Hverjir stjórna fjölmiðlunum?

Um þessar mundir er Mogginn með ESB, áður á móti. Nú er hann með kvótanum en áður á móti. Nú er hann líka að túlka skoðanir  ritstjórans og pabba ritstjórans í ESB málum. og svo eigendanna Samherjafrændanna, og ekkju Sigurðar í Eyjum, þess afbragðsmanns. Allt sjávarútvegsfólk sem ekki púkkar uppá ritstjóra sem er á móti þeim. 

Þorsteinn Már var með Jóni Ásgeiri í Sjóð9 dæminu og Glitni þannig að ekki fer nú Mogginn að gera annað en Þorsteinn Már  og því ekki einkavinurinn Jón Ásgeir vilja. Þannig ræður Jón Ásgeir líklega bæði Mogganum og Fréttablaðinu hvað meginlínur snertir. Og DV ræður hann líka í gegnum kumpán sinn Hrein Loftsson til margra verka og Tortóla.  Og stöð 2 stjórnar hann víst  líka.

Þorsteinn Pálsson í Fréttablaðinu dásamar það af Kögunarhól sínum hvernig Ragnheiður Ríkharðs og Þorgerður klufu Sjálfstæðisflokkinn í ESB málinu. Þetta sé nú aldeilis fínt að hafa sjálfstæða þingmenn. Mér skilst helst á Þorsteini að stjórnmálaflokkar eigi ekki að vera til og helst alls ekki ef þeir heita Sjálfstæðisflokkur og heldur landsfundi um stefnumál sín.  Þorsteinn kommenteraði ekkert á VG í þessu sambandi eða Samfylkinguna, sem hafa stefnu að hans hatti.

Mér fannst hann sjálfur nú heldur fúll þegar Albert fór á sínum tíma vegna þess að Þorsteinn hafði aðrar skoðanir en Albert og ætlaði að berja þær oní hann, en uppskar Borgaraflokkinn í staðinn.Þá var nú talað um skort á samheldni í Sjálfstæðisflokknum þó að nú sé öldin önnur.

 Eftir þá atburði alla sáu nú margir að það væri betra að fá annan formann í Sjálfstæðisflokkinn, nema auðvitað ég bjálfinn, ég sem stóð með Þorsteini því hann var jú formaður og ég tryggur flokksmaður. En ég held nú eftirá séð, að það hafi verið gott að hvíla hann og fá Davíð. Enda kaus ég Davíð alla tíð síðan  sem ég gat. Ég kaus líka Þorgerði á síðasta landsfundi en er ekki eins viss um að ég geri það aftur. Og ég hef heyrt af Ragnheiður Ríkharðs sé af krataættum eins og Þorgerður, þannig að það er margt að athuga þegar kemur að kjörborðum næst.

Jón Ásgeir stjórnar ekki Moggablogginu ennþá, sem mér finnst vera  orðið eini frjálsi miðillinn í landinu að frátalinni ÍNN hans Ingva Hrafns, sem er eins og eldstólpi í eyðimörkinn og ég bæði tek ofan fyrir Ingva Hrafni og segi bravó fyrir honum. Kall sem kveður að. Arnþrúður á Sögu gapir uppí Bónusfeðga, af því að Jói lánaði henni víst pening og hún virðist vera  hans bandingi síðan. Annars er hún oft skemmtileg hún Arnþrúður, þó viðmælendur stöðvarinnar séu nú misjafnir. 

Það eru stundum einn og einn að spyrja mig af hverju  ég skrifi aldrei í Moggann eins og ég gerði í gamla daga. Þeir hættu bara, í tíð Styrmis,  að birta greinar eftir mig nema líkræður og stofnuðu fyrir mig bloggsíðu sem þeir sögðu mér að ég mætti skrifa á mér til dundurs og það hef ég gert mér til ánægju og veri þeir margblessaðir fyrir þessi almennilegheit við gamalt fífl.

