Leita í fréttum mbl.is

Bloggfærslur mánaðarins, september 2020

Bill Gates

skrifar hugleiðingu í Fréttablaðið í dag sem er athyglisverð um stærsta vandamál samtímans.

Þar sem ekki er víst að margir lesi greinar í Fréttablaðinu nema þeir sem hafa afgangs  tíma þá finnst mér gott að taka þetta skrif upp hér og geyma mér til minnis.

Bill Gates segir:

Heimurinn er á tímamótum í vísindum:

Öruggt og áhrifaríkt COVID-19 bóluefni verður líklega tilbúið snemma á næsta ári. Í rauninni verða mögulega fleiri bóluefni tiltæk. Þessi þróun mun loks gefa heimsbyggðinni tækifæri til að útrýma ógn heimsfaraldursins – og koma heiminum aftur í eðlilegt horf.

Af því að við getum bólusett gegn sjúkdómnum munu stjórnvöld vera fær um að aflétta fjarlægðarráðstöfunum. Fólk mun ekki lengur þurfa að ganga með grímur. Efnahagur heimsins mun taka við sér af fullum krafti.

Útrýming sjúkdómsins gerist þó ekki af sjálfu sér. Til að ná markmiðinu þarfnast veröldin fyrst þriggja hluta: getunnar til að framleiða milljarða skammta af bóluefni, fjármögnunar til að borga fyrir þá og kerfis til að dreifa þeim.

Framleiðslugeta á bóluefni

Eins og staðan er núna er megnið af bóluefni gegn COVID-19 ætlað fyrir auðugri þjóðir heims. Þær hafa samið við lyfjafyrirtæki og tryggt sér rétt til að kaupa milljarða skammta þegar þeir verða framleiddir.

En hvað með þjóðir heims með lágar og lægri meðaltekjur, allt frá Suður-Súdan til Níkaragva til Mjanmar? Þessar þjóðir eru heimkynni næstum helmings heimsbyggðarinnar og þær hafa ekki kaupmátt til að gera stóra samninga við lyfjafyrirtæki. Í núverandi ástandi munu þessi lönd mest geta náð til um 14 prósenta íbúa sinna.

Ný líkön frá Northeastern-háskólanum í Boston skýra hvað mun gerast ef dreifing bóluefnis er svo ójöfn. Rannsakendur könnuðu tvenns konar atburðarás.

Í fyrri atburðarásinni eru bóluefni afhent löndum miðað við fjölda íbúa.

Hin er nær því sem er nú að gerast:

50 rík lönd fá fyrstu 2 milljarða skammta bóluefnis.

Í þessari atburðarás heldur veiran áfram að dreifast óhindruð í fjóra mánuði í þremur fjórðu hlutum heimsins og næstum tvöfalt fleiri látast.

Þetta væri gífurlegur siðferðisbrestur. Fyrirbyggja má COVID-19 með bóluefni og enginn ætti að þurfa að deyja úr sjúkdómi sem unnt er að fyrirbyggja aðeins vegna þess að heimaland þeirra getur ekki tryggt framleiðslusamning. Ekki þarf einu sinni að velta sanngirni fyrir sér til að sjá vandamálið við „aðeins ríkar þjóðir“-atburðarásina.

Í þessari atburðarás yrðum við öll eins og Ástralía og Nýja-Sjáland. Löng tímabil hafa liðið í báðum löndum með aðeins örfáum tilfellum innan landamæra, en efnahagur þeirra er enn lamaður vegna þess að viðskiptalönd þeirra eru lokuð. Stöku sinnum leggur svo nýr smitberi ​​leið sína yfir Suður-Kyrrahafið og veldur nýju hópsmiti sem breiðist út. Skólum og skrifstofum er lokað á ný.

Jafnvel með offramboði á bóluefni eiga auðugar þjóðir á hættu að smit brjótist út á nýjan leik því ekki velja allir að láta bólusetja sig.

Eina leiðin til að útrýma sjúkdómsógninni á einum stað er að útrýma henni alls staðar.

