Er það tilviljun?

að fyrrum forstjóri Fjármálaeftirlitsins notar prófkjörsvikuna hjá Sjálfstæðisflokknum í Reykjavík til að kæra Guðlaug Þór fyrir kaup á bréfum í Swiss Life af Búnaðarbankanum sem svo Landsbankinn heimtaði að fá að kaupa af Guðlaugi?

Lítilsháttar hagnaður Guðlaugs talinn fram til skatts og viðskiptin liggja öll á borðinu. Hafa menn velt því fyrir sér hversvegna forstjórinn fyrrverandi kærir akkúrat núna en ekki á þeim árum sem hann sat í embætti? Bar honum á þeim árum ekki þá samkvæmt erindisbréfi sínu að uppræta fjármalaspillingu hvar sem hennar yrði vart? Hann kaus að kæra Guðlaug ekki á þeim tíma þó að honum væri greinilega vel kunnugt um málið allan tímann. En hann hugsar sig skyndilega um og velur fyrir tilviljun rétta augnablikið sem kemur Guðlaugi verst?

Er þetta ekki mikil samviskusemi sem menn sjá hjá forstjóranum, að hann hættir ekki að vinna að Fjármálaeftirlitinu þó búið sé að segja honum upp? Er það ekki lofsvert þegar menn taka vinnuna með sér heim og hætta ekki að vinna þó þeir séu hættir að fá borgað fyrir að vinna? Menn sem berjast fyrir réttlætinu og sannleikanum þó búið sé að stimpla út?

Og ekki dregur vinur forstjórans á Dagblaðinu af sér við að upplýsa almenning um málareksturinn þessa vikuna. Það blað veltir við hverjum steini í leita að sannleikanum sem kunnugt er. Í frekara mæli sýnist manni ef hann kemur Sjálfstæðisflokknum á einhvern hátt illa og getur gert frambjóðanda flokksins tortryggilegan.

Auðvitað skaðar þetta Guðlaug Þór í prófkjörinu, þar sem einhverjir kjósa hann ekki vegna þessa máls sem annars hefðu kosið hann og kjósa þar með aðra. Forstjórinn og DV geta vel við unað. Spurningin er hversu mikinn skaða Guðlaugur ber af þessu máli hvað sem svo líður útkomu þess í fyllingu tímans. Sýkna eða sakfelling breytir þar engu um og skiptir ekki máli, því skaðinn er skeður. Fáir munu taka eftir málalyktum þegar þær verða.

Frómt frá sagt finnst mér málið fremur ómerkilegt það sem ég sé við lestur gagnanna og get ekki séð neitt stórathugavert við það. Engu stolið, ekkert svikið undan skatti. Ekki einu sinni græddir peningar. Hvað er það þá? Guðlaugur hafði gagnrýnt rekstur ríkisins á Spkef og Byr og afskiptaleysi FME í því sambandi. Varð forstjóranum svona illa við þetta að hann kunni Guðlaugi litlar þakkir fyrir?

Við skattgreiðendur vitum alveg að þessi rekstur ríkisins á sparisjóðunum leiddi til taps fyrir okkur uppá 25 milljarða eða svo. Svo Guðlaugur hafði rétt fyrir sér að þetta ríkisbrölt hafði leitt til ófarnaðar.

Jú, það er hægt að hafa áhrif á prófkjörið hjá Sjálfstæðismönnum. Gróa á Leiti tekur við keflinu og enginn skyldi vanmeta þá gömlu.

Það verður ljóst á laugardagskvöldið hversu miklu menn trúa af boðskap þeirra DV og forstjórans fyrrverandi, sem var óvart rekinn úr starfi fyrir ólögmæt afskipti sín af þessu gamla máli Guðlaugs Þórs og bankanna. DV og siðferðisstandardinn þar ásamt endalausum drengskap ritstjórans er svo löngu þjóðkunnur að ekki þarf að fjölyrða um það frekar.

Ég lærði vísu af föður mínum fyrir margt löngu. Mig minnir að hann hafi sagt hana vera eftir vin hans Einar Sveinsson múrarameistara. Hún er svona:

Langi þig til að meiða mann
manst þó ekkert að segja um hann.
Kveiktu grun að gömlum sið
Gróa á leiti tekur við.

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 23.11.2012 kl. 09:42]

Góð þessi, Guðlaugur svarar fyrir sig,vertu viss.