Öreigar allra landa-sameinist

Sólveig Anna Jónsdóttir Múla Árnasonar sver sig í gömlu byltingarættina.

Hún segir í ræðu hjá VG:

" Við búum inní fáránlegri veröld, veröld pólitískrar stöðnunar þar sem múrar hafa verið reistir utan um hugmyndaheiminn og honum lokað af, ekkert er í boði annað en meira af því sama jafnvel þótt fólki um víða veröld bjóði við og hafni alfarið nýfrjálshyggjunni og þeirri mannkynssögulegu risalygi sem hún er grundvölluð á; að öllum sé best borgið með því að leyfa fámennum hópi að ákvarða efnahagslega stefnu en af því að við búum inní heimi nýfrjálshyggjunnar sem hefur í kjarnsýrunum sínum uppnám og óstöðugleika erum við undirseld einhverskonar félagslegri and-stöðnun, þar sem gólfið sem við stöndum á er á sífelldri hreyfingu, þar sem við verðum að hlaupa æ hraðar til þess eins að standa í stað, þar sem góðæri og niðursveiflur spilast út til skiptis með æ geigvænlegri auðsöfnun alþjóðlegrar yfirstéttar, þar sem fjármálavæddur alþjóðakapítalismi rekur af stað risavaxna hópa vinnuafls á milli landa til að leita sér að afkomu sem dugir til að komast af á, þar sem velferðarkerfin eru rekin á vinnu láglaunakvenna, þar sem óstöðugleikinn er raunveruleikinn, þar sem draumar eru ekki lengur í boði fyrir vinnuaflið og þeim tekið af móðursýki og vanstillingu fólks sem getur ekki séð fyrir sér efnahagslegt réttlæti en á í engum erfiðleikum með að lifa í veröld arðráns og kúgunnar.

Við stöndum frammi fyrir allskonar vandamálum, tilkomnum vegna þess að hagsmunir aðeins eins hóps hafa verið látnir ráða för í veröldinni. Við stöndum frammi fyrir afleiðingum þess að í stað þess að þeim sem leiddu efnahagslegar hörmungar yfir evrópska alþýðu væri refsað, kapítalistunum, var alþýðan látin finna fyrir refsivendinum, með öllu því samfélagslega uppnámi sem því fylgir þegar stórir hópar eru látnir bera ómanneskjulegar byrðar, og við stöndum frammi fyrir því að umhverfisváin er einfaldlega ekki leysanleg ef við getum ekki leyst það verkefni að sjá til þess að gæðunum sé rétt skipt í samfélaginu. Aðeins samfélag sem gætir að efnahagslegu réttlæti er fært um að takast á við þetta risavaxna verkefni sem við verðum að takast á við.

Það er augljóst að það er ekki lengur hægt að leyfa hinum auðugu sem koma innan úr hliðarveruleika fjármagnseigenda að halda áfram að leggja hinar efnahagslegu línur. Við erum stödd í grafalvarlegum stéttaátökum þar sem yfirstéttin gerir ekkert til að draga úr óróa og reiði fólks yfir öllu því óréttlæti sem það er látið lifa við, heldur sýnir þvert á móti í auknum mæli forherðingu gagnvart vinnuaflinu."

Þá hafa menn sáttatóninn sem á að fylgja okkur inn í kjaraviðræður eftir áramót. Skyldu launþegar landsins vera tilbúnir að lúta forystu þessarar konu sem kosin var formaður í einu stærsta verkalýðsfélagi landsins með tíunda hluta atkvæða félagsmanna? Fara til orrustu undir herblístrum nýkommúnistans Gunnars Smára Egilssonar?

Öreigar allar landa sameinist.