Baráttufundur í Garðabæ

var að enda í Fjölbrautarskólanum. Salurinn var pakkaður af fólki eftir að margir höfðu vrið á tauginni um að enginn kæmi!

Bjarni Benediktsson flutti mikla ræðu og lagði áherslu á þá skyldu Sjálfstæðismanna að skapa samstöðu meðal þjóðarinnar um þau mál sem brýnust væru. Hann gæti það ekki einn, ekki heldur með hjálp allra viðstaddra. Heldur yrði hjálp þjóðarinnar sjálfrar að koma til.

Það væri enginn Íslendingur sem hann hefði hitt sem teldi nýja stjórnarskrá vera nauðsynlega til að hjálpa sér að ná endum saman. Hvað þá að ætla að neyða nýrri stjórnarskrá frá grunni ofan í þjóðina nauðuga. Allar breytingar á stjórnarskrá yrðum við að gera með samhljómi við þjóðina, ekki einhverja hluta hennar.

Bjarni rakti árangur ríkisstjórnarinnar á hinum ýmsu sviðum þjóðlífsins. Hann vildi óska að fólk myndi segja að því liði ögn betur þetta ár heldur ár heldur en því leið á því fyrra. Þannig vildi Sjálfstæðisflokkurinn vinna að öllum yrði léttara að lifa með ári hverju. Við gætum aldrei gert allt fyrir alla eins og loforðaflaumur vinstri flokkanna hljómar. Við myndum hinsvegar reyna okkar ítrasta til að hagur allra myndi batna með ári hverju. Þannig vildi Sjálfstæðisflokkurinn vinna.

Þeir vinstri menn vilja bara skattleggja sem mest svo þeir geti útdeilt eftir eigin höfði. Þetta þýðir einfaldlega meiri ríkisútgjöld og stöðugar skattahækkanir. 

Þetta er ekki í anda okkar Sjálfstæðismanna. Við viljum hjálpa þeim mest sem eru mestrar hjálpar þurfi. En öflugt atvinnulíf er ávallt forsenda velferðarinnar. Án þess getum við ekkert.

Stefnuskrár þeirra vinstri manna eru þær sömu og voru fyrir stofnun norrænu velferðarstjórnarinnar. Hún fékk falleinkun í kosningunum fyrir rúmum þremur árum síðan. Við þurfum ekki að endurtaka þá tilraun eða reynslu.

Margir skemmtikraftar stigu á svið með nýmóðins hávaða og sáust gamlingjar halda fyrir eyrun. Raggi Bjarna og Þorgeir Ástvalds léku og sungu fyrir fjöldasöng og var það mál mann að raddirnar og fjörið hefði ekki breyst þótt hrukkunum hefði fjölgað.Og fleiri voru þarna þekktir skemmtikraftar sem bloggari kann ekki einu sinni nöfnin á vegna hækkandi aldurs síns en sá bara að þeir gerðu stormandi lukku meðal þeirra yngri.

Gunnar Einarsson bæjarstjóri skemmti mönnum með heldur ótrúlegum sögum af fyrirmönnum flokksins grafalvarlegur í bragði. Hann gerði auðvitað mikla lukku   þótt sumar sögurnar væri svona á grensunni- en skítt með það, bæjarstjórar hljóta að mega sletta út klaufunum svona bláedrú meðal vina. 

Frambjóðendur stigu á svið og fóru með gaman og alvöru.

Stemningin var ósvikin og allir viðstaddir fóru út stoltir af flokknum sínum og sjálfum sér með heit í hjarta að vinna af alefli að kosningu Sjálfstæðisflokksins á laugardaginn.

Það skal tekið fram að pepsí var sterkasti drykkurinn með pizzunum. En fjörið var ósvikið fyrir því á þessum baráttufundi Sjálfstæðisflokksins í Garðabæ.

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 27.10.2016 kl. 00:11]

Ég fekk bæði skeyti og hringingu,en þegar Manchester liðin mætast í keppni þá stenst ég það ekki.