Halldór Jónsson

4.11.2019 | 09:31

Skattheimta á dellu

eru kolefnisgjöldin. Svo segir í leiðara Morgunblaðsins:

"Skatt skal greiða í ríkissjóð af „eldsneyti sem inniheldur kolefni af jarðefnauppruna og notað er á fljótandi eða í loftkenndu formi eða í iðnaðarferlum þannig að sú notkun leiði til losunar koltvísýrings í andrúmsloftið,“ eins og það er svo lipurlega orðað í lögum um umhverfis- og auðlindaskatta. Þessi skattur er kallaður kolefnisgjald og er lagður á það sem almennt er kallað bensín, dísilolía og sambærilegt eldsneyti.

Yfirlýstur tilgangur með þessum skatti er að draga úr útblæstri gróðurhúsalofttegunda. Hvergi er sagt eða viðurkennt að tilgangur skattsins sé að auka almennt á skattbyrði hér á landi, en þó bendir ýmislegt til þess að það sé í það minnsta hluti af tilgangi skattsins.

Skatturinn var lögfestur undir árslok 2009, í þeirri hrinu skattahækkana sem vinstristjórnin alræmda stóð fyrir, og vekur það eitt efasemdir um að tilgangurinn hafi eingöngu verið göfugur.

Það sem svo styður við slíkar efasemdir er linnulítil hækkun skattsins allar götur síðan, eins og sjá má á línuriti í umsögn Samtaka fyrirtækja í sjávarútvegi, SFS, við frumvarp nokkurra þingmanna um frádrátt frá tekjuskatti vegna kolefnisjöfnunar. Línuritið sýnir að í janúar næstkomandi mun kolefnisskatturinn hafa nær fjórfaldast frá því að hann var fyrst lagður á, en 10% hækkun hans er yfirvofandi um áramót.

Þetta er úr öllu samræmi við verðlagsþróun, því á sama tíma hefur verðlag hækkað um þriðjung. Þetta er líka úr samræmi við aðra þróun í skattheimtu, því ef að kolefnisskatturinn hefði verið lagður á í þeim tilgangi einum að draga úr útblæstri gróðurhúsalofttegunda hefðu aðrir skattar vitaskuld verið lækkaðir til samræmis. Því fer fjarri að það hafi verið gert.

Annað umhugsunarvert í athugasemdum SFS er að fyrirtæki í sjávarútvegi hafa frá því að kolefnisskatturinn var lagður á greitt til ríkisins ríflega tíu milljarða króna á grundvelli þessa skatts, sem er langt umfram hlutdeild sjávarútvegsins í olíunotkun hér á landi. Í umsögn SFS er einnig bent á að olíunotkun í sjávarútvegi hafi á síðustu þremur áratugum nær helmingast, sem er gríðarlegur árangur og stafar að verulegu leyti af fjárfestingum í nýjum skipum og nýrri tækni. En eins og SFS benda á dregur kolefnisgjaldið og önnur gjöld úr möguleikum fyrirtækja til fjárfestinga og „hefur þveröfug áhrif á íslensk sjávarútvegsfyrirtæki því þau hækka kostnað þeirra umfram það sem erlendir samkeppnisaðilar búa við.

Það dregur með beinum hætti úr samkeppnishæfni, sér í lagi þegar litið er til þess að 98% og ríflega það af íslensku sjávarfangi er selt á alþjóðlegum markaði. Á þeim markaði geta íslensk fyrirtæki, sökum smæðar, ekki fært kostnaðarhækkanir heima fyrir út í verð afurða.“ Þetta skiptir miklu fyrir þessa atvinnugrein og er annað dæmi – hitt dæmið er sérskattur sem ber nafnið veiðileyfagjald – um sérstakar álögur sem íslenskur sjávarútvegur þarf að þola og draga úr samkeppnishæfni hans á alþjóðlegum mörkuðum.

Þegar alþjóðaflug er annars vegar er tekið tillit til þeirrar staðreyndar að þar er keppt á alþjóðlegum markaði og er millilandaflug utan við kolefnisbókhald einstakra ríkja.

Væri ekki eðlilegt að einnig væri tekið tillit til annarra atvinnugreina sem eiga í alþjóðlegri samkeppni?

Í athugasemdum SFS eru gerðar tvær tillögur um úrbætur. Önnur snýr að þeirri 10% hækkun kolefnisgjaldsins sem vofir yfir um áramótin og lagt er til að hún verði endurskoðuð. Full ástæða er til þess, enda hefur hækkunin verið úr öllu hófi á liðnum árum.

