Áfram kreppa !

er stefna ríkisstjórnarinnar og Seðlabankans.

Páll Harðarson, forstjóri Kauphallarinnar telur afnám gjaldeyrishaftanna líklegri til að ýta undir styrkingu gengisins en hitt.

Páll gagnrýnir harðlega áætlun Seðlabankans og stjórnvalda um afnám gjaldeyrishaftanna og segir skorta á rökstuðning fyrir nauðsyn haftanna. Páll bendir á að hagstærðir ættu fremur að ýta undir styrkingu gengis krónunnar en hitt. Þannig sé raungengi krónu fimmtungi undir meðaltali síðustu þrjátíu ára og helstu hagstærðir sýni að gengi hennar sé vanmetið.Höftin halda genginu óeðlilega lágu um langt skeið og þar með hefur dregið úr kaupmætti almennings segir Páll. Gjaldeyrishöft hækki fjármagnskostnað þjóðarinnar, dragi úr tiltrú á hagkerfinu og takmarki aðgengi þjóðarinnar að fjármagni. Veikt gengi á markaði með aflandskrónur þurfi ekki vera vísbending um gengisþróun krónunnar. Gjaldeyrishöftin halda aflandsgenginu lágu segir Páll enn og telur að afnema megi gjaldeyrishöft á nokkrum mánuðum.

Allt sem Páll segir stefnir í 180 gráður frá þeirri marxísku Kúbuhagspeki sem ræður för þjóðarinnar um þessar mundir.Samkvæmt henni eru markaðslausnir eitur í anda frjálsyggu og þjóðin á að reiða sig á leiðsögn hinna útvöldu sem vita ávallt betur vað fólki er fyrir bestu.Firring stjórnarherranna er alger sem lesa má í grein eftir Steingrím J. í gær í Baugstíðindum. Þar segir hann svart hvítt og hvítt svart á hinn broslegasta átt. Hann fimbulfambar svo mjög um það hvernig hann sjálfur hafi snúið matsfyrirtækjum heimsins til betri vegar í sambandi við mat á lánshæfi Íslands. Þá verði allt gott ef hann geti farið að slá lán aftur.

Allt stefnir þetta því í sömu átt. Hér verður kreppa og landflótti meðan þetta Alþingi situr. Aðeins nýjar kosningar og ný hugsun geta breytt stöðunni. Annars verður hér áfram kreppa.

Athugasemdir

[Lúðvík Júlíusson, 19.5.2011 kl. 09:25]

Sæll Halldór, stundum veit maður ekkert hvert stjórnin er að fara með þessum höftum.

Ég sendi 22 blaðsíðna umsögn um frumvarp um gjaldeyrishöft og vona að þau taki tillit til hennar og breyti frumvarpinu til hins betra svo hægt verði að afnema höftin sem fyrst.

[Júlíus Björnsson, 19.5.2011 kl. 12:49]

Íslendingar fengu 30% til 40 % metið niður að af eignasöfnum sínum, vegna þess að þeir eignfæra raunvaxtavæntingar um fram það sem eðlilegt er á Alþjóðmörkuðum. Seðlabanki EU ver evrur ekki gegn Dollar.  Gjaldeyrir er seldur með 5,0% álagi í Bönkum  hér, 300.000 kr. + flugmiði á 15.000 kr.    Noregur  er með 56.000 $ á haus í þjóðartekjur , Sviss með 42.000  $ en Íslandi er komið niður í 36.000 $ , ESB er með 32.000 %. Ísland er með einn mesta raunhagvöxt sem þekkist hjá Alþjóðsamfélaginu síðustu ár.  Talið er að hér sé svo sterk hagstjórn, eða veikur neytenda markaður stöðugt að niðurgreiðslur á erlendum skuldum miðað við óbreyttan innflutning haldist óbreyttar, að mínu mati.   Verðmæti innflutnings í fyrra var um það bil sama og 1999 í evrum talið, nánast ekkert. Enda skiptir innflutningur til Íslands England banka og Seðlabanka EU litlu máli. Kína er flytja mest inn frá öllum ríkjum heims í samdrætti eins og er.   Kína er því að mínu mati að draga úr neikvæðum hagvexti heimsins. Hér segja aðilar að útlendingar skilji ekki verðtrygginguna [Íslensku], þetta er ekki rétt flestir aðilar í USA segja ef ekki væri langtíma veðlánakerfi í USA þar sem 80% veðlána eru með fyrirframreikuðum vöxtum vegna max verðbólgu á lánsstíma, þá væri efnahagur þeirra hruninn. Hér er í gangi hámárk raunvaxtavæntinga lán sem falla undir skammtíma lánflokk erlendis sem kallast Baalloon. Það að skila raunvirði höfðstóls er talið verðtygging erlendis. Höfuðstóll getur verði einstök fjárskuldbinding með fjámagsleigu og áhættu álagsfjárhæð, það getur verið safn, sjóður eða stofnum slíka skuldbindinga, þetta á alltaf að vera verðtryggt erlendis og ábyrgða aðilar eiga alltaf að vera í stakk búnir að skila eigendum raunvirði höfuðstólsins eða eigfjársins. Skila raunvirði er kallað verðtrygging á Íslandi, hinsvegar er Íslenska aðferðin ekki skila raunvirði. Útlendingar skilja ekki heimskuna hér.

Formúlur ákveða ekki áhættu tryggingu erlendis um hana er samið. Dreifing á verðbótum til afskrifa sem mest fyrst fyrir bankanna í USA 1920  byggir hratt upp varsjóði þeirra, þessi dreifing dregur úr eignamyndum lántaka til að byrja með  tryggir  að annar veðrétur losnar helst ekki fyrr en heildar skuldi lánsins er orðin lægri en veðið sem um ræðir.

Hér er ekki fjárls upplýstur markaður hér er eignupptaka í formi fáfræði  menntamanna á því að kaupa sér þak yfir höfðið.  Insular efnahagslegur greindarþroski í samanburði.