Steingrímur Jóhann

skrifar hugvekju í Morgunblaðið á miðopnu í dag. Hún hljóðar svo í Herrans nafni:

"Í kosningunum næstkomandi laugardag felst sögulegt tækifæri til tímabærra breytinga. Tvær síðustu hægristjórnir hafa hrökklast frá, sú seinni eftir aðeins átta mánuði. Þrjár síðustu ríkisstjórnir sem Sjálfstæðisflokkurinn hefur leitt eða tekið þátt í hafa sprungið.

Að baki er glataður tími, heilt ár farið í súginn frá kosningum í fyrra.

Takmarkaður vinnufriður hefur gefist fyrir endurteknum hneykslis- og spillingaruppákomum og orðstír landsins hefur ítrekað beðið hnekki. Er ekki komið nóg af slíku í bili? Nú þarf að verða breyting á. Við þurfum trausta stjórn sem hefst handa og notar hagstætt árferði til að byggja upp. Þannig stjórn bjóðumst við Vinstri græn til að mynda með þeim sem eru okkur sama sinnis um þörfina á breyttum og betri vinnubrögðum, uppbyggingu í stað kyrrstöðu, eflingu velferðarsamfélagsins og fjárfestingu í innviðum, fjárfestingu í framtíðinni.

Formaður VG,

Katrín Jakobsdóttir,

talar mjög skýrt um sinn vilja. Hún vill leiða heiðarlega og trausta ríkisstjórn, góða stjórn fyrir fólkið í landinu. Ég leyfi mér að spyrja býður einhver flokkur betur? Eiga íslensk stjórnmál einhvern sem er betur til þess fallinn en

Katrín Jakobsdóttir

að sameina þjóðina að baki sér, einhvern sem þjóðin getur betur treyst. Ekki benda ítrekaðar mælingar á trausti og trúverðugleika stjórnmálaforingja til þess. Undirritaður er sannfærður um að örvæntingarfullar tilraunir að undanförnu til að reyna að rýra trúverðugleika Katrínar hafa þegar snúist í höndum þeirra sem það hafa reynt og munu hitta þá sjálfa fyrir í kosningunum á laugardaginn. Almenningur vill ekki stjórnmálabaráttu þar sem óhróðri er dreift um andstæðinga. Þetta hef ég heyrt fjölmarga nefna undanfarna daga að gefnu tilefni. Ekki heldur að stefna eins flokks sé skrumskæld af öðrum flokki eða reynt að magna upp tilefnislausa hræðslu,

hvort sem það er við skattahækkanir sem ekki standa til eða annað.

Það sem ónefndum andstæðingum

Katrínar

hefur yfirsést er að styrkur hennar liggur einmitt í því að hún beitir ekki óvönduðum með- ulum í sinni stjórnmálaframgöngu.

Hún er málefnaleg, hófstillt og kemur sínum boðskap þannig til skila að þjóðinni líkar og þjóðin skilur. Það er m.a. af þessum sökum sem

Katrín Jakobsdóttir

er svo prýðilega til þess fallin að leiða næstu ríkisstjórn. Gegnumheiðarleg og traust, vönduð í málflutningi og öllum samskiptum, er hún óumdeilanlega í góðri stöðu til að laða menn til samstarfs, samstarfs sem grundvallast á heilindum og er þar með líklegt til að endast. Tryggjum Vinstri grænum góða kosningu,

Katrínu Jakobsdóttur

sterkt umboð til að leiða næstu ríkisstjórn og gerum næstkomandi laugardag sögulegan. Við getum gert betur, miklu betur en að undanförnu og skulum gera það saman."

Ég velti fyrir mér hvort höfundurinn sé ekki í raun að setja nafn Katrínar í staðinn fyrir það nafn sem hann vildi frekar hafa þarna í raun og veru? Hverjum og hæfileikum hvers er hann að lýsa í raun og veru?

Hefði þessi grein ekki verið trúverðugri fyrir framhaldið ef þarna hefði  staðið annað nafn í stað Katrínar?

Er víst að nafn Katrínar Jakobsdóttur verði mesti áhrifavaldur í næstu stjórnarmyndunarviðræðum?

 

Athugasemdir

[Halldór Jónsson, 27.10.2017 kl. 15:46]

Ég held að Steingrímur sé að þylja upp þá kosti sem hann telur sjálfan sig hafa umfrram aðra menn.

En er það ekki fyndið þegar hann gefur mesta uppgangstíma +í sögu þjóðarinnar þessa einkunn:

"Að baki er glataður tími, heilt ár farið í súginn frá kosningum í fyrra."

Hvar hefur maðurinn verið? Nú eru sólarlitlir dagar sagði víst Axlar-Björn formyrkvaður þegar páskasólin skein í heiði.Hefur hann yfirleitt litið glaðan dag síðan 2013?