Lýðveldisbörn á Þingvöllum

áttu ógleymanlega stund í Almannagjá á 17.júní. Mikill fjöldi fólks, lýðveldisbörnin, sem fætt er fyrir stofndag lýðveldisins 1944  og hafði sjálft verið viðstatt í rigningunni á Þingvöllum á stofndaginn, lagði leið sína til Þingvalla. Á Hakinu tók þjóðgarðsvörðurinn þjóðkunni Haraldur pólfari á móti fólkinu og kynnti dagskrána. Hljómskálaquintettinn og söngmenn úr Karlakór Kjalnesinga sáu um tónlist og söng. Síðan var gengið með skartklæddan og vasklegan  fánabera úr Karlakórnum  og blásarana í fararbroddi niður í Almannagjá.

Kórinn stillti sér síðan upp undir há hamraveggnum, hljómbotni hins forna Lögbergs,  en blásararnir neðar í brekkunni. Nú er vitað að í brekkunni er aðflutt fylling og mun þingheimur hafa setið þar í brekkunni til forna en lögsögumenn og málflytjendur hafa staðið við lægri barminn.  Á þann hátt mun boðskapurinn hafa náð eyrum þeirra sem hlýddu samkvæmt grunnreglum hljóðfræðinnar. Varla nokkrum hefði dottið í hug að standa sunnan megin við lægri barminn og gala upp í suðaustanvindinn án þess að hafa öfluga hátalara.

Þarn í gjánni var logn í skjólinu og hið hlýjasta veður. Kórsöngurinn barst til fólksins og tóku margirk undir í ættjarðarlögum með ótrúlega hljómfagran undirleik hornaflokksins. Þetta var áhrifamikil stund og mér fannst ég finna fyrir einhverkonar ættjarðarást og þjóðarstolti, annaðhvort innra með mér eða eins og að hún umlykti mig vegna kraftmikillar nærveru alls þessa fríða hóps fólks.  Ég hugsaði með mér að þetta fólk væri varla komið hingað til að hlusta á ræður um nauðsyn þess að ganga í Evrópusambandið eða það bráðvantaði stjórnarskrá?

Glímumenn á þjóðbúningum sýndu glímu þarna í brekkunni og var ég með öndina í hálsinum þegar þeir ráku hvorn annan niður stór föll rétt við klettanibbu sem stóð uppúr grasinu. En þetta voru greinilega þrautþjálfaðir menn og fjaðurmagnaðir. Þeir héldu svo áfram sýningum í lok dagskrár og fylgdist fjöldi með þessum gæsilegu íþróttamönnum.

Dr.Þór Jakobsson  veðurfræðingur tók svo til máls við syðri vegginn og hafði sér til styrktar hátalarakerfi. Hann flutti stórgóða ræðu um aðdraganda og stofnun lýðveldis á Íslandi sem lét engann ósnortinn af samhug þjóðarinnar sem þarna hafði verið á ferðinni við að stofna lýðveldið eftir þjóðartkvæðagreiðslu, samþykkja stjórnarskrá þá sem við höfum haft að meginstofni síðan í nærri sjö áratugi og kjósa  fyrsta forsetann. Þór viðraði þá hugmynd að lýðveldisbörnin myndi setja niður  minningar sínar um lýðveldisdaginn á blað og þessu yrði safnað saman í bók. Vonandi auðnast Þór að virkja fólk til þessa starfs því áreiðanlega mun þar ýmislegt skemmtilegt koma upp.

Ég vil þakka gömlum skólafélaga mínum úr Grænuborg og líka frænda, Þór Jakobssyni, kærlega fyrir þetta einstaka framtak. Fyrir þessu lýðveldisbarni að minnsta kosti verður þetta einn því ógleymanlegasti 17.júní frá 1944.

Athugasemdir

[Ragnhildur Kolka, 18.6.2011 kl. 14:11]

Frábært framtak hjá Þór Jakobssyni að koma þessari samkundu á. Sjálf var ég of ung til að vera þátttakandi á þessum merku tímamótum í sögu þjóðarinnar, en ekki of gömul nú til að berjast fyrir áframhaldandi sjálfstæði Íslands.