2 góðir menn

skrifa í Fréttablaðið um vanda flóttamannann frá Afríku.

" Þegar þetta er skrifað voru að berast fréttir af 700 manns sem drukknuðu í Miðjarðarhafi rétt suður af ítölsku eyjunni Lampedusa. Þetta eru konur, karlar og börn - fólk sem leggur lífið að veði til að komast í skjól frá stríði og örbirgð heima fyrir.

 

Íslendingar eru að hjálpa. Varðskipið Týr hefur bjargað hundruðum manna úr sjávarháska. Rauði krossinn hefur stutt við flóttafólk með ýmsum hætti bæði hér heima og á viðkomustöðum.

 

En getum við gert meira? Svarið er já, svo sannarlega. Þó að Íslendingar séu fámenn þjóð þá getur hún gert sitt og hún getur tekið af skarið, verið fyrirmynd.

 

Í fyrsta lagi, þá getum við látið miklu meira af hendi rakna til uppbyggingar í fátækum Afríkulöndum og hjálparstarfs á stríðshrjáðum svæðum. Það þarf að koma í veg fyrir að fólk þurfi að flýja.

 

Í öðru lagi þá getum við boðið hingað stærri flóttamannahópum og opnað leið fyrir flóttafólk að sækja um áritun til Íslands. Þá þurfa fjölskyldur ekki að leggja líf sitt í hættu heldur komast með öruggum hætti til landsins þar sem hælisum

sókn þeirra fengi meðferð. Þetta yrði djörf aðgerð en hún myndi vekja eftirtekt og gæti rutt leiðina fyrir önnur Evrópuríki.

 

Í þriðja lagi geta stjórnvöld tekið ákvörðun um að endursenda ekki hælisleitendur á grundvelli Dyflinnarsamningsins. Margir þeirra hafa lagt líf sitt í mikla hættu í leit að skjóli.

 

Aðgerðaáætlun sem innihéldi stóraukna aðstoð við stríðshrjáð og fátækt fólk heima fyrir, möguleika á hæli án þess að þurfa að hætta lífi sínu á leiðinni og ákvörðun um að endursenda ekki hælisleitendur til ákveðinna landa væri mikilvægt skref til lausnar á miklum alþjóðlegum mannúðarvanda.

 

Við getum aldrei hjálpað öllum. En við getum hjálpað einhverjum og við getum sýnt öðrum að okkur stendur ekki á sama.

 

Íslendingar hafa áður sýnt að lítil þjóð getur rutt brautina, sýnt dirfsku og gert öðrum þjóðum auðveldara að koma í kjölfarið. Undanfarna daga höfum við horft upp á hildarleik í hafi þegar íslenskir varðskipsmenn hafa bjargað hundruðum manna úr bráðum háska. Nú vitum við hvað er að gerast. Við höfum ekki lengur neina afsökun."

Þessum góðu mönnum Þóri Guðmundssyni og Hermanni Óttóssyni rennur til rifja eymd flóttafólksin sem Týr okkar er að bjarga úr bátsskriflum á Miðjarðarhafi. Þeir vilja auka þróunaraðstoð til Afríku. Þeir vilja að hluta til leysa vandann með því að flytja fólkið hingað sem innflytjendur.

Hvað myndi gerast ef nokkrir bátsfarmar með þúsundir Afríkunegra og þar að auki flestir múslímar kæmu hingað? Myndi samfélagið þola það? Ég held að það gæti reynst erfitt.

Af hverju er þetta fólk að flýja til Ítalíu? Það eru glæpamenn við völd víða í Afríku segja þeir. Svo eru aðrir glæpamenn að selja báta og fargjöld með þeim útá loforð um ull og græna skóga á Vesturlöndum sem bíði með útbreiddan faðminn.

 

Það er skálfsagt vandlifað í Afríku eins og Lybíu.  Fyrir tilverknað okkar sem drápum Gaddafi sem hélt þó uppi röð og reglu í sínu landi. Svo ekki sé minnst á dánumanninn hann Hússein verkfræðing sem ríkti vel og lengi. Svo  skiptum við okkur af egypzkum innanríkismálum með hörmulegum afleiðingum. nú vilja viðtakandi villimenn þar bara drepa Morsi sem reyndi að halda aftur af vitleysunni.   Eigum við að blanda okkur í deilur Assads augnlæknis við öndverða músslíma sína  í þeirra landi? Eigum við að taka við flóttamönnum frá Jemen undan bombum Saudanna sem eru vinir Ameríkananna? Getum  við leyst vanda borgarastyrjalda eða löglausra uppreisnarmanna með því að bjóða fram endalausa landvist á Íslandi?

Það er hægt að koma í veg fyrir þessi sjóslys á Miðjarðarhafi með því að setja hafnbann á Afríku með ítalska flotanum og fleiri skipum. Þá fara engir bátar af stað. Það er eki hægt að bjóða Ítölum upp á þetta vandamál lengur. Afríka verður að leysa sín vandamál heima fyrir.

 

Verða 2 góðir menn og aðrir ekki að hugsa málið örlítið lengra? Við viljum kannski fleiri góðir fá að hafa Ísland fyrir okkur og aðra Íslendinga fyrst og fremst.