Hver er að selja Landsbankann?

er það löglegur eigandi? Ríkið?

Hver átti bankann? Björgólfarnir og ég meðal annars. Þegar hann fór á hausinn þá eru það íslensk lög sem gilda. Það átti að loka honum samstundis og skipa skiptastjóra og gera upp búið eftir íslenskum lögum.

Það var ekki gert og ríkið réði til sín hjörð af lögfræðingum og bjó til skilanefnd. Svo fór ríkið að reka bankann í sömu húsakynnum með sömu græjunum og sama fólkinu. Það lagði honum ekkert til nema einhvern pappír hugsanlega. Að öðru leyti er bankinn hreint þjófagóss allt saman sem ríkið stal af okkur hluthöfunum. Nú þykist það eiga þetta allt og ætlar að selja þetta með gróða. 

Hver eign okkar var kemur ekki í ljós vegna þess að farið var fram hjá lögmæltum skiptum og uppboði á búinu en öllu steini léttara stolið inn í það sem ríkið kallar Nýja Landsbankann og ætlar að selja. Með málverkunum.

Verður ekki ríkið að sanna löglega eign sína á bankanum áður en það getur selt hann? Að öðrum kosti afhendi það  eigendunum hann til baka ?  

Geta hluthafar ekki farið fram á lögbann við sölunni?

Hvenær eignaðist ríkið allan bankann?

Hvenær töpuðu hluthafarnir öllum rétti til gjaldþrotaskipta?Sem er greinilega ekkert gjaldþrot úr því að hægt er að selja þennan sama banka með svimandi gróða?

Hver á þá þennan sölugróða?

Sama gildir um Íslandsbanka, Arajónbanka og Straum.

Hvenær misstum við hluthafarnir eignir okkar en ríkið fékk allt til sín og gat gefið það til erlendra hrægammasjóða?

Getum  við hluthafar ekki sameinast og myndað þrýstihóp, hótað stjórnmálaflokkum og þingmönnum?

Hvernig fáum við sanngjarnan hlut úr sölu Landsbankans? 

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 19.9.2014 kl. 08:57]

Og þetta á við um fleiri fyrirtæki í landinu, Halldór.

Tökum sem dæmi Eimskip, sem er nú rekið með svo miklum gróða að nauðsynlegt þykir að greiða forstjóra og öðrum stjórnendum þess himinhá laun. 

Þetta "óskabarn þjóðarinnar" var tekið af þjóðinni kringum síðustu aldamót og selt henni síðan aftur. Þeir sem létu tilleiðast og keyptu þá aftur hlut í fyrirtækinu, töpuðu honum aftur við bankahrun.

En eftir hrun var önnur stefna tekin. Þá var þjóðinni ekki gefinn kostur á að kaupa hlut í þessu fyrirtæki, eins og var við stofnun þess og aftur við endurbyggingu þess um síðustu aldamót. Nú var einfaldlega gengið í sparifé launafólks, hvort sem því líkaði vel eða ekki og lífeyrissjóðirnir látnir kaupa fyrirtækið.

Eftir sátu þeir sem höfðu látið blekkjast og keypt hlutabréf á árunum kringum aldamótin síðustu.

Nú, þegar þetta fyrirtæki er farið að sýna gróða dettur engum manni í hug að greiða einhverjar bætur til þeirra sem töpuðu sínu fé, þegar það féll í bankahruninu. Hins vegar stendur ekki á því að greiða stjórnendum "hæfileg" laun.

Sjálfur erfði ég hlutabréf móður minnar í Eimskip, sem hún hafði keypt rétt eftir aldamótin, fyrir sitt sparifé. Þá borgaði hún einhverjar milljónir fyrir sinn hlut, hann stendur nú í 354 krónum!  

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 19.9.2014 kl. 19:53]

Gunnar.

Núverandi Eimskipafélag er ekki sama félagið. Er bara ca. 7 ara ghamalt fyrirtæki. Óskabarnið setti Bjöggi glæpur hinn ekdri í gjaldþrot í hefndarskyni fyrir meinta aðkomu Eimskipafélagsins til að knésetja Hafskip. Það sést sam á skýrslu þeirri sem Björgólfur gaf út ásamt þáverandi stjórnaformanni Hafskipa til skiptaréttarins að gjaldþrotið var vegna harðrar samkeppni og erfiðrar stöðu félagsins og hafði ekkert með að Eimskip hafi sett þá á hausinn.

[Þorkell Guðnason, 20.9.2014 kl. 10:08]

Sjö ára félagið er með þetta slogan:

...Eimskip - Yfir hafið og heim í 100 ár!

Aðdragandinn að falli Hafskip(a) risti miklu dýpra í íslensku samfélagi en hempungur les og gefur sér. Hafskip hafði nefnilega sótt að markaðsráðandi aðila, sem líkað ekki óværan. Þarna virtist öllum meðulum beitt. M.a. var lögum um ábyrgð stjórnenda hlutafélaga breytt á síðustu stundu, til að tryggja stjórnendum Hafskips fangelsisvist fyrir ætluð brot.

