You aint seen nothing yet !

 .

Á árum áður töldu flestir að Alþýðubandalagið myndi aldrei fá undirtök í stjórn ríkisins. Lýðræðisöflin, sem þannig skilgreindu sig voru sammála um að hið  gamla Moskvuvaldseðli  kommúnismans myndi aldrei höfða til breiddar Íslendinga og það væri hægt að halda þeim í spennitreyju þó verslað væri við þá um einhver minni mál .

 Þetta voru taldir sérvitringar  sem gengu Keflavíkurgöngur hugsjónum sínum til framdráttar. Þarna voru róttæklingar og pólitísk furðufyrirbrigði undir ýmsum nöfnum eins  og Ingibjörg Sólrún Gísladóttir og Össur Skarphéðinsson, Svavar Gestsson og Álfheiður Ingadóttir, Birna Þórðardóttir geta verið dæmi um. Fólk sem virt var  fyrir sínar einbeittu skoðanir en kjósendur vildu færri  þeirra heiðra með atkvæði sínu.

Nú eru breyttir tímar. Gamla Alþýðubandalagið er ekki lengur til. En það hefur +i staðinn sáð sér inn í tvo flokka sem nú fara með öll völd. Aðeins tveir ráðherrar í ríkisstjórninni geta talist vera úr gamla Alþýðuflokknum.Hitt eru hreinir allaballar með öllu því sem því fylgir.  Þannig eru áhrif þess bandalags orðin margfalt meiri en áður var, þegar Alþýðuflokkurinn átti í sífelldu dauðastríði sínu í samkeppni við Sjálfstæðisflokkinn.

 Kratarnir reyndu inn á milli að skapa sér sérstöðu með sprengingum og flugeldasýningum í hvert sinn þegar þeir virtust um það bil að deyja út. Bandalag Jafnaðarmanna, Þjóðvaki og hvað þessir jafnari meðal jafnaðarmann hétu.  Ólafur Ragnar Grímsson og Jón Baldvin Hannibalsson lögðu grunninn að þessu þegar þeir  ferðuðust um landið á rauðu ljósi og boðuðu fagnaðarerindi sameinaðra vinstri manna. Báðir héldu auðvitað að hvor  væri að fífla hinn, en nú er ljóst að Ólafur hafði vinninginn.

Það er alkunna að mikill hugsjónaágreiningur hefur verið með þjóðinni um erlenda fjárfestingu í landinu , s.s. orkufrekan iðnað eins og álverin og járnblendiverksmiðjuna á Grundartanga. Flestir vilja ekki selja landgæðin sjálf meðan  aðrir kæra sig kollótta.  

Menn sáu lengi vel loppur alheimskapítalismans teygja sig um sveitir landsins og uppræta hina fornu friðsæld í sveitum landsins. Margir þjóðernissinnar vildu ekki þessar breytingar og bændafólk leitað gjarnan skjóls í Framsóknarflokknum.  Þeir vildu búa áfram að hinum fornu atvinnuvegum . En þjóðinni fjölgaði of hratt af ýmsum ástæðum og það varð ljóst að endimörk voru á því hversu mikið sveitirnar og fiskimiðin gátu framleitt. Það hlaut að koma minna og minna í hvers hlut ef ekkert nýtt kæmi í staðinn.

Þegar ráðist var í Búrfellsvirkjun og álverið í  Straumsvík voru allir vinstri menn heiftarlega  á móti þeim framkvæmdum. Virkjunin myndi tapast í næsta Heklugosi og þá yrði rafmagnslaust í Straumsvík  Hjörleifur Guttormsson varð iðnaðaráðherra  í einni vinstri sveiflunni eftir þetta og tók til óspilltra málanna við að vinna stóriðjustefnunni það ógagn sem hann mátti.  

Kenningar hans um „Hækkun í hafi“  á álinu hjá ‚Íslenska Álfélaginu  sáði fræjum tortryggni í garð útlendinga í sálirnar og orðspor Íslands skaðaðist varanlega í áratugi. Erlent fjármagn tók sveig fram hjá Íslandi talsvert engi á eftir fremur stutta valdatíð Hjörleifs.

Nú er Alþýðubandalagið á ný  komið með undirtök í stjórn Íslands. Í VG er að finna kjarna gömlu harðlínukommana, sem eru ávallt tilbúnir að selja hvað sem er fyrir völd og aðstöðu til að sá sér út í innviði samfélagsins. Þetta persónugerist  um þessar mundir  í  Steingrími J. Sigfússyni.  Með ofstopa hans, eins og menn urðu eftirminnilega vitni að í varnarræðu hans fyrir félaga  Svavar á dögunum, sem sjálfur Adolf hefði verið fullsæmdur af,  er VG er búið á einu ári að koma í veg fyrir allar stóriðjuframkvæmdir í landinu og rýja landið öllu trausti til margra ára.