Ég prófaði Fréttablaðið líka, fékk eina eða tvær birtar gegn ESB en svo hættu þeir alveg  líka að birta tilsendar greinar frá mér svo ég hætti að angra þá líka. Enda finnst mér það blað hundleiðinlegt, illa uppsett og  einsleitt áróðursblað, með litaðar fréttir og þjónkunin við Baugsveldið og skoðanir þeirra og  hagfræði Þorvaldar Gylfasonar er oft yfirþyrmandi. Annars er Þorvaldur stundum ágætur þegar hann  getur hamið hatrið á Sjálfstæðisflokknum, sem er nú ekki oft. Maðurinn er fjandi vel að sér og glöggur.

Þegar þið farið að hugsa um það, þá er ekki í nein hús að venda fyrir margt  venjulegt fólk eins og mig en Bloggið og Facebook. Hún Fésbók finnst mér hinsvegar svo leiðinleg og vitlaus, fólk talar bara um sig sjálft og nærbuxurnar sínar, hver nennir því  til lengdar ?

Hvaða tilgang hefur það þá að senda svona smáblaði eins og Mogginn er orðinn, sem varla helmingur þjóðarinnar les , grein sem kemur eftir mánuð þegar hún er orðinn úrelt.En Agnesi og fleiri góða blaðamenn Mogga reyni ég að lesa hvenær sem ég get. Erlendis  eru blöð yfirleitt skrifuð af blaðamönnum og birta ekki greinar eftir nöldrara nema í mýflugumynd. Kannski er það sem koma skal.

Alveg er þetta eins með Fréttablaðið, greinar koma seint eða aldrei ef innihaldið er Bónusi ekki þóknanlegt.  Og ég held að það sé nú farið að gilda líkt með Moggann, að menn nenna ekki að vera senda því greinar. Ég kaupi ekki Mogga og nenni lítið að fletta honum, en fæ Fréttablaðið innum lúguna.   Þó er Mogginn miklu skemmtilegri en Fréttablaðið í mínum augum, sem er svo leiðinlega uppsett, margar leiðinlegar greinar eftir kommúnista eða krata,  sem er enn verra fyrir mitt sálartötur,  auglýsingar um hvað Bónus sé góður og svo gagnlegar smáauglýsingar. Það er heldur skárra en ekkert blað á morgnana og svo er það frítt en Mogginn ekki. Líklega á hann enga framtíð nema að lækka áskriftargjöldin. Það er öðruvísi að handleika blað en að sitja alltaf vil helvítis tölvuna, sem maður fær nóg af öðru hverju.

Bloggið virkar strax og þeir lesa sem vilja. Maður ræður náttúrlega ekkert við smekk lesendanna, enda gerir það ekkert til. Fólkið er ófeimið og lætur skoðanir sínar í ljós. Því stjórnar enginn ennþá. En kannski kemur að því ?

Kannski endar þessi nútíma líberalismi  með því að hver þingmaður er orðinn að eigin stórveldi og engum háður. En ég held að það gangi ekki til lengdar. Menn þurfa félagsskap til að vinna saman.Stjórnmálaflokkar eru nauðsynlegir og menn eiga að bera virðingu fyrir þeim. Og það læra þeir ekki nema að taka þátt í störfum þeirra.Fólkið á að stjórna flokkunum.

En mér finnst að þingmenn eigi að fylgja stefnu flokksins sem þeir létu kjósa sig fyrir. Og þingflokkar eiga að starfa þannig, að hafi  menn  einhverja algera tilfinningalega sérstöðu í einhverju máli,  þá eiga þeir að kalla inn varamann til að greiða atkvæði, sem þarf þá að vera til lipurt kerfi utanum.