Hin tillagan er að „sjávarútvegur, ásamt öðrum útflutningsgreinum, verði undanþeginn greiðslu kolefnisgjalds og stjórnvöld gangi til viðræðna við fyrirtæki í sjávarútvegi um hvernig kolefnisjafna megi íslenskan sjávarútveg í heild, án þess að draga úr samkeppnishæfni atvinnugreinarinnar“.

Miklu skiptir að stjórnvöld hlusti á ábendingar frá atvinnulífinu þegar kemur að skattheimtu, ekki síst þegar um er að ræða fyrirtæki í alþjóðlegri samkeppni sem sæta óhóflegri skattheimtu hér á landi sem skaðar þau á erlendum mörkuðum.

Þó að Ísland sé eyja í Norður-Atlantshafi er það ekki eyland í alþjóðlegum viðskiptum og í alþjóðlegri samkeppni. Þar nýtur Ísland ekki forskots vegna smæðar eða fjarlægðar og íslenskt atvinnulíf má ekki við því að íslensk stjórnvöld skattleggi það sérstaklega, hvorki í nafni umhverfisverndar eða annars."

Kolefnisgjald er furðulegt hugtak. Allt kolefni á jörðinni hefur einhvern tímann verið bundið súrefni sem CO2. Kolefni er byggingarefni lífsins. Án þess er ekkert líf.

CO2 innihald í lofthjúp jarðar, 400ustu hlutar af milljón hefur ekki verið lægri í 600 milljónir ára.

Upp úr Kötlugíg núna stígur jafn mikið af CO2 á hverju ári og allir Íslendingar losa með atvinnulífi sínu. Og Katla er bara eitt sofandi eldfjall af mörgum á Íslandi. Hver á að borga kolefnisgjaldið af Kötlu? Eða Heklu, Eyjafjallajökli og Holuhrauni?

Og sem þessi della sé ekki nóg, þá stuðlum við að hungursneyð í Afríku með því að framleiða lífrænt orkuminna íblöndunarefni í bensínið okkar úr maís sem þá ekki veður að mat handa hungruðum.Þetta flytjum við inn fyrir milljarða til að gera bensínið okkar verra og dýrara fyrir okkar minnstu bræður.

Og forsætisráðherra okkar, sem sat í vinstri stjórninni sem byrjaði á dellunni 2009, krefst þess að þessi mál séu sett í forgang og lífeyrissjóðirnir okkar kaupi græn skuldabréf alþjóðlegra skuggabaldra, sem væntanlega hafa þá sérstöðu að verða ekki borguð til baka á venjulegan hátt.

O Santa Simplicita sagði Bruno á bálinu. 700 vísindamenn hafa komist að þeirri niðurstöðu að engin hamfarahlýnun sé að eiga sér stað. Katrín Jakobsdóttir, Gréta Thunberg og 40.000 fíflin hans AlGore frá París séu á villigötum með sínar kenningar.

Skattheimta á dellu er yfirmátaleg heimska sem fólk á ekki að láta yfir sig ganga athugasemdalaust.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook

Athugasemdir

Ekki gleyma, Halldór minn, fíflunum í forystusveit Sjálfstæðisflokksins, þingmenn og ráðherra sem dansa kolefnis-kexrugluð með Kola-Grími, Kötu og Grétu Gore.

Símon Pétur frá Hákoti (IP-tala skráð) 4.11.2019 kl. 16:20

Einhverja skatta og gjöld þurfi að innheimta hjá ríki og sveitarfélögum á síðustu öld til þess að minnka gjaldeyrisútgjöld og kolefnisútblástur með því að láta gera rándýrar hitaveitur um allt land.

Ómar Ragnarsson, 4.11.2019 kl. 19:44

Þetta er orðiðmeins og pápiskan forðum. Þú ert bannfærður eða brenndur á kommentakerfum ef þú vogar þér að efast eða reyna að koma á vitrænum skoðanaskiptum um málið.

Þú þarft ekki að breyta neinu en þú getur keypt þér aflátsbréf hjá Kolviði eða óbeint í gegnum skatta sem enda alltaf á vasa borgaranna (þ.e. Þeir sem borga allt)

Tilbiðja skal öfgafyllstu dýrlinga á borð við barnið Grétu eða st. Al Gore og til friðþægingar skaltu fórna heilbrigðri skynsemi á altari þeirra. Skilyrðislausrar undirgefni er krafist.

Kolefniskirkjan er bara önnur birtingamynd páfastóls á miðöldum en mun sennilega leiða af sér meiri skelfingar.

Jón Steinar Ragnarsson, 5.11.2019 kl. 00:13