Halldór Jónsson

15.1.2020 | 14:58

Halldór Benjamín

Þorbergsson,hagfræðingur, framkvæmdastjóri S.A. var á fundi eldri Sjálfstæðismanna í Valhöll nú um hádegið.

Þetta eru nokkurskonar leifarnar af Sjálfstæðisflokknum eins og hann var í gamla daga sem þarna kemur á miðvikudögum í Valhöll í hádeginu undir stjórn nafna míns Blöndal sem mætir þarna af gamalli tryggð frekar en einhverri stóránægju með sílækkandi gengi flokksins í dag. Hvað þá nýjustu stjórnarathafnirnar sem birtust til dæmis í forystu í hækkunum vöru og þjónustu ríkisins nú um áramótin þegar flokkurinn hefur með þátttöku í ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur tekið forystu í að kynda verðbólgubálið með hækkunum um ca. 2.5 % á margvíslegri þjónustu og vöru sem auðvitað gleður engin heimili í landinu en leysir líklega fátt af fyrirliggjandi vanda sem er ærinn.

En Halldór Benjamín flutti þarna þvílíkt afburða erindi að menn stóðu eiginlega kjaftstopp og spurðu jafnvel minna en oft áður sem bendir til þess að yfirferðin hafi verið góð. Maðurinn er svo skýr í framsetningu að menn komust ekki hjá því að skilja hvert einstakt atriði í hagfræðinni sem þarna kom fram. Einn fundarmann gekk svo langt að líkja málflutningnum við Einar Odd sáluga, bjargvættarinnar frá Flateyri, þegar hann var að berja þjóðarsáttina inn í hausamót landsmanna af öllum stéttum fyrir þrjátíu árum.

Halldór Benjamín ræddi lífskjarasamningana frá apríl á síðasta ári. Hann taldi þá merka fyrir þær sakir sérstaklega að í fyrsta sinn hefðu allir lagst á eitt að gera skynsamlega samninga, ríkisvaldið, fjármálakerfið og verkalýðshreyfingin sem hann lauk sérstöku lofsorði á. Þetta hefðu verið krónutölusamningar sem færðu þeim mest sem minnst hefðu. Til að útskýra hvaða vandaverk hefði verið um að ræða, þá spurði hann fundarmenn hvað þeir héldu að S.A. þyrfti að gera marga kjarasamninga? Enginn vissi rétta svarið en þeir eru um 200.Verkalýðsfélög eru því greinilega allt of mörg sagði Halldór Benjamín, það væri verið að gera kjarasamninga við minna en 5 manna félög á stundum sem væri greinlilega ekki mjög skilvirk vinnubrögð.

Halldór Benjamín lagði áherslu á gildi hagvaxtar fyrir þjóðfélagið. Fyrsta spurning sem svara þyrfti í kjarasamningum væri hvað væri til skiptanna? Síðan kæmi spurningin hvernig ætti að skipta því. Í þessu værum við eftirbátar frænda okkar á Norðurlöndum sem kynnu þetta mun betur en við.

Hann ræddi gildi hagvaxtar fyrir þjóðfélög. Hann benti á að 1 % hagvöxtur væri 70 ár eða ein mannsævi að skila sér í tvöföldun lífskjara meðan 4 % hagvöxtur skilaði þeim árangri á 18 árum.

Nú væri búið að semja við 95 % almennra launþega. Þá væri komið að opinberum starfsmönnum sem því miður hefðu oft hugmyndir um að þeir gætu fengið eitthvað allt annað og meira en samið hefði verið um á almennum vinnumarkaði. Það ætti auðvitað ekki að ganga svo fyrir sig í þeirri röð, það væri almenni markaðurinn sem ætti að leiða kjaraviðræður.

Hann sagði að Íslendingar ættu að vera stoltir af þeim árangri sem náðst hefði í lífskjarasókn. Á síðustu árum hefði náðst fram um 50 % kaupmáttaraukning hjá þeim sem lökust hefðu haft kjörin og um 35 % hjá þeim sem betur máttu sín.

