Skóli án aðgreiningar

er að eyðileggja menntakerfi Íslendinga. Þetta er stór fullyrðing en ég held að hún sé samt þess eðlis að hún sé samt svara verð.

Ég tel að þetta blasi nokkuð við miðað við síðurtu Písa- könnun. Og könnun er í línu við það sem ég hef haldið fram lengi um Grunnskólann.  Íslensku grunnskólanemendum hraðfer aftur miðað við nágrannalöndin og avo auðvitað okkar eigin árangur á árum áður. Börnin sem efniviður eru ekki verri né betri en þau voru áður. Það er eitthvað annað sem hefur breyst.

Það er áreiðanlega að stefnan um skóla án aðgreiningar er sökudólgurinn. Það er algerlega tilganglaust að menntamálaráðherra okkar komi í útvarpið  Í tilefni þessara frétta og sé að geta sér til um einhverjar allt aðrar orsakir. Íslendingar hafa reynsluna frá þeim árum sem raðað var í bekkina eftir námsgetu.  Það er bara ekki hægt að kenna öllu fólki á sama hraða.  

Að setja saman í bekk 20 nemendur eftir slumpaaðferð er að mínu viti óframkvæmanleg aðgerð eigi að vera hægt að kenna þessu fólki saman. Fólk er ekki eins þó að einhver elíta í 101 sem stjórnar of miklu í þessu samfélagi og svo einhverjir þessir hópar úr góða fólkinu svonefnda  haldi því fram.  

Ef þú setur saman í bekk 30 nemendur, eins og voru stundum í mínum gömlu bekkjum,  sem hafa námsgetu til að vera í A- eða B-bekk, þá getur þessi bekkur komið út úr Grunnskólanum með nægilega lesgetu og reiknigetu líklega upp á 80-90%.

Hinn 20 nemenda bekkurinn eftir slembiúrtakinu, kemur út úr Grunnskólanum með varla ekki neina getu til neins. Nemendur í slíkum bekk sem geta lært eru kannski 50-70% af þessum  fjölda. En þeim er haldið niðri af vandamálanemendunum. Þarna eru hindraðir einstaklingar, mállausir útlendingar eða jafnvel andfélagslega sinnaðir  einstaklingar með stórvandamál.

Þegar alvarleg agavandamál bætast við í svona bekk þá held ég að nokkuð ljóst er að þessi bekkur getur hreinlega ekki náð neinum mælanlegum námsárangri. Mér er sagt að ekki má lengur reka nemendur úr tíma því þeir séu á ábyrgð skólans inni í kennskustofunni. Hvað getur þá kennarinn gert þegar ein glæpamannsspíra gerir allt vitlaust í bekknum? Og svo er farið að gefa A, B, og C í stað tugabrotaeinkunna eins og var áður. óskiljanleg ráðsöfun að mínu viti.

Það er auðvitað hægt að hjálpa flestum unglingum með réttum aðferðum og fortölum. Svo sem segir af Erlingi Skjálgssyni í Ólafs sögu Helga:

"Erlingur hafði jafnan heima þrjá tigu þræla og umfram annað man. Hann ætlaði þrælum sínum dagsverk og gaf þeim stundir síðan og lof til að hver er sér vildi vinna um rökkur eða um nætur, hann gaf þeim akurlönd að sá sér korni og færa ávöxtinn til fjár sér. Hann lagði á hvern þeirra verð og lausn. Leystu margir sig hin fyrstu misseri eða önnur en allir þeir er nokkur þrifnaður var yfir leystu sig á þremur vetrum. Með því fé keypti Erlingur sér annað man en leysingjum sínum vísaði hann sumum í síldfiski en sumum til annarra féfanga. Sumir ruddu markir og gerðu þar bú í.

Öllum kom hann til nokkurs þroska."

En það er ekki hægt að eyða öllum tímanum frá 18 nemendum í það að tala um fyrir tveimur  sem ekki láta segjast. Það hefði Erlingur aldrei reynt. Því jafnvel þó viðkomandi láti sér nú segjast í eitthvað skipti þá fer allur tíminn í að kenna þeim eitthvað meðan hinir sem eru búnir að ná þessu eru löngu búnir og bara bíða í tilgangsleysi.

 

Sjá þetta ekki allir sem hafa verið í skóla í góðum bekk einhvernm tímann?

