Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, janúar 2011

Ætli þetta sé ekki nógu fínt

fyrir okkar fanga?

"Nýtt fangelsi á Reyðarfirði?

Vinnubúðirnar á Reyðarfirði. Mynd: Ístak
Hluti af vinnubúðunum á Reyðarfirði. Mynd: Ístak.
Hægt væri að eyða öllum biðlistum eftir fangelsisplássi á nokkrum vikum með því að breyta hluta af vinnubúðum í Reyðarfirði. Hugmyndin var kynnt ráðuneytinu fyrir ári.

Í búðunum mætti hýsa 3-500 fanga þar sem lágmarksöryggis yrði gætt. Fangelsi landsins eru yfirfull, en yfir 300 dæmdir menn bíða þess að geta afplánað.  Þeir sem í venjulegu árferði yrði stungið inn fyrir að borga ekki sektir ganga líka lausir."

Á almenningur engan rétt í því að dæmdir menn valsi ekki um óáreittir eins og ekkert hafi í skorist?
Ætli svona verkamannahíbýli séu ekki nógu fín fyrir þetta lið?

Slagorð

eru það sem mér finnst mest einkenna það sem frá forsætisráðherra vorum kemur.

Þjóðin vill fá sitt stjórnlagaþing segir hún og röddin skelfur af tilfinningahita. Hún virðist heltekin af sannfæringu fyrir því að þjóðin þrái þetta þing umfram allt annað. Það er eins og hún neiti tilvist skoðanakannana sem segja að aðeins 7 % þjóðarinnar telur það vera forgangsmál að setja þjóðinni nýja stjórnarskrá. Ef marka má undirtektir háskólaliðsins í Fréttablaðinu þá er það líka andsetið af svipuðum hugmyndum um mikilvægi stjórnarskrár fyrir endurreisn landsins.

En fólkið í skoðanakönnunum, sem er líklega eitthvað allt annað en þjóðin hennar Jóhönnu, setur atvinnumálin og skuldavandamál heimilanna í yfirgnæfandi forgang fyrir stjórnarskrá.  Ekki einhver eignarhaldsmál yfir fiskimiðunum þar sem óveiddir þorskar synda með verðmiða á sér sem nemur fjórföldu raunverulegu verðmæti þeirra. Og allt getur víst eins getur verið að verðmiðinn sé á þýsku eða Eurospeak eftir því sem Kristinn Pétursson, sá glöggi maður, spurði um í Silfrinu á sunnudag. Það sé hugsanlega búið að selja auðlindina úr landi af bönkunum sem hafa búið til risavaxna loftbólu úr kvótanum sem þeir hafa keypt af nýtingaraðilunum.

Bjarni Benediktsson, formaður Sjálfstæðisflokksins skrifar afbragðs góða grein í Morgunblaðið í dag. Þar brýtur  hann mörg slagorð ríkisstjórnarinnar  á bak aftur og sýnir í einföldu máli hversu barnalegar þau eru ef ekki hrein vitleysa sem enga skynsamlega skoðun stenst. Nú munu væntanlega vinstriraddirnar fara að skjálfa í stíl Jóhönnu og fara að úthúða íhaldinu sem verði að axla ábyrgð á hruninu með því að steinþegja til að trufla ekki uppbygginguna. En það virtist því miður það það helsta sem  vesalings vinstridrengurinn sem sat við hlið Þorgerðar Katrínar í Silfrinu virtist hafa til málanna að  leggja.

Þorgerður Katrín flutti mál sitt skörulega svo allir gátu skilið sem heyra vilja. Blaðamaður Íslands óx ekki mikið í áliti hjá mér fyrir órökstudd slagorð um aðskiljanlegar ónáttúrur Sjálfstæðisflokksins og þá stofnun flokksins sem er kölluð Hæstiréttur. Um margt virðast ályktanir hans um eðli Sjálfstæðisflokksins vera ámóta og sagan af  blinda manninum sem átti leið fram hjá ostakjallaranum, sér ekki það sem er til sýnis en dregur rangar ályktanir af því sem hann sér ekki.