Andsvör Björólfs eftir endurkomu inn í íslenskt athafnalíf, má líklega merkja á ótal stöðum... Hversvegna var t.d. Faxaskáli - eitt bitbein félaganna - molaður mélinu smærra, með brjálæðislegum tilkostnaði, til að láta þjóðina reisa honum þar minnisvarða (Hörpu)

"Skuldandi" Landsbankans, nýtti ýmis fleiri tækifæri til að ná sér niðri á sínum forna fjanda.

Ætli þess verði langt að bíða, að menn á þeim bæ telji sig þurfa að snúa taflinu við... Að nýja "E" logóið verði sett í stað "1919" þar sem Þórshamarinn (hakakrossinn öfugi) prýddi höfuðstöðvar félagsins við Hafnarstræti/Pósthússtræti.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 20.9.2014 kl. 13:13]

Já Þorkell. Lestu kennitölu félagsins og skoðaðu gjaldþrotasöguna á vef RSK og af umfjöllun blaða. Ca 7 ára félagið er með auglýsingafals. Reyndu að selja hlutabréf í óskabarninu sjálfu - þér yrði vísað á Magna frímerkjasafnara með skjalið.

Lestu síðan skýrslu Björgólfs forstjóra Hafskipa og Ragnars stjórnarformanns sem þeir sendu skiptaréttinum og fjallaði um hvers vegna fór fyrir Hafskip eins og það gerði. Þar reyna þeir ekki einu sinni þessar popúlæisma afsökunarskýringu. Þeir einfaldlega lýsa markaðsaðstæðum og rekstrarvanda og fjhárhagsvanda félagsins var óumdeilanlega að kenna hvernig fór en ekki vegna hryðjuverka Halldórs á HP eða Eimskipa eða Samskipa eða annarra félaga á heimsmarkaði þeim sem þeir sigldu á.

Engin furða var á fangelsisvist þeirra sem hana fengu verðskuldaða. Þú getur skoðað málaferli skiptaráðandans við að höfða ótal dómsmál til riftunar undanskotum þeirra kumpána á eigum Hafskipa, en það var ekki einu sinni farið í riftunarmál á stærstu og verðmætustu eigunum. Það er ólöglegt samkvæmt lögum flestra réttarríkja að skjóta eignum undan við aðstæður sem þessar og varðar auðvitað við hegningarlög.

Þrátt fyrir allt þá lauk skiptum félagsins á hörmulegan hátt. Það náðist ekki inn nema prósenta talin á fingrum annarrar handar í skiptunum. Þetta var eitt versta gjaldþrot sem var til í sögubókum landsins.

Skuld þeirra Bjögga glæps sr. og jr. var við Kaupþing á um þriðjungi kaupverðs Landsbankans, og var með vaxtaniðurfellingu og samkomulagi sett í einhverja 4-5 milljarða króna í fyrra. Skattgreiðendur fengu allt sitt frá þessum óþokkum á þessum ca 41 % sem þeir keyptu af ríkinu. Jarðfræðineminn eyddi banka- og símasölumilljörðunum í gæluverkefni óg óráðsíu ólögmæta til vina sinna og kjósenda í héraði.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 20.9.2014 kl. 13:18]

Misritun áðan, en þar vantaði orð inn í:

......það var ekki farið í riftunarmál NEMA á stærstu og verðmætustu.......

Svo meira með Eimskip, þegar Bjöggi glæpur hafði sett óskabarnið í gjald.rot þá voru eigur félagsins settar inn í flugfélagið úr Mosfellsbænum og nafnabreytingar áttu sér stað á því í fáein skipti til aðlögunar.

[Þorkell Guðnason, 20.9.2014 kl. 21:01]

Ég nenni ekki að elta ólar við hempunginn, en vísa í fyrra innlegg. Við það er engu að bæta - nema: Misnotkun populista þess tíma, á lagasetningarvaldi alþingis, svo koma mætti höggi á stjórnarmenn Hafskipa, á ekki að gleymast.

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 20.9.2014 kl. 21:16]

Hafskipsmenn fóru á svig við lög með saknæmum hætti og með einbeittan brotavilja.

Þeir hafa keppst um að koma sök sinni á aðra og benda á að allt hafi verið öllum öðrum að kenna en þeim sjálfum og gert það lengi í fjölmiðlum. Við vitum að það virkaði sá áróður að minnsta kosti á einn.

Bjöggi glæpur (ekki persóna í Latabæ hans Scheving) og Ragnar gulltönn kunnu ekki á reksturinn og klúðruðu big time. Bjöggi hefur sýnt það ítrekað síðan á nýjum og nýjum vettvangi.