Það eru stórskaddaðir einstaklingar innan um venjulega vel uppalda krakka sem eru vandamáliið. Karen dóttir mín hefur komið með þá hugmynd þeir agalausu nemendur sem eru að setja allt skólastarf úr skorðum í einstökum bekkjum og tefja allt skólastarf verði látnir koma með foreldri sitt eða ábyrgðarmann sínn með sér í einhverja kennslutíma. Þessi aðili hafi nemandann sinn í augsýn í einhverja tíma og geti því áttað sig á vandamálinu sem við blasir.

Nú er auðvitað til þeir nemendur í svona 20 manna slembiúrtali sem koma frá brotnum heimilum eða skelfilegum vandmálaheimilum, þar sem börnin eru eftirlitslaus og afgangsstærðir. En það verður að safna þessum börnum saman í bekki því þau eyðileggja annars allt skólastarfið fyrir þeim nemendum sem geta og vilja læra.

Ég sem þetta skrifa var að mig minnir í 30 manna bekkjum í gamla daga(ég átti lengi myndir af þeim) þar sem flestir nemendur gátu lært og gerðu það hjá afburða kennurum sem við höfðum í þá daga. En þá voru flestir kennarar karlkyns en kvenkennarar voru minnihluti. Ég viðurkenni að þeir áttu það til að taka til hendinni við mann þegar maður fór yfir strikið. Manni var fleygt út ef svo bar undir og kom svo aftur og skammaðist sín. Nú má ekki neitt fyrir einhverjum ímynduðum grillum sem gera  aga óframkvæmanlegan.

En þjóðfélagið okkar er beinlínis í  bráðri hættu ef við getum ekki tekið á þessu vandmáli að námsárangur sé hríðfallandi í réttu hlutfalli við vandamál kennarastéttarinnar.  Ég skil kennar mætavel og þeirra vandamál sem maður heyrir um.  Ég gæti sjálfur engan veginn kennt við þessar aðstæður sem þeim er boðið uppá. Ég hreinlega dáist að þrautseigju þeirra því að þeir skuli yfirleitt halda sönsum við þessa aðstæður sem ég get ekki flokkað undir annað en óskynsamlegar sem ekki þurfa að vera svona vegna þess að það er hægt að gera þetta öðruvísi.

Við verðum að viðurkenna staðreyndir. Skóli án aðgreiningar gengur ekki upp. 

Athugasemdir

[Jon Hjaltalín Magnússon, verkfr. (IP-tala skráð) 6.12.2016 kl. 20:35]

Sammála Halldór. Vandamálið er kmenntaerfið með þessari frjálsu niðurröðun í bekki. Taka ber aftur upp gamal kerfið með bestu nemendur í sér bekkjum. "Lík börn leika best". Þeir sem eiga erfiðar með nám eins og lestur, reiknlng, o.fl. eru sett í sér bekk með tveimur kennurum og verulega aðstoð. Meiri smíði og handavinna hjá þeim! AUKA ÞARF METNAÐ ALLRA NEMENDA; KENNARA OG FORELDRA! "Við lærum ekki fyrir skólan heldur lífið sjálft"!  Vert að reyna í 2-3 ár í nokkrum skólaum og bera saman við aðra skóla.  Þessi sænska "jafnaðrstefna" sem var tekinn upp á Íslandi leiðir til að jfana flesta NIÐUR Á VIÐ og ekki UPP Á VIÐ, því miður misheppnað eins og svo margt hjá blessupum Svíunum. Þess vegna all margir einka framhaldsskólar þar núna þra sem krakkarnir þurfa að læra bæði í skól og heima.

[Halldór Jónsson, 6.12.2016 kl. 21:34]

Já herra Kollege Jón

Þar er ég sammála. Það væri auðvelt að sanna þetta með tilraun eins og þú segir. Þorir Menntamálaráðherran að taka þessari áskorðun eða þorir hann ekki? Ég er sannfærður um að hvorki þessi né næsti eð hver sem er fyrrverandi ráherra  þora þessu ekki. Þeir eru ófærir um að breyta nokkru sem einhverju máli skiptir. Þessvegna hjakkar þetta allt í sama farinu. 

Farðu í síðasta bekk í grunnskóla. Veldu 50 nemendur með slembiúrtaki undirbúningslaust og láttu þá margfalda saman tvær þriggja stafa tölur á blaði án reikningsvélar. Deila tveggja stafa tölu í sexstafa tölu.

 Ég skal veðja um að meirihlutinn getur það ekki.

Þorir Menntamálaráðherrann að veðja við mig opinberlega? Nei áreiðanlega ekki.