Seinni blaðamaðurinn Magnús var kærkomin hvíld frá  Jóhanni ofurblaðamanni og margt fannst mér  skarplega athugað hjá honum um hvernig þjóðfélagið gengur á innantómum slagorðum daginn út og inn.  Það er eignlega óhjákvæmilegt að maður minnist orða Árna Magnússonar um þrætubókaráráttu Íslendinga þegar maður horfir á svona hefðbundinn Silfursþátt . Þetta einkenni virðist ekki hafa elst af fólkinu sem virðist margt trúa því að slagorðþulur leysi vandann sem við er að fást. 

ÍsIendingar eru fastir í hrikalegri kreppu bæði efnahagslegri og hugarfarslegri. Líklega mun henni ekki slota fyrr en aflandsgengi krónunnar fer að nálgast innlenda gerfigengið hjá Mávi Seðla.  Líklega eru einhver ár í að það gerist svo ég komi sjálfur með eitt slagorð til umræðunnar.

 

 


Styrjöld við múslímaríkin

færist líklega nær en margir halda. Talibanar eða skoðanabræður þeirra eru í framrás í múslímaheiminum. Atburðirnir í Túnis og Egyptalandi eru byrjunin á framþróun sem ekki verður séð fyrir endann á. Friðurinn við Íran hangir þegar á bláþræði. Saudi Arabía og Sameinuðu Furstadæmin mun ekki skipta svo auðveldlega um stjórnendur án afskipta Vesturlanda. Vesturlönd munu ekki geta sætt sig við að lifa undir hugmyndafræði ofbeldisdýrkandi strangtrúarmanna. Því mun okkur alveg eins brátt ljúgast friðurinn.

Íslendingar hafa til þessa fremur hagnast efnalega á styrjöldum og þess vegna þurfa þeir ekki að leggja á sig sérstakar byrðar vegna  hugmyndafræðinnar á bak við  Evrópusambandið.  Þó má ekki gleyma því að þoldum manntjón  hlutfallslega á við sumar styrjaldarþjóðir þó að margt annað hafi orðið okkur jákvætt.

 Auðvitað má endalaust leika sér að tölum og spurningum um hvað-ef.  En hvernig stöndum við ef skyndilega verður ekki lengur framboð á olíu?  Hvernig róum við til fiskjar þá? Þurfum bara við Íslendingar ekkert að hugsa? Hvað-Ef?

Við erum þátttakendur í NATÓ og munum varla sitja hjá í komandi átökum. Þau koma fyrr en síðar svo mikið er víst. Og hvar eru þau líklegust? Hvenær?


Ef Davíð Oddsson

hefði komið á fund nefndar Alþingis og svarað með þeim hætti sem nefndarmenn fengu að heyra frá Mávi Guðmundssyni, hvað skyldi Skúli Helgason hafa sagt ?

Nú stendur í Mogga: 
"Már Guðmundsson, seðlabankastjóri, vildi litlu svara um söluferli Sjóvár þegar hann mætti á fund viðskiptanefndar Alþingis í gær. Bar Már við trúnaði í flestum þeim spurningum sem nefndarmenn beindu til hans..."

 

 

"Sigurður Kári Kristjánsson, Sjálfstæðisflokki, sem á sæti í viðskiptanefnd, segir að fundinum í gær megi líkja við hálfgerða leiksýningu. »Þarna voru engar upplýsingar veittar sem máli skipta....
... Margrét Tryggvadóttir, Hreyfingunni, á einnig sæti í nefndinni: »Af hálfu seðlabankastjóra fóru fyrstu 40 mínútur fundarins í það að upplýsa fundarmenn um þagnarskyldu Seðlabankans,« segir hún. »Már sagði að ferlið yrði opið og gagnsætt þegar yfir lyki. Persónulega þykir mér mikilvægt að svona söluferli séu opin og gagnsæ meðan á þeim stendur. Þessi fundur var súrrealískur,« segir Margrét....