Að agnúast út í auðugar þjóðir er ekki besta leiðin til að gæta jafnræðis í dreifingu bóluefnis. Það er fullkomlega skiljanlegt að þær leitist við að vernda íbúa sína. Í stað þess verðum við að auka framleiðslugetu heimsins á bóluefni verulega. Þannig getum við náð til allra, sama hvar fólk býr.

Merkilegar framfarir hafa þegar náðst á þessu sviði þegar kemur að lyfjum til lækninga. Lyfjafyrirtæki hafa samþykkt að auka framleiðslugetu með því að nota verksmiðjur hvert annars.

Lyfið Remdesivir var til dæmis búið til af fyrirtækinu Gilead en auka skammtar verða nú framleiddir í verksmiðjum Pfizer-lyfjaframleiðandans. Ekkert fyrirtæki hafði nokkurn tíma leyft samkeppnisaðila að nota verksmiðjur sínar á þennan hátt og nú sjáum við svipaða samvinnu þegar kemur að bóluefnum.

Í dag undirrita 16 lyfjafyrirtæki og stofnun okkar mikilvægan samning. Fyrirtækin samþykktu meðal annars að hafa samvinnu um framleiðslu á bóluefni og hraða henni á áður óþekktan hátt til að tryggja að samþykktum bóluefnum verði dreift víðs vegar eins fljótt og auðið er.

Fjármögnun á bóluefni

Til viðbótar við framleiðslugetu á bóluefni þurfum við einnig fjármagn til að greiða fyrir milljarða skammta fyrir fátækari þjóðir. Hér getur ACT-hraðallinn hjálpað. Það er framtak sem styrkt er af samtökum eins og Gavi og Alþjóðasjóðnum (e. The Global Fund). Þrátt fyrir að ekki hafi allir heyrt af því hefur ACT á síðustu tveimur áratugum aflað sér sérfræðiþekkingar á fjármögnun bóluefna, lyfja og greiningar.

Lyfjafyrirtæki hafa gert fjármögnunina auðveldari, með því að afsala sér gróða af mögulegu COVID-19 bóluefni og samþykkt að framleiða það á hagkvæmasta mögulega máta. Einnig er þó þörf á opinberri fjármögnun.

Bretland er góð fyrirmynd fyrir aðrar auðugar þjóðir. Það hefur lagt hraðlinum til nægt fjármagn svo útvega megi líklega hundruð milljóna bóluefnisskammta. Ég vona að aðrar þjóðir verði jafn gjafmildar.

Dreifikerfi fyrir bóluefni

Að endingu þetta: Jafnvel þegar heimurinn er kominn með getu og skipulega fjármögnun, munum við þurfa að styrkja heilbrigðiskerfin – starfsmenn og innviði – sem geta raunverulega komið bóluefni til fólks um víða veröld.

Margt má læra af viðvarandi átaki gegn lömunarveiki. Einhver frægasta ljósmyndin af aðgerðum gegn lömunarveiki á Indlandi var af heilbrigðisstarfsfólki sem stóð í röð. Það hélt bóluefniskælum hátt yfir höfði sér meðan það óð í gegnum mittisdjúpt flóðvatn á leið sinni til afskekkts þorps. Að greina COVID-19 tilfelli í fátækustu heimshlutum mun þarfnast álíka hóps heilbrigðisstarfsmanna – fólks sem getur náð til staða þangað sem engir vegir liggja. Með góðri skimun geta þessir starfsmenn einnig verið í viðbragðsstöðu ef einhver annar sjúkdómur stingur sér niður úr leðurblöku – eða fugli – yfir í manneskju.

Með öðrum orðum, með útrýmingu COVID-19 getum við líka byggt upp kerfið sem mun draga úr skaða vegna næsta heimsfaraldurs.

Með því að rannsaka sögu heimsfaraldra hef ég lært að þeir skapa óvæntan kraft þegar kemur að bæði eiginhagsmunum og fórnfýsi: Heimsfaraldrar eru sjaldgæf tilfelli þar sem eðlishvöt þjóðar til að vernda sjálfa sig og hvötin til að hjálpa öðrum ber að sama brunni.

