Stefán Jón Hafstein

fór mikinn á Sprengisandi Sigurjóns í morgun.

Þar greindi hann frá því, að ef enginn frambjóðandi til Forseta kæmi fram sem ætlaði að verða málsvari þjóðarinnar í því að fá samþykkta stjórnarskrána frá Stjórnlagaráði sem 80 % þjóðarinnar hafi samþykkt í þjóðaratkvæðagreiðslu að skyldi verða stjórnarskrá lýðaveldisins Íslands, þá yrði hann að stíga fram og bjarga þjóðinni með því að bjóða sog fram til Forseta.

Dr. Josef Göbbels var virtur boðberi sannleikans á sinni tíð rétt eins og þeir Stefán Jón Hafstein og dr. Þorvaldur Gylfason sem virðast halda í dag að þeir séu. Dr. Josef sagði líka að endurtæki maður lygi nægilega oft þá yrði hún að sannleika. Þetta hafa hinir tveir síðarnefndu greinileg tileinkað sér því þeir fara seint og snemma með sömu staðhæfingarnar sem eru byggðar á kolröngum forsendum.

Í fyrsta lagi eru 80 % þátttakenda í þjóðaratkvæðagreiðslunni um tillögur stjórnlagaráðsins ekki 80 % kjósenda hvað þá 80 % þjóðarinnar.

Í öðru lagi var þjóðaratkvæðagreiðslan ráðgefandi fyrir Alþingi.

Í þriðja lagi var atkvæðagreiðslan úrskurðuð ógild af Hæstarétti.

Í fjórða lagi hefur Alþingi ekki séð ástæðu til að taka þessar tillögur til meðferðar vegna þess hversu þjóðin sniðgekk atkvæðagreiðsluna þegar aðeins minnihluti kjósenda sá ástæðu til að ómaka sig á kjörstað.

Í fimmta lagi sér Alþingi eins og flestir heilvita menn sem hafa lesið tillögurnar að þær eru svo óralangt frá því að geta legið til grundvallar nýrri stjórnarskrá vegna óskýrleika, málskrúðs og mótsagna á yfir hundrað blaðsíðum, að útilokað er að ræða þær sem alvörugrundvöll.

Meirihluti fólks sér að núverandi Stjórnarskrá lýðveldisins Íslands sem var samþykkt með nær öllum greiddum atkvæðum árið 1944 hefur dugað prýðilega til þessa dags með áorðnum lítilfjörlegum breytingum. 

Stefán Jón Hafstein hefur enga ástæðu til að hafa áhyggjur af því að mig, sem væntanlegs kjósanda í Forsetakosningunum, vanti leiðsögn í stjórnarskrármálum umfram allt annað.

Hinsvegar má hann mín vegna blanda sér í þann myndarlega hóp fólks sem ekki verður séð að annað erindi eigi í Forsetaframboð en að leita sér að betri og þægilegri innivinnu en það þegar hefur. Ef maður spilar í Lottó getur maður slysast á vinning. Það gerir maður ekki ef maður spilar ekki í Lóttó.

Það hlýtur Stefán Jón Hafstein að gera sér ljóst. 

Athugasemdir

[Gunnar Heiðarsson, 3.4.2016 kl. 15:33]

Sæll Halldór.

Stefán Jón mun vart fitna við að setjast á bekk með Þorvaldi Gylfasyni.

Um svokallaða kosningu um tillögur stjórnlagaráðs þá verður auðvitað að halda til haga þeim atriðum sem þú nefnir, en einnig þeirri staðreynd að þjóin fékk aldrei að kjósa um tillöguna í heild sér. Einungis var kosið um örfá tiltekin atriði tillögunnar og hvort stjórnvöld ættu að líta til hennar við breytingu ástjórnarskránni.

Það er annars merkilegt að menn sem hafa sagst hafa áhuga á embætti forseta landsins skuli ekki þekkja betur starfsreglur þess embættis.

Hvernig ætlar Stefán Jón að beita því embætti til að taka og samþykkja tillögur stjórnlagaráðs? Veit maðurinn ekki að hér á landi er þingræði og embætti forsetans nánast valdlaust? Að forseti komi ekki að málum fyrr en Alþingi hefur afgreitt þau og þá eingöngu til samþykktar eða vísun til þjóðarinnar.

Hefur Stefán Jón ekki lesið gildandi stjórnarskrá? Veit hann ekki að það er einungis Alþingi og Alþingi eitt sem hefur heimild og vald til að breyta stjórnarskrá landsins?

Það væri huggulegt ef sá mikli fjöldi frambjóðenda til embættis forseta yrði til þess að maður með svo mikla vanþekkingu á embættinu næði kjöri, kannski með einungis 8% þjóðarinnar að baki sér!!

[Gunnar Heiðarsson, 3.4.2016 kl. 15:37]

Átti auðvitað ekki að vera "8% þjóðarinnar", heldur 8% þeirra sem nenna að mæta á kjörstað og kjósa. Hlutfall þjóðarinnar gæti orðið mun  minna, jafnvel einungis 2-3%, svona svipað og Þorvaldur Gylfason fékk í ólöglegu kosningunni, forðum daga.