 

 

»Það er alveg klárt að SF1 uppfyllir ekki skilyrði um fjárhagslegan styrk sem lagt var upp með. Síðan virðist ekki vera skýrt hvenær Már Guðmundsson talar sem seðlabankastjóri, og hvenær hann talar sem stjórnarmaður Eignasafns Seðlabanka Íslands ehf. Við fengum að vita á fundinum að Ríkisendurskoðun mun kanna þetta ofan í kjölinn,« segir Guðlaugur Þór Þórðarson...

 

....Skúli Helgason, einn fulltrúa Samfylkingarinnar í viðskiptanefnd, segir aðra sögu: »Þetta var mjög gagnlegur fundur og upplýsandi. Við fengum bæði upplýsingar frá Seðlabankanum og kaupendahópnum sem sagði sig frá söluferlinu í nóvember. Ég tel að fulltrúar Seðlabankans hafi fært sannfærandi rök fyrir því að tilboðið í Sjóvá, sem nú liggur á borðinu, sé vel viðunandi fyrir skattborgara.«
Divina Comedia var þekkt leikrit á sínum tíma. Ef til vill ættum við að lesa það til að skilja þjóðfélagið nú til dags? 
Nema að nú sé flest annað úrelt sem við áður kunnum nema kjörorðin " Helv.... f.... f.... Eða þá bara F... y..!

Að drepa á dreif

raunverulegum vandamálum með flugeldasýningum og þrætubókarlist er aðalsmerki Jóhönnu Sigurðardóttur sem stjórnmálamanns.

Hvenær sem upp kemur nauðsyn þess að taka á aðsteðjandi vandamálum, þá tekst henni að leiða athygli almennings frá þeim með upphrópunum og slagorðum. Þetta hefur einkennt allan stjórnmálaferil hennar frá hruninu. Það er eins og að henni berist sífellt efni í nýjar reyksprengjur og flugelda sem duga henni til að hlaupa frá öllu því sem máli skiptir.

Nú hefur hún Stjórnlagaþingið, íhaldið og Hæstarétt til að tönnlast á þannig að enginn hugsar um vinnudeilur, atvinnuleysi eða skuldavanda heimilanna. Og fólkið fagnar þegar henni tekst að drepa öllu á dreif sem angraði geð. Þvílikir forystuhæfileikar!


Hæstiréttur

gerði óviðeigandi athugasemdir um kosninguna til Stjórnlagaþingsins. Hann var ekki endilega að dæma neitt, Þetta væri ekki dómur heldur væru einhverjir dómarar í Hæstarétti að gera athugsemdir við framkvæmd kosninganna.  Einhverskonar tæknilegt atriði vegna óvenjulegra aðstæðna sem truflaði framkvæmd hins bráðnauðsynlega Stjórnlagaþings. Um nauðsyn nýrrar Stjórnarskrár  væri óþarfi að ræða, hún væri svo greinileg.  Það má því auðvitað ekki láta þetta álit Hæstaréttar trufla sig í því að að þjóðin fái sitt Stjórnlagaþing  sem hún þráir umfram annað. 

Þetta varð sá skilningur sem ég meðtók frá Árna Þór Sigurðssyni, þingflokksformanni Vinstri Grænna,  í Kastljósinu í kvöld.  Það þarf ekki endilega að svara spurningunni um það, hvort þjóðin leggi meiri áherslu á stjórnarskrármálið fremur en atvinnuleysið og skuldamál heimilanna,  því Árni telur það augljóst að svo sé.   Enda hvað getur annað brunnið á þessari þjóð þegar ríkisstjórnin segist þegar hafa  afgreitt atvinnuleysið og skuldavanda heimilanna með skjaldborginni og öðrum ráðstöfunum sínum ? 

