Meiri krókaveiði.

Össur Skarpéðinsson ssagði svo í þingræðu 2005:

"Það eru ekki mörg ár síðan, ætli það sé ekki áratugur, að ég hélt hér miklar ræður um gagnsemi þessarar aðferðar við að vernda þorskinn í hafinu. Ég taldi þá að þessi vísindi væru miklu nákvæmari en reynslan hefur svo sýnt. Við höfum hins vegar horft upp á það á síðustu árum að stöðugt eru að koma fram nýjar upplýsingar sem benda til þess að þær aðferðir sem við höfum notað séu ekki nægilega traustar. Við höfum horft framan í ár þar sem tapast hefur nánast helmingurinn af áætluðum stofni í hafinu. Við höfum séð fram á það að upplýsingar sem hafa komið fram úr t.d. veiðiröllum hafa ekki reynst réttar. Ég minnist þess sérstaklega þegar ég skrifaði á árum fyrr grein í Morgunblaðið og benti á að ósamræmi væri milli þess sem Hafrannsóknastofnun gaf út í lok þess árs sem æskilegt aflamark og þeirrar niðurstöðu sem kom fram í rallinu. Ég fékk aldrei skýringar á þessu misræmi, mér var einungis sagt að ákveðin aðlögun hefði átt sér stað.

Þetta er ekki traustvekjandi og það er heldur ekki traustvekjandi þegar Hafrannsóknastofnunin slær um sig þéttan varnarmúr og hleypir ekki að þeim aðilum sem gagnrýna kerfið. Ef menn geta fundið eitthvað að þeim aðferðum sem Hafró beitir á það að koma fram. Það hlýtur að vera í þágu vísindanna og þágu greinarinnar að einmitt gagnrýnendunum sé lyft. Við höfum hins vegar séð það aftur og aftur að þeim er kerfisbundið bægt frá.

Ég er þeirrar skoðunar að innan Hafrannsóknastofnunarinnar ríki kreddur. Alls staðar skapast kreddubundið andrúmsloft þar sem frjálsir vindar rökræðu og gagnrýni fá ekki að leika um. Ég er þeirrar skoðunar að með einhverjum hætti verði að skapa umhverfi þar sem samkeppni hugmynda á þessu sviði ríkir. Ég er þeirrar skoðunar að það væri ákaflega farsælt í fyrsta lagi að brjóta upp þetta kerfi sem við höfum í dag, þ.e. að á sömu hendi í sama ráðuneyti séu bæði eftirlit og rannsóknir með auðlindinni og hins vegar ákvörðunartaka um hversu mikið megi taka af henni. Þetta eru andstæðir hagsmunir sem vegast á og það er ekki farsælt.

Ég er þeirrar skoðunar að það sé orðið mjög óheillavænlegt hvað þessi umræða er lokuð innan veggja Hafró. Við ræddum það fyrr í dag í þessari umræðu hvernig maður hefur stundum á tilfinningunni að öðrum og gagnrýnni skoðunum sé skipulega haldið frá. Annað birtingarform á þessari skoðanaeinokun Hafrannsóknastofnunar birtist í því að við þingmenn getum ekkert lengur hringt í fiskifræðinga og fengið upplýsingar. Við fáum bara upplýsingar sem við þurfum á að halda í gegnum forstjóra stofnunarinnar. Þannig er verið að straumlínulaga skoðanir Hafró og koma þeim á framfæri bara í gegnum einn munn, (Gripið fram í: Einn kanal.) einn farveg, og fyrir vikið verður þetta ákaflega einsleitt. Ég er þeirrar skoðunar að það þurfi hömluleysi hinnar frjálsu hugsunar sem ríkir við háskóla og þar sem samkeppni hugmyndanna er við lýði til þess að brjótast út úr þessum farvegi. Eitt örstutt dæmi: Hv. þingmaður Jóhann Ársælsson nefndi hér 25% aflaregluna. Enginn maður á Íslandi getur sýnt fram á hvernig hún var fundin. Ég hef farið í gegnum það. Ég barðist í gegnum það og skildi ekki. Ég fór og spurði sérfræðingana og þeir sýndu mér útreikninga sem leiddu að annarri niðurstöðu."

Nú er Össur í ríkisstjórn með Steingrími, sem var andstæðingur kvótakerfisins í núverandi mynd. Hafa þeir báðir breytt um skoðun ?

Nú voru fréttir um að hrefnan éti mun meira af bolfiski heldur en við veiðum. Það er því tíabært að fara að gera eitthvað í samkeppninni.  Og nú vantar okkur meiri verðmæti á land og því tímabærara að láta smáatvinnureksturinn njóta örvunar á kostnað alþjóðlegra stórútgerða.

Meiri krókaveiði er leiðin sem á að byrja á , það segir enginn fiskinum að bíta á eða ekki. Slíkt getur ekki leitt til ofveiði eins og trollin. Og út með Hvalina á miðin og fækkum þessum afætum í sjónum. Offjölgun hvalanna eru orsökin fyrir síminnkandi afla okkar.

 

Athugasemdir

[Jóhannes Ragnarsson, 9.3.2009 kl. 14:17]

Samhliða því að hefja hvalveiðar er nauðsynlegt að banna veiðar með flotvörpu og friða loðnuna í a.m.k. nokkur ár.

Flotvarpan er eitt af þessum skaðræðisfyrirbærum sem hagsmunaaðilar reyna eins og þeir geta, og af fullkomnu ábyrgðarleysi, að slá þagnarmúr í kringum.

Ég hef lengi furðað mig á hvernig á því getur staðið að náttúrverndarsamtök hafi ekki fyrir löngu hafið harða baráttu gegn notkun þessa hættulega veiðarfæris. Það væri mun vitlegra af þeirra hálfu en að djöflast gegn hvalveiðum.

Þá tel ég að loðnuveiðar eigi aldrei framar að stund eins og gert hefur verið síðustu 20 árin og líklega væri farsælast fyrir okkur að friða loðnuna alfarið næstu árin og ná stofninum uppí það sem hann var áður en loðnuveiðar hófust fyrir alvöru á Íslandsmiðum.