Margir telja nú útséð um að það  verði byggt álver í Helguvík, engin stækkun verði í Straumsvík, ekkert álver á Bakka lengi eftir þessa ríkisstjórnartíð.. Þar með verður ekki virkjað í neðri Þjórsá um árabil, engin suðvesturlína lögð, og enginn tilgangur með að virkja við Búðarháls þó Jóhanna tali  um þau áform sem raunveruleg. VG hefur þá ná fram skammtímamarkmiðum sínum um stóriðjustopp eins og þeir höfðu lofað að beita sér fyrir.

 En sjá þeir fyrir næstu leikfléttu kratanna ?

Þó að  VG  hafi nú fengið að leggja  grunninn að þeirri efnahagslegu niðurlægingu næstu framtíðar  sem Samfylkingin þarf á að halda til þess að hnípin þjóð í vanda telji sig eiga einskis annars úrkosta en samþykkja inngönguna í ESB., þá má horfa lengra fram.  Fyrir kjósendur verða engar aðrar leiðir í  botni kreppunnar í boði en að segja já við ESB-aðildinni. En að  því fengnu  mun Samfylkingin láta til skarar skríða gegn VG. Þá mun hún láta Fréttablaðið  og Stöð 2  búa til skrímsli úr Steingrími og VG á grundvelli skemmdarverkanna sem þá munu heita svo. VG verður  einangrað  pólitískt til næstu áratuga eftir það. Það verður hinsvegar lengra  verk að hreinsa  út lykilembættismennina sem meinvarpið verður þá búið að sá um allan þjóðarlíkamann þegar að þessu kemur. En fall þeirra og vinslit munu verða afgerandi.

Lífskjör Íslendinga eru nú  þegar stórsködduð til langrar framtíðar umfram það sem hjá hefði mátt komast, vegna þess að VG var leitt til valda að ráðvilltri þjóð.  Og þau eiga fyrirsjáanlega eftir að versna mikið enn. Hvert ár kommúnista við  völd hefur jafngilt   þremur til fimm árum í endurreisnarstarfi. Þess vegna voru kjörorðin varist vinstri slysin og aldrei aftur vinstri stjórn notuð við flestar kosningar á síðustu öld

Sé handritið að núverandi leiksýningu  eitthvað í þá veru sem hér hefur verið lýst  þá gætu  mörgum sýnst  dimmir tímar framundan í þjóðlífi Íslendinga. Botninum virðist þá ekki endilega vera  ekki náð í atvinnumálunum sem flestir hafa áhyggjur af. Tuga prósenta atvinnuleysi mun þurfa til þess að tryggja aðild Íslands að ESB. Þetta er á góðri leið  að verða að raunveruleika meðan VG hefur undirtök  í efnahagsmálum  Íslands.

 Nú er liðið heilt ár síðan þessi ríkisstjórn tók við. Mörgum finnst lítið  hafa  gerst í þeim málum sem á kjósendum brunnu þá. Tíminn hefur farið í allt annað og að mörgum finnst lítt uppbyggilegt  þref um hverjum sé meira að kenna um hrunið, útrásarvíkingunum eða regluverkinu.  Og síbyljan heldur  áfram dag hvern og hálf þjóðin virðist trúir því að einhver væntanleg skýrsla um löngu liðna atburði breyti einhverju um framtíðina. Ríkisstjórnin hreykir sér af endurreisn bankakerfisins með því að þeir eru nú í eigu einhverra sem enginn veit hverjir eru.Síðustu fréttir benda til þess að útrásarvíkingar komi þar við sögu og hefjist á ný til vegs og virðngar.

Brostnar eru vonir fólksins um skjaldborg um heimilin  og úrræði í skuldavandanum. Sá bikar er enn ódrukkinn. Á meðan eru klisjurnar endurteknar um það sem vinstri stjórnin ætlaði að  færa fólkinu en færði því nýtt skattkerfi í staðinn.

You aint seen nothing yet !

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 7.2.2010 kl. 22:50]

Halldór. Svika-skíturinn þarf uppgjör Íslensks lög-dóms-uppgjörs. Hér er hægt að ásaka og skíta út alla Íslendinga ef við sem þjóð tökum ekki svikarana! En til hvers að standa í slíkri vitleysu á meðan allt fellur hér til helvítis og til ESB!!! Sameinuð getum við barist í það stríð og sundruð töpum við öllu sem hægt er að tapa í okkar ágæta landi.

Við verðum að læra mála-miðlunar-leið ef við ætlum að bjarga því sem bjargað verður. Við verðum að hætta öllu pólitísku rugli akkúrat núna. Ég hef trú á að þú styðjir réttlætið Halldór!

Gangi okkur öllum sem best. M.b.kv. Anna

[Billi bilaði, 8.2.2010 kl. 00:12]

Trúir þú þessu virkilega?

Ég sé ekkert nema frjálshyggjusóða hvar sem glittir í Samfylkinguna.