Árásin á fullveldið

vikulega frá fyrrum formanni Sjálfstæðisflokksins Þorstein Pálssyni í málgagni ESB á Íslandi heldur áfram.

Í dag skrifar hann enn endurtekningar á fyrri árásum á krónuna:

"Umsögn Samkeppniseftirlitsins um sölu Íslandsbanka er pólitískt sprengiefni fyrir þá sök að hún endurspeglar skýra mynd af hnappheldu peningakerfisins og fjármálamarkaðarins. Jafnframt varpar hún ljósi á ófullnægjandi undirbúning málsins.

Samkeppniseftirlitið telur núverandi eignarhald á viðskiptabönkunum gallað. Það er í prinsippinu fylgjandi sölu á hlutum ríkisins. En það setur aftur á móti fram leiðbeinandi viðmið til að tryggja samkeppni. Þau skilja ríkisstjórnina eftir í blindgötu.

Augum lokað fyrir hindrunum

Í forsendum ríkisstjórnarinnar segir að ógerlegt sé að fá erlenda kaupendur. Það rýrir verðgildi bankans og stuðlar ekki að aukinni samkeppni. Samkeppniseftirlitið dregur fram að hindranir á erlenda fjárfestingu eru miklu meiri hér en á öðrum Norðurlöndum. Það gagnrýnir ríkisstjórnina maklega fyrir að ræða ekki hvernig ryðja megi hindrunum úr vegi. Þetta er til marks um óvandaðan undirbúning.

Satt best að segja er krónan stærsta samkeppnishindrunin á fjármálamarkaði. Þann grundvallarvanda má hins vegar ekki ræða. Það er veikleiki.

Augum lokað fyrir samkeppni

Ámælisverðast er að salan er undirbúin og ákveðin án þess að gæta að mikilvægasta þættinum, sem er krafan um virka samkeppni. Samkeppniseftirlitið leiðir rök að því að öðrum kaupendum en lífeyrissjóðum verði ekki til að dreifa, nema í takmörkuðum mæli. Þeir eru nú helstu eigendur Arion banka. Að auki eiga þeir flest stærstu fyrirtækin, sem bankarnir skipta við. Loks eru þeir bæði stórir viðskiptavinir og helstu keppinautar bankanna.

Svo má ekki gleyma því að sala til lífeyrissjóða er ekki einkavæðing. Lífeyrisiðgjöld eru jafngildi skatta. Fjármunir sjóðanna eru velferðarpeningar eins og krónurnar í ríkissjóði og lúta sömu lögmálum. Það er enginn eðlismunur á eignarhaldi ríkissjóðs og lífeyrissjóða á bönkum og fyrirtækjum. Þessi hluti velferðarkerfisins er rekinn í nokkrum einingum, en ákvarðanir þeirra allra byggja á sömu lögbundnu forsendunum.

Ef ekki er unnt að sýna fram á að sala efli samkeppni vantar helstu rökin fyrir henni. Augunum má ekki loka fyrir þessu kjarnaatriði.

Tvöfalt siðgæði

Við höfum innleitt nýja löggjöf Evrópusambandsins um fjármálamarkaðinn. Það er því rétt hjá ríkisstjórninni að lagaumhverfið er að því leyti annað en þegar bankarnir voru seldir í byrjun aldarinnar. En hvers vegna dugar það ekki til að skapa traust? Vera má að það stafi af því að stjórnvöld hafa látið við það sitja að innleiða Evrópulöggjöfina um fjármálamarkaðinn.

Dæmi: Í skilningi laga um fjármálamarkaðinn er Samherji nú ráðandi eigandi Síldarvinnslunnar.Aftur á móti er Síldarvinnslan Samherja enn með öllu óviðkomandi, í skilningi laga um stjórn fiskveiða.

 Um leið og sala ríkisbanka til náinna samherja var ákveðin á sínum tíma, var fellt úr lögum ákvæði um dreifða eignaraðild að stærstu sjávarútvegsfyrirtækjum. Núverandi ríkisstjórn hefur komið í veg fyrir að það verði sett í lög á ný.

Sérhagsmunagæslan af hjúpar þannig tvöfalt siðgæði. Meðan það blasir við með svo áberandi hætti byggist traustið hægt upp.

Réttur tími en vanhugsuð byrjun

Taka verður undir með ríkisstjórninni að á næstu árum er æskilegt að nýta þá fjármuni, sem bundnir eru í bankakerfinu, með skynsamlegri hætti í þágu velferðarkerfisins. Að því leyti er þetta góður tími til að hefjast handa. En á meðan ríkisstjórnin hefur ekki byggt upp nægjanlega mikið og almennt siðferðilegt traust verður erfitt að troða sölunni niður í kokið á kjósendum. Þeirra traust skiptir máli.

Aðalatriðið er þó hitt að það er óðslegt að fara af stað í þennan leiðangur fyrr en unnt er að sýna fram á að hann skili markvissari og heilbrigðari samkeppni. En til þess að það sé unnt verða menn að horfast í augu við veikleika peningakerfisins.

Erlendir fjárfestar líta á krónuhagkerfið sem hindrun. Og lífeyrissjóðirnir hafa sprengt krónuhagkerfið utan af sér. Ríkisstjórn, sem lokar augunum fyrir þessari hnappheldu, nær ekki tökum á viðfangsefninu. Segja má að tími sé til kominn. En eins og í skák er velhugsuð byrjun forsenda fyrir árangursríku endatafli."

Hvað er maðurinn eiginlega að leggja til?

Að leggja af krónuna og taka upp annan gjaldmiðil. Það er nokkuð ljóst. Krónan er óvinurinn í hans augum.

Allt myndi leysast ef við skiptum henni út fyrir Evruna væntanlega í hans huga þó þjóðin eigi sannanlega meiri hagsmuna að gæta í Bandaríkjadollar.

Það er ljóst að fyrsta skref á þeirri vegferð getur ekki verið annað en  full aðild að ESB. Það er nokkuð löng vegferð þó að byrjað væri strax í haust að loknum kosningum.

Hann skautar hinsvegar gersamlega framhjá tæknilegum smáatriðum í slíku ferli sem öllum ætti að vera ljóst sem slíkt hugsa til enda.

Hagvaxtarfasinn á Íslandi er sögulega allur annar en hann er meðal hinna 27 þjóða í ESB.

Það er margsannað að að atvinnustig á Íslandi sveiflast allt öðruvísi en í hinni landluktu Evrópu. Sjávarafli okkar er allt öðruvísi en í Norðursjó. Og Brexit hefur líklega ekki átt sér stað í hugarheimi Þorsteins Pálssonar né hverjar afleiðingar þess verða.

Ferðamennskan hér er ekki í takti við Evrópu.Stóriðjan og orkuvinnslan sömuleiðis. Og þar af leiðir að fjármálamarkaðir hér eru úr takti við efnahagskreppur og atvinnustig á Möltu eða Rúmeníu þegar Þýzkaland blómstrar í bílaútflutningi til Bandaríkjanna.

Satt að segja finnast mér þessi sífelldu skrif Þorsteins vera illa undirbyggð og frekar í slagorðastíl en rökhugsuð. Kögunarhóll hans er í mínum huga frekar þröng malargryfja við þjóðveginn  en sjónarhöll. 

Þessar sífelldu árásir Þorsteins Pálssonar á fullveldi Íslands núna fyrir kosningar eiga tæplega mikið fylgi meðal þjóðarinnar utan útgáfufélags Hafskips Helga og Samfylkingarflokkanna beggja.

 

Athugasemdir

[Gísli Holgersson (IP-tala skráð) 22.1.2021 kl. 12:10]

Það var góð tíð þegar Davíð tók við Sjálfstæðisflokknum. Þegar auglýst var samtal við Davíð í sjónvarpinu fækkaði umferðin í miðbænum. Davíð auglýsti 10 liði um baráttumál flokksins á heil síðu í MBL um það, sem hann ætlaði að gera, sem ávallt Stóðst.

Hvað með fullveldið og sjálfstæði okkar í dag: Engin þjóð lifir án landamæra og fiskveiðilögsögu. Hvað um Leiðtogana, sem við kusum til Alþingis? Hluti stjórnmálaflokkanna, sem ekki sjá vanda ESB sinna og algjört getuleysi geta ekki talist velviljaðir ÍSLENDINGUM, Karlar og Kerlingar. Þessum hópi þarf að kjósa frá ALÞINGI og frá öllum embættum ríkisins. 

Afturgengin Samfylkingin og Viðreisn jarma hæst ESBsinna. Guðlaugur Þór og Össur vinna vel saman í Grænlandsmálum? Var það ekki Össur, sem "blindaði" ÍSLENDINGA og komst næst því að koma okkur inn hjá ESB veldinu í Brussel? Síðar hætti hann á Alþingi fyrir Samfylkinguna. Skrítinn heimur?

Ég treysti Gulla að leiða þennan leik, því hann þekkir að mig minnir, Steve Hillton hjá Revolution á FOX, en hann er stuðningsmaður Leiðtogans og þjóðernissinnans Donalds J.TRUMP. Horfum til ákvarðanartöku BREXIT.

[Gísli Holgersson (IP-tala skráð) 24.1.2021 kl. 11:57]

Krónan er góð fyrir ÍSLAND, en "gullkrónan" lítur enn betur út á heimsvísu og í viðskiptum.

Forðum ÍSLANDI frá getulausum, stórskuldugum ESB sinnum í Brussel. Taumlaus innflutningur hælisleitenda, sem flúið hafa illa rekin lönd sín og fyllt kristinn vesturheim. Sama gerist hjá fámenni ÍSLENDINGA undir plágunni frá Kína og stóratvinnuleysi í ofanálag.

Við sækjumst ekki eftir yfirtöku Ríkisins á öllum sviðum. Færum valdið til einstaklinga og góðra fyrirtækja. Kjósendur hafa mikið vald og kjósa "dugandi" menn til Alþingis. Einföldum allar reglur og lækkum skatta hjá fámenni okkar og notum heimamenn til allra verka. 

Við getum þetta allt sjálf undir okkar reglum.