Eiginhagsmunirnir og svo fórnfýsin – að sjá til þess að fátækar þjóðir hafi aðgang að bóluefni – eru það sama."

Vandamálið er ekki leyst þó að við Íslendingar fáum bóluefni fyrir starfsfólk Samherja ef fólk í Afríku og nýlendum fyrirtækisins er áfram veikt.

Vandamálið er hnattrænt og það verður að höndlast sem slíkt. Enginn má verða útundan í þessu stríði.

Og það sem Bill nefnir með að þetta fár geti orðið til blessunar fyrir mannkynið sem mun þurfa að fást við endurtekið vandamál af svona toga.

Þó mikið af því sé vegna ennþá stjórnlausrar fólksfjölgunar, þá er það allrar athygli vert að hugsa um hvað allir menn eru í raun í sama báti. Veiran geriri nefnilega engan greinarmun á mér eða þér eða Boris Johnson. 

Heimurinn veit núna betur en áður hvað hann getur gert og hvað hann getur ekki gert.

Það ýtti við mér að minnsta kosti að lesa um hlutina í svona víðu samhengi eins og hann Bill Gates vekur athygli á þessari grein sinni.

 


Umhverfiseinstefnan

 í vinstra góða-fólkinu er heldur leiðigjörn venjulegu fólki til lengdar.

Einn daginn býsnast þetta fólk yfir því hvað Íslendingar séu vondir við fátæka fólkið í heiminum. Við viljum ekki afhenda þeim landið okkar til ráðstöfunar með Open Borders eftir þess höfði eða lögum, og viljum hjartalaust flytja heilu fjölskyldurnar til baka til síns heima.

Hinn daginn óskapast það yfir því að við séum ekki að hjálpa til í þróunarríkjunum. Svo verður það með RÚV vitlaust yfir því að fátækir Indverjar fái vinnu við að brytja niður aflögð skip frá lúxusdýrunum í EIMSKIP, þar sem karakter eins og Þorsteinn Már er með puttana sína í.  Allt sem sá maður kemur nálægt eftir Namibíu skal rakkað niður og lagt út sem sérstök illmennska Sjálfstæðisflokksins, Davíðs Oddssonar, Trumps og Bandaríkjanna.

Svo er það loftslagsmálið. Hjörleifur Guttormsson fær að skrifa hverja einstefnugreinina af annarri í Mogga  um Parísarsamkomulagið og Grétu Thunberg, sem kenna CO2 af mannavöldum um að mannkynið sé að farast hinu megin við hornið.

Allt sé í volli af því að heimurinn hefur hitnað.

Alveg eins og að hann hafi aldrei gert það áður?  Var ekki  Vatnajökull í tveimur hlutum vil landnám og hét þá Klofajökull og lá þjóðbraut norður í land milli helminganna? Var svona kalt í þá daga?

Þetta stórasannleiksfólk virðist álíta að geislun sólar sé fasti sem aldrei breytist. Svo kemur næst mála hjá þessu sama fólki er að Íslendingar séu svo vondir að þeir vilji ekki hleypa framandlegu barnafólki inn á okkar samhjálparkerfi.Við eigum ekki að vera fjargviðrast um kostnaði eða stærð heilbrigðiskerfisins okkar í því sambandi þegar göfuglyndið þessa fólks og botnlaus ríkissjóður er hinsvegar. 

Ef einhver mótmælir fær hann umsvifalaust úthlutað rasista og nasista stimpli á sig með negrahatri sem kaupauka. Ekkert þýðir að benda á þá staðreynd að líklega 80%  þjóðarinnar eru á annarri skoðun en þessi óskeikula kærunefnd útlendingamála eða afgreiðsluhættir Útlendingastofnunar og vill sýna einhverja öðruvísi aðgát og raunsæi en þetta göfuga og háværa fólk. Nei, það alene vider eins og gamli kóngurinn. 