[Jón Steinar Ragnarsson, 6.12.2016 kl. 22:57]

Ég er sammála flestu hér og vil bæta við að eg hef grun um að kennslunni sé dreift of víða á allskyns samfélagsgreinar, sem búið er að þrýsta inn í skólakerfið í gegnum árin á kostnað raungreinanna.

Það ætti að felast í naminu sem heiti þess ber með sér, þ.e. Grunnþættir námsins, raungreinarnar, aðrar áherslur geta svo komið á seinni stigum. Flókin námskrá sem miðar að því að fullnægja allskyns pólitískt réttrúandi aukafurðum á kostnað grunnámsins er eitthvað sem menn ættu að endurskoða. 

[Halldór Jónsson, 6.12.2016 kl. 23:40]

Já Jón Steinar, 

ég held að þú vitir hvað þú ert að tala um.

[Jón Steinar Ragnarsson, 7.12.2016 kl. 00:12]

Mín skoðun einnig að þessi sænskættaði kúltúral Marxismi með þá öfgakenndu jafnaðarstefnu að allir fái bikar óháð frammistöðu er eitthvað sem dregur úr samkeppni og vilja til árangurs.

Á æðri námstigum er búið að búa til allskyns greinar og gráður sem gera lítið annað en að vefja fólk skuldum í námslánum og veita "nám" sem gagnast lítið sem ekkert til afkomu né frama þegar út í lífið kemur. Það er margur mannauðsstjórinn, kynjafræðingurinn og guðfræðingurinn svo fátt sé nefnt,  sem vinnur fyrir vöxtum námslánanna á eyrinni og kemst aldrei út úr fátækragildrunni. Fólk eyðir stórum hluta auðugsta og fjóasta aldurskeiðsins á skólabekk til lítils og skapar ríkinu útgjöld í stað arðs.

Við ættum frekar að horfa til Singapúr en svíalands og marka nám til arangurs og sjálfsbjargar með áherslu á raungreinar og framfærslu, frekar en þetta afstæða og illgreinda skrautfjaðranáms.

Bara mín skoðun sko.

[Bjarni Jónsson, 7.12.2016 kl. 13:24]

Sæll, Halldór;

Ég sé, að við höfum komizt að sömu niðurstöðu um frumorsök slæmrar og versnandi frammistöðu íslenzkra 15 ára nemenda á PISA.  Ég reisi mína niðurstöðu á eigin reynslu minna fyrstu námsára, en þá er grunnurinn lagður:

Fluttist 8 ára úr Ísaksskóla eftir tveggja ára góða vist þar og í Laugarnesskóla, þar sem mér var skákað í "næst bezta bekk".  Ég ákvað að spreyta mig á að komast í "bezta bekk", og það tókst þá um vorið, og settist ég í "bezta" 9 ára bekkinn.  Þar voru námskröfur greinilega meiri og hraðar farið yfir.  Ég ákvað að vinna að því að halda sæti mínu í þessum bekk, og það tókst.  Í bekknum var hörð og heilbrigð samkeppni um efstu sætin, hæstu einkunnirnar, enda voru þær lesnar upp fyrir nemendur. 

Ég tel mig hafa búið að þessum anda og vinnulagi síðan.  Ekki þarf að orðlengja, að vandasamt starf kennarans er léttara með þessu fyrirkomulagi á röðun nemenda í deildir en með blönduðum bekkjum án tillits til getu.  Við þær aðstæður situr skólinn á heilbrigðum metnaði nemenda.  Það er skaðlegt fyrir þá og heldur aftur af þroska þeirra.  Okkar gamla kerfi var meira í anda Erlings Skjálgssonar, sem kom hverjum til þess þroska, er hugur og geta stóðu til.

[Halldór Jónsson, 7.12.2016 kl. 20:48]

Jón Steinar

ég er sammála þér. Þetta er líka að leiða til gjaldþrots Háskólanna þar sem þessi nemendur geta ekki lært neitt annað en semantík vegna þess að þá skorir allan grunn. Sjáðu yfirfyllinguna í félagsvísndadeildunum þegar það vantar járniðnaðarmenn ?

Bjarni, þú lýsir einhverju kerfi sem er ekki lengur til. Nú er engin samkeppni hedur hrærigrautur og engar kröfur til neins.Ég var sjálfur í Ísaksskóla og var eini nemandinn í 9 ára H sem var læs í bekknum þegar ég kom. Hinir voru allir að stafa.