Eftir hrunið hefðu ríkisskuldirnar verið heil landsframleiðsla. Nú tíu árum seinna ættum við Íslendingar 300 milljarða umfram erlendar skuldir, við værum orðnir nettó fjármagnsútflytjendur í stað skuldara.Þetta væri árangur sem við gætum verið stoltir af sem þjóð.

Halldór Benjamín ræddi talsvert um menntun og ástand hennar í landinu. Hann sagði að við værum of skammt komnir að samhæfa kennslugreinar í Háskólum og þarfir atvinnulífsins, það væri verið að útskrifa fólk í námsgreinum sem ekki væri eftirspurn eftir í atvinnulífinu en svo skorti fólk og menntun í öðrum greinum, sérstaklega í iðn og verkmenntun.

Bretar væru komnir mun framar í leiðbeina ungu fólki í þær greinar sem atvinnulífið þarfnaðist þó að við værum að byrja þessa starfsemi.

Menn væru margir að klára 3. ára háskólanám á 5 árum. Sér fyndist allt of margir vera í háskólanámi af hálfum hug eða líka væri margt sem fólk væri að gera meðfram náminu sem ylli þessu. Ungt fólk yrði að velja sér námsbrautir meira með tilliti til þess hvar eftirspurnin væri. Háskólanám væri ekkert endilega fyrir alla og því yrði að efla verkmennta-og tæknigreinar sem atvinnulífið þarfnaðist.

Hann kom inn á umhverfismál og sagði að hann teldi að fyrirtækin myndu láta sig umhverfismál varða af sjálfu sér því þau sem ekki gerðu það myndu verða undir í samkeppni. Við Íslendingar værum ekki stærstu mengunarvaldar í plasti í veröldinni. En við gætum auðveldlega orðið stærstu þolendur skaðlegra áhrifa örplasts í sjávarútvegi og í súrnun hafsins. Því skiptu umhverfismálin miklu máli fyrir Ísland og við yrðum að láta þau mál okkur skipta.

Hann ræddi peningamál og vaxtamál. Hann bað viðstadda gamlingjana að hugsa til baka aftur í tímann til þess þeir voru að hefja lífið. Hvað hefði þá skipt ungar fjölskyldur mestu máli? Það var hvað fékkst fyrir launin. Verðbólgan hefði verið versti óvinur heimilanna og svo væri enn. Þess vegna skipti stöðugleikinn höfuðmáli og hvað fengist fyrir launin.

Hann sagðist vera bjartsýnn á framtíð Íslands, Hann hvatti menn til að kynna sér hina óhemju framleiðni sem haldið hefði innreið sina í sjávarútvegsfyrirtæki landsmanna, sjálfvirknina sem væri komin á ótrúlegt stig. Þetta myndi breiðast út og menntun og tækni myndi taka stakkaskiptum á komandi tímum.

Hann taldi að menn myndu skipta um starfsvettvang oftar en verið hefði og sí- og endurmenntun myndi eflast í landinu. Fólk þyrfti líka að geta verið lengur á vinnumarkaði en en verið hefði með samningum milli aðila, þar sem margir vildu starfa meira og lengur og jafnvel taka þátt í hlutastörfum í meira mæli.

Halldór Benjamín vakti óskipta athygli fyrir skipulagðan og prúðmannlegan málflutning. Einhverjir höfðu á orði að vel væri ef einhverjir forystumenn Sjálfstæðisflokksins gætu flutt mál sitt með sambærilegum hætti og komið skynsamlegum skilaboðum til þjóðarinnar.

Í heild var þessi fundur einhver sá besti sem undirritaður hefur lengi setið og var hann einnig fjölsóttur og vonar hann að mörgum hafi verið eins farið þegar þeir fóru út.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Breytt s.d. kl. 15:06 | Facebook