U-beygja Jóhönnu

Menn hafa velt fyrir sér U-beygju Jóhönnu þegar hún skyndilega dró til baka peðsfórnina til Atla um að láta kæra Ingibjörgu Sólrúnu með sjálfstæðisrummungunum.

Hin raunverulega ástæða er samt sögð ekki vera að gömul vinátta og kratabönd hefðu átt þarna hlut að máli. Heldur hafi Ingibjörg hreinlega sett Jóhönnu úrslitakosti að gerði hún þetta ekki þá kæmi Ingibjörg með gamla Kvennalistann og myndi rústa Samfylkingunni. Jóhanna sá sitt óvænna og þræddi Atla uppá öngulinn með köldu blóði þar sem hann engist núna þar til að Ragnheiður Elín bjargar honum með því að vísa málinu til Allsherjarnefndar.

Og víst er að Jóhanna og Samfylkingin getur alltaf treyst á einn hlut.Eðlislægan ræfildóm Vinstri Grænna sem stjórnmálaflokks, þar sem ekkert samkomulag næst um neitt nema það að vera í stjórn og vera á móti öllu sem til framfara gæti orðið.

Það er því alltaf óhætt fyrir Jóhönnu að sparka í VG og troða á þeim. Hún veit sem er að ráðherrafíkn Steingríms Jóhanns yfirskyggir allt annað hjá þessum stjórnmálaflokki, sem verður því að sætta sig við hverja niðurlægingu í þeim málum sem Samfylkingunni þóknast Þeir verða því að lifa af þeim molum sem af borði Samfylkingarinnar hrjóta eins og hverjir aðrir útigangskettir.

Það er sagt að Framsóknarþigmaður einn fór á þing Sameinuðu Þjóðanna í gamla daga. Þar sat hann með sælusvip sér til ánægju í marga daga með heyrnartólin á höfðinu. Menn tóku eftir því að hann hafði jafnan stillt á franska takkann. Aðspurður hvort hann væri góður í frönsku þá sagði hann sem var að svo væri ekki endilega. En sér fyndist hún hljóma best af því sproki sem í boði var.

Nú er Jóhanna búin að taka aðra óvænta U-beygju í tilverunni. Hún er stokkin frá málinu og farin á þing SÞ með Össur með sér og skilja þau því þingið eftir með Landsdómsmálið og Atla Gíslason.

Skyldu ekki takkarnir og tólin góðu vera á sínum stað svo henni leiðist ekki?