Það er hinsvegar nokkuð greinilegt, að einhver sjálfstæð ritstjórnarstefna  fjölmiðla er ekki til lengur. það eru eigendurnir sem  ráða sér leigupenna að sínum smekk. Þeir ráða fjölmiðlunum, ekki kannski daglega en í lengdina gera þeir það. Þessir voldugu kallar eru hinsvegar  líka farnir að seilast inná svið stjórnmálaflokka, með því að arga og garga á fólkið  að fyrirlíta flokkana. Menn eigi að hafa sjálfstæðar skoðanir og láta ekki segja sér fyrirverkum. Talla um flokkseigendafélög og svo framvegis.

Allt þetta er ekki æskilegt. Auðvaldið stjórnar fjölmiðlunum. Nema Ríkisútvarpinu, sumir segja að því stjórni pólitískir fréttamenn, enda fara þeir furðu oft inn í pólitík til vinstri. 

En auðvaldið á ekki  að geta keypt allt og alla, alltaf. Það er ekki endilega best eins og dæmin sanna.

Athugasemdir

[Jón Baldur Lorange, 23.7.2009 kl. 11:24]

Takk fyrir þennan skemmtilega og áhugaverða pistil Halldór. Þú ert ómissandi Moggabloggari. Flestu er ég sammála. Orð í tíma töluð.

[Sigurður Þórðarson, 23.7.2009 kl. 12:04]

Tek undir með síðasta ræðumanni.

Er samt ekki frá því að ég greini mismunandi handtök rómanna í Hádegismóum.  Ekki veit ég hvort það tengist vaktaskiptum en greinilegt er að Ólafur ritstjóri er ekki lengur einráður um EB línu.  Ég þori líka að fullyrða að Agnes Braga fengi ekki að skrifa um pólitík í Fréttablaðið undir stjórn Þorsteins. 

[Ragnar L Benediktsson, 23.7.2009 kl. 14:31]

Sammála nánast öllu en bæði Ferdinant og kóngulóamaðurinn er í Mogganum það er nú eitthvað

[Tómas Ibsen Halldórsson, 23.7.2009 kl. 15:24]

Takk fyrir áhugaverða grein Halldór.  Ég tek undir hvert orð Jóns Baldurs.

[Sigurbjörn Svavarsson, 23.7.2009 kl. 17:02]

Skemmtileg grein hjá þér.

[Halldór Jónsson, 24.7.2009 kl. 11:37]

Takk fyrir þetta oflof Jón Baldur, þó mér þyki auðvitað gott að lesa svona orð, þau lyfta manni vissulega upp.

Sigurður, síðasta setning hjá þér er stórisannleikur og sönnun sem allir skilja.

Ragnar, þetta er ma. það sem gerir Moggann betri en Fréttablaðið. Ferdínand er mér meira að skapi en margir þeir sem skrifa leiðara í Fréttó.

Takk fyrir Tómas Ibsen, það er gott til að vita ef við Jón Baldur eru ekki einir eftir af risaeðlukynslóðinni, sem nefndist Sjálfstæðismenn.

 Sigurbjörn reynslubolti, takk fyrir þetta.

 Spurning hvort þessum fjölmiðlamálum verður nokkurntíma hróflað öðruvísi en að frjálst bloggið eflist. Þó finnst mér einhvernvegin allt öðruvísi fréttaumhverfið í USA en hér. Það sást einginlega hver er munur á þjóðunum þegar rabbínarnir voru leiddir til réttarþings. Þeir fá ekkert að vera í jarðálfatreyjum með hettuna yfir, þeir eru með hendur fyrir aftan bak. Réttvísin er sýnileg og fer ekkert ímanngreinarálit. 

Menn komast ekkert upp með því að ljúga þar í pólitík. Menn geta ekkert svarað aðspurðir, hversvegna þeir hafi logið: ¨Það var þá "; "Það var undirliggjandi halli" osfrv. Allar þessar lygar þrífast á því að fjölmiðlun er ekki frjáls. Berlusconi getur þvælst lengi með því að etja sínum hundum á hina.  En varla endalaust. Í USA væri hann löngu farinn.