Sómi Íslands

sverð og skjöldur var Jón Sigurðsson kallaður. Hann var maður sem reyndi að verja þjóða sína við öll tækifæri. Slíkir menn eru kallaðir föðurlandsvinir.

Þórólfur Matthíasson kallaður prófessor hefur vakið á sér athygli hvað eftir annað með yfirlýsingum um allan heim um það hvílíkar skepnur Íslendingar séu og hversvegna þeir verði að samþykkja Icesave og ganga í Evrópusambandið.

Eftirfarandi frétt er hann að dreifa í Noregi:

 

Vi har tjent på boblen og bankenes kollaps»
Økonomiprofessor Thorolfur Matthiasson ved Islands universitet.

 

Mér er raun að því að vita að ég er að borga þessum manni kaup fyrir þá alþjóðlegu ófrægingarstarfsemi sína, sem frá honum streymir um víða veröld. Það er nóg að fá vitleysuna frá honum við öll tækifæri hér innanlands sem álitsgjafa RÚV og Egils Helgasonar þegar hann útmálar það  helvíti sem bíði Íslendinga ef þeir láti ekki að hans vilja.  

Hvaða fræjum sáir svona maður í ungar sálir í Háskólanum?  Hvaða kenningar skyldu streyma frá honum í fyrirlestrasölum skólans? Jafnvel upplýsingafulltrúi Vegagerðar Ríkisins sýnist varla hafa meiri ályktunarhæfileika þegar Icesave er annars vegar. 

Væri ekki ráði að flytja Þórólf Matthíasson yfir í guðfræðideildina?  Þar gæti innblástur hans til prédikana frekar notið sín og til minni alþjóðlegs skaða fyrir land og þjóð.

Slíkir menn verða seint kallaðir föðurlandsvinir, sem reyna sífellt að rakka niður landið og stöðu þess og álit útá við og telja það betur komið undir erlendum kóngum.

Athugasemdir

[Sigurður Sveinsson, 24.2.2011 kl. 11:23]

Mæl þú manna heilastur.

[Júlíus Björnsson, 24.2.2011 kl. 13:59]

Mjög góð kynning fyrir inngöngu?

[Gunnar Heiðarsson, 25.2.2011 kl. 06:33]

Það sækir á mann hrollur að vita til þess að svona menn skuli vera að upprfæða unga fólkið í Háskólanum!!

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 25.2.2011 kl. 15:00]

Við verðum að gera okkur grein fyrir því að kröfuhafar í þrotabú gömlu bankana sem eru öll helstu fjármálafyrirtæki heims eru nú með í gangi málaferli sem ætlað er að hnekkja neyðarlögunum.

Færustu lögspekingar heims vinna nú að því að fá neyðarlögunum hnekkt. Verði neyðarlögunum hnekkt þá eignast þessir kröfuhafar þrotabúið. Verðmæti þess er um 1.200 milljarðar. Þessir aðilar munu ekki gefa þessa 1.200 milljarða eftir baráttulaust.

Verði neyðarlögunum hnekkt fyrir dómi þá verða innistæður ekki lengur forgangakröfur í þrotabúum bankana.

Það þýðir að við getum ekki notað eignir þrotabús Landsbankans til að greiða Icesave.

Ef við samþykkjum ríkisábyrgð á Icesave og neyðarlögunum verður hnekkt og við fáum ekki krónu úr þrotabúi Landsbankans upp í Icesasve þá þarf ríkissjóður samt að borga þessar 1.200 ma.

Þess vegna hafa Bretar og Hollendingar sótt það svo fast að fá þessa ríkisábyrgð. Þeir óttast að neyðarlögunum verði hnekkt og ef það gerist þá verður að vera ríkisábyrgð á Icesave þannig að við neyðumst til að taka fé úr ríkissjóði til að borga Icesave.

Verði neyðarlögunum hnekkt þá falla 1.200 milljarðar á ríkisjóð.

Þess vegna má ekki samþykkja Icesave.

Það má ekki veita þessa ríkisábyrgð.

[Júlíus Björnsson, 25.2.2011 kl. 17:47]

Ísland er ekki aflóga belja til mjólkunar af erlendum fjármagnaðilum. Lána til að auka skuldir kallast að fóðra beljuna til að hún getir borgað meira reiðufé stöðugt og reglulega.  Hinsvegar gengur þetta ekki endalaust í alvöru fjármálheiminum, og þess vegna þarf allaf að vera að leita sér að nýjum beljum til að fóðra.  Fjós með geldri belju eða fasteignaveðið er einskyns virði nema á Íslenskum fjármálamarkaði. Greiðslugetu má líka kalla lánshæfi overseas. 

Erlendir fjárfestar og Íslenskur almenningur græða báðir á því að losna við innanlands afæturnar eða tilberanna.  

Íslenskur almenningu græðir mest á því að losna bæði við erlenda hákarla og innlenda tilbera.