Engin opinber persóna, eins og þingmaður eða sveitastjórnarfulltrúi  þorir að taka undir slíkt og því veit þessi þögli meirihluti minna og minna um það hvernig hann á að greiða atkvæði í næstu kosningum. Því enginn frambjóðandi né flokkur þorir að hafa skoðun á hælisleita-eða innflytjendamálum upphátt. Lýðsleikjuhátturinn sem Vilhjálmur Bjarnason hefur skilgreint svo er með þeim eindæmum.

Laumuaðdáun kjörinna fulltrúa á ágæti ESB-yfirvalda vegna heilags EES-samningsins og Schengen er því næst svo alger að engum þingmanni er lengur treystandi til  staðfestu milli kosninga hvað hann raunverulega hugsar. Flokkslínur eru því að riðlast sem aldrei fyrr enda reiði Björns Bjarnasonar vís þeim sem þorir að efast um þessi tvö mál.

Umhverfisstefnan er einstefna mótuð af örlitlum minnihluta rétt eins og Borgarlínan sem á að leysa tóma gulu strætisvagnanna af hólmi með milljörðum ríkisfjár meðan allar aðrar umferðarráðstafanir vegna fólksbíla fá að bíða. 

Margir hafa orð á því að þeim, hafi aldrei fundist þeir vera eins pólitískt munaðarlausir eins og einmitt núna mitt í þessari umhverfiseinstefnu.


Biden var betri

en ég bjóst við.

Ég sá honum ekki brugðið og mér fannst hann yfirvegaður í framkomu og tali.

Trump var taugaóstyrkur og gjammaði fram í of mikið fyrir minn smekk, einkum framan af.

Biden var prúður og yfirvegaður. Hann sýndi engin merki um Alzheimer að mínu viti heldur var vel heima í öllu.

Ég held að Biden hafi ekki tapað þessum kappræðum og ég held að Trump hafi ekki unnið þær heldur.

En við verðum að bíða og sjá hvað hinir óskeikulu skoðanahöfundar hafa að segja á morgun hvor hafi verið betri, Biden hinn brosmildi eða bardagamaðurinn Trump. 


Rafmagnsflugvélin er komin

Bye plans to retire its developmental testbed as it progresses toward the conforming eFlyer 2 prototype.
Credit: Bye Aerospace

Bye Aerospace is looking to advances in battery technology for future six- and nine-seat all-electric aircraft it plans will follow the two- and four-seat eFlyer 2 and 4 now in development.

The company is working with the UK’s Oxis Energy to test lithium-sulfur battery packs with higher energy density than the lithium-ion system used in the eFlyer 2 and 4. Improved battery performance is key to offering greater range in the planned eFlyer X and Envoy, CEO George Bye said in a video interview recorded for Aviation Week’s upcoming online Business Aviation Week 2020. 

The eFlyer 2 is aimed at the flight school market, the two-seater optimized for typical training sorties of up to 1.3 hr. with 20-min. recharging between flights. Designed for aerodynamic efficiency to maximize performance on available batteries, the aircraft has a lift-to-drag ratio of more than 20 compared with around 10 for a Cessna 172.

From the slim nacelle enclosing the 90-kW Rolls-Royce RRP70D electric motor, the 46-in.-wide cabin, efficient 37.8-ft.-span wing and 75 kWh battery pack in the wing, to the battery management system computers and motor controller–“all those are laid out in an advantageous way,” Bye said.

The eFlyer 4 is essentially a stretch of the two-seater, sharing common aerodynamic and structural DNA, and uses the same battery technology with roughly a doubling of the pack size. “There’s a significant gross weight increase, 1,200-1,300 lb., kind of like going from a Cessna 172 to a 182 or 206,” he said.

The planned eFlyer X will fly higher and faster, a “lightly pressurized” single-motor six-seater designed to cruise at 25,000 ft. The aircraft will have retractable gear where the eFlyer 2 and 4 have fixed gear.

Illustrating an advantage of electric propulsion, Bye noted the company’s eFlyer 2 developmental prototype has the same climb rate at 9,000 ft. as at sea level. “There’s no combustion, just electrons to torque. The bottom line is electric loves to fly high and the calibrated airspeed to true airspeed benefits are fully realized–and the ability to get there, the climb rate all the way up, is not diminished.”


Þetta tekur tíma.

In 1954, clinical trials using the Salk vaccine and a placebo began on nearly two million American schoolchildren.

In April 1955, it was announced that the vaccine was effective and safe, and a nationwide inoculation campaign began.

Shortly thereafter, tragedy struck in the Western and mid-Western United States, when more than 200,000 people were injected with a defective vaccine manufactured at Cutter Laboratories of Berkeley, California. Thousands of polio cases were reported, 200 children were left paralyzed and 10 died.

 

The incident delayed production of the vaccine, but new polio cases dropped to under 6,000 in 1957, the first year after the vaccine was widely available.

In 1962, an oral vaccine developed by Polish-American researcher Albert Sabin became available, greatly facilitating distribution of the polio vaccine.

Today, there are just a handful of polio cases in the United States every year, and most of these are “imported” by Americans from developing nations where polio is still a problem. Among other honors, Jonas Salk was awarded the Presidential Medal of Freedom in 1977. He died in La Jolla, California, in 1995.

Það verður að flýta sér samt.Heimurinn er að drepast útaf annars.

Allt tekur of mikinn tíma þegar manni liggur á.


Allir með?

þegar óeirðahópur Semu Erlu beygir íslenska ríkisvaldið og fær 6 manna nefnd til að samþykkja að egypska fjölskyldan skuli verði íslenskir ríkisborgarar?

Á Útvarpi Sögu var skoðanakönnun sem sýnir allt aðra mynd en almenna ánægju.

"Ertu sammála ákvörðun kærunefndar útlendingamála um að veita egypsku fjölskyldunni dvalarleyfi?

Nei
 
  (83.28%)
 
 
  (13.68%)"
 
Ég verð var við það í umræðunni að fólk sem er á þessari skoðun finnst það hvergi eiga póltískan málsvara. Alveg sama úr hvað flokki það kemur til þessa , því finnst það ekki eiga málsvara á Alþingi.
 
Eftir að Magnús Norðdahl mundi skyndilega símanúmerið eftir að hafa neita fyrir yfirvöldum landsins að hafa þá vitneskju opinberlega og hringdi í fólkið til að tjá því gleðitíðindin, hefur hælisleitendastraumurinn eflst til muna.
 
Hversu mörgum ætlum við að taka á móti?
 
Eru bara allir með Open Borders? 
 
 
 

Hatursorðræða?

er í tísku að skilgreina hjá þeim em ekki eru manni sammála hversu  öðruvísi og sérstakur sem maður er sjálfur.

Maður með hökuskegg  sem kallar sig Gunnar Hjartarson,líklega  úr samtökunum 78,  skrifar svo á Facebook :

gunnarhjartarson

"Sóðamiðill Davíðs Oddssonar birtir iðulega rasískar greinar og hampar rasistum sem er kannski ekki skrýtið þar sem Davíð sjálfur er rasisti og hefur ítrekað talað gegn fjölmenningarsamfélaginu og kallaði fyrrverandi forseta Bandaríkjanna eitt sinn "múlatta".

Þessi grein Önnu Karenar Jónsdóttur er þó jafnvel innan um þær greinar sérlegur subbuskapur.
 
Ólíkt bleiðum eins og Jóni Magnússyni og Páli Vilhjálmssyni, sem reyna iðulega að breiða yfir rasisma sinn með orðagjálfri, þá fer Anna Karen ekki í neinar skotgrafir með sína kynþáttafordóma gegn svörtu fólki.
 
Það má velta því fyrir sér hvort sé betra að fólk séu yfirlýstir rasistar eða séu í felum með það. Síðarnefnda tegundin hefur a.m.k. verið talin hættulegri á undanförnum áratugum.
 
Anna Karen hefur engan skilning á stöðu svartra í heiminum. Hún virðist ekki skilja að svartir hafa átt gríðarlega undir högg að sækja og hefur staða þeirra því miður ekki batnað nægjanlega.
 
Þó opinber mismunun á grundvelli litarháttar hafi fyrir löngu