Loksins

Frétt á Mbl.is: 

"Ríkisstjórnin samþykkti nú í hádeginu frumvarp sem gerir ráð fyrir því að skuldir fyrnist tveimur árum eftir gjaldþrot. Frumvarpið fer nú til meðferðar í öllum þingflokkum á Alþingi. Jóhanna Sigurðardóttir forsætisráðherra á sér ósk um nýtt ákvæði í stjórnarskrá þar sem kveðið er á um að auðlindir verði þjóðareign."

Um nauðsyn þess að gjaldþrot sé endanleg aðgerð og ljúki með uppgjöri, en ekki ævilangri áþján er tímabær aðgerð.  Vonandi er allt innifalið í þessu frumvarpi, skattaskuldir sem annað án þess að ég hafi séð þetta nánar.

Hvar er svo lyklafrumvarpið í framhaldi af þessu?  Er ekki er nauðsynlegt til þess að hætt sé óábyrgri útlánastefnu banksteranna, að menn geti skilað lyklunum að íbúðunum eða bílunum ef illa fer? 

Það er hart að hafa reynt að vekja athygli sinna manna á þessu málaflokki en horfa svo uppá kommana afgreiða málið.  Ég er búinn að horfa uppá svo marga harmleiki í gegnum lífið hvernig gjalþrot og rukkarar ríkisins gátu leikið fjölskyldur að það hálfa var nóg. Skattaskuldir fyrntust ekki frekar en morð. Skatturinn virtist  frekar vilja láta elta fólk útyfir gröf og dauða en að gefa nokkuð eftir. Ég vona að þetta verði almennilega útfært að bandarískri fyrirmynd.Ég ætla að fylgjast með því hvernig þingmennirnir mínir greiða atkvæði þegar þetta kemur á dagskrá.

Ég gef nú ekki mikið fyrir það sem Jóhanna þykist óska sér. Það er ekki nóg að dreyma skjaldborgir en stofna bara gjaldborgir með rekkjunautinum rauðhærða þegar maður vaknar.

Athugasemdir

[Kjartan Sigurgeirsson, 19.10.2010 kl. 14:25]

Ég verð að segja að það er furðuleg pólitík að vilja frekar að fólk verði fyrir þeirri niðulægingu sem það hlýtur að vera að verða gjaldþrota, en að hjálpa fólki til að þurfa ekki að standa frammi fyrir vali um hvort það borgi sig virkilega að standa við orð sín og samninga.