Guðmundur Steingrímsson tók undir það með Árna að það yrði að finna leiðir til að vinna úr málunum eftir þessi afskipti Hæstaréttar. Það væru margir leikir í stöðunni til að sneiða hjá þessum athugasemdum Hæstaréttar. Þær hefði auðvitað verið  hægt að gera mun skynsamlegri ef dómararnir hefðu haft vit á að leita álits hjá Guðmundi þó hann deildi ekki við dómarana úr því sem komið væri.  Stjórnlagaþing yrði samt endilega að halda.

Þessi þáttur var Óðni Jónssyni og RÚV til mikils sóma og sýnir vel hversu mikilvægt það er að þjóðin sé upplýst um sannleikann og leiðirnar að markmiðunum.  Kynna fólkinu hinar ýmsu hliðar málsins og kalla til málsvara hinna ýmsu sjónarmiða. Þetta er sérlega áríðandi þegar einhverjir  álitsgjafar eins og Hæstiréttur eru skyndilega að trufla ríkisstjórnina í að halda  Stjórnlagaþing sem þjóðin og Þorvaldur Gylfason þrá heitast.   Ný Stjórnarskrá er það sem þjóðina vantar mest þegar atvinnumálin og skuldir heimilanna eru afgreidd mál hjá ríkisstjórninni.

Forsætisráðherra vor hafði líka lagt á það þunga áherslu í ræðustöl á Alþingi, að íhaldið ynni ljóst og leynt gegn Stjórnlagaþinginu. Þetta yrði ekki liðið. Stjórnlagaþing yrði að halda og láta íhaldið ekki komast upp með það að vera á móti því vegna kvótahagsmuna sinna.

Jóhanna Sigurðardóttir er stærri en svo að hún láti Hæstarétt komast upp með að trufla sig á leiðinni til Brüssel.  Sem betur fer kemur ekki sú stofnun að öðrum aðkallandi málum eins og Sjóvá og Sparisjóði Keflavíkur. Þar verður málum ráðið til lykta af hinum vísustu mönnum, hverjir sem þeir svo eru. Þar er hinsvegar Jóhanna sjálf Hæstiréttur.


61 Samviskulausir

hálaunamenn ætla að svipta þjóðarbúið 15 milljörðum í loðnutekjum. Þessir menn eru sýnishorn af vandamálum íslensks samfélags.  Samviskulausir fantar taka saklaust fólk í gíslingu undir merkjum "kjarabaráttu". Gersamlega án tillits til staðar og tíma.

Hver hópurinn á fætur öðrum stöðvar allt og rífur kjaft, þykist vera að leiðrétta kjörin sín sem hafi dregist aftur úr. Gvendur í Rafiðn geysist nú um landið og galar á uppreisn svo slökkva megi á virkjununum og hvaðeina á leiðinni í Evrópusambandið. Eiki í Kennarasambandinu brýnir busann sinn og segir sveitarfélögin ga-ga að borga honum ekki meira fyrir minna.

Ef þetta lið væri ekki svona illa upplýst um gang sögunnar þá ætti að vera hægt að skýra það út því að svona fengnar kjarabætur greiðast yfirleitt í verðbólgu og gengisfellingum innan árs.  Mánaðarverkfall, sem eru þolmörk lýðsins í hverju sem er,  skilar mínus hvernig sem samningar fara.  En það er auðvitað borin von að tala af skynsemi við þetta lið. Þó hafa raunverulegar kjarabætur komið í gegnum hagræðingu og aukna atvinnu með verðbólgunni en ekki vegna hennar.

Við ræflarnir, aldraðir og atvinnulausir, hinsvegar borgum mest af þessu í gegnum skerðingu bóta og þjónustu. Við erum afgangsstærð sem þessum lýð er skítsama um hvað sem þeir röfla um annað.

En 61 samviskulausir  verða gamlir líka og bíði þeir bara eftir sínum skammti. 


Náttúrufasismi

birtist í enn einu frumvarpi fáránleikans á Alþingi um breytingar á lögum um náttúruvernd.

Kristjana Bergsdóttir skrifar þarfa grein Í Mbl. í dag. Hún segir m.a.

"En gamanlaust þá er þetta hugtak rauði þráðurinn í hrollvekju frumvarpsins sem boðar afnám frelsis einstaklingsins til gróðursetningar og ræktunarstarfa á Íslandi. Það eru boðuð áður óþekkt höft á ræktun í landinu, þar sem miðstýring ráðuneytis og hugmyndafræði um »ágengar framandi lífverur"

Öfl sem vilja eyða opinberu fé í að eyðileggja handaverk þúsundanna, sem eyddu fé og fyrirhöfn í að rækta og bæta landið, eru til of mikilla áhrifa komin í stjórn landsins. Ríkisstjórnin er holdgerfingur niðurrifsaflanna og bandamaður uppblástursins í þjóðlífinu sem nú herjar til viðbótar öðru.

Þetta frumvarp er Náttúrufasismi af verstu gerð. Vonandi klúðrast þessar fyrirætlanir eins og fleira. Ríkisstjórnarinnar verður lengst minnst fyrir það sem landsmenn sluppu við vegna klúðurseiginleika hennar. .

 


Ég stilli mig

um það að gusa á Jóhönnu og ríkisstjórnina útaf stjórnlagaþinginu. Þetta er svo guðsvolað, gersamlega glatað, gríðarlegt gabb að maður er klumsa og kjaftstopp yfir vesaldómnum. Ræfilstuskurnar, þær geta víst bara ekki betur.

Ég stilli mig og held að við ættum bara að gera það sem flest. Þetta er ekki sú auglýsing fyrir þjóðina sem okkur vantaði útávið.  Það er líka ljótt að sparka í vesalinga og hrekkja minnimáttar. Stundum er best að grjóthalda sér saman. 

Ég held að við þyrftum að fá Jóhannes eftirhermu  til að koma í sjónvarpið og flytja okkur stjórnlagaboðskap í gervi Þorvaldar Gylfasonar, sem var kominn með leiðtogahlutverkið á þinginu á tæru fyrir sitt leyti.  Það myndi hjálpa okkur að hlægja hressilega eftir þennan farsa allan saman.

Skál elskurnar, og gleðilega framtíð eins og "Ranka Sótt" hefði kannski orðað það einhverntímann.

 


Sparisjóðina föllnu til MP-Banka

en ekki í fang ríkisbankanna.

 Ríkið leggi fram nauðsynlega víkjandi hluti til MP-banka þannig að hann geti starfað. Bankinn stefni að því að verða almenningshlutafélag á sem breiðustum grunni þar sem engum "kjölfestufjárfesti" verði gert kleift að gleypa allt og stela hinu.

Þeir stofnfjárkaupendur  sem staðgreiddu Glitni kaupin í stofnfjáraukningarsvindlinu fái hlutafé í MP Banka.  Aðrir stofnfjáreigendur fái keypt nýtt hlutafé  í MP-Banka á góðum kjörum. Sparisjóðahugsjónin fái framhaldslíf í banka fólksins, nýjum MP-Banka.

MP-banki er eina bankastofnunin sem ríkið ræður ekki ennþá. Björgum honum frá því aðhljóta þau örlög.   Fáum trúverðugt fólk í stjórnina hjá MP-Banka og gerum hann að banka fólksins.

Alþingismenn taki þetta mál upp ekki seinna en strax.


Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 2
  • Sl. sólarhring: 8
  • Sl. viku: 74
  • Frá upphafi: 3417882

Annað

  • Innlit í dag: 2
  • Innlit sl. viku: 57
  • Gestir í dag: 2
  • IP-tölur í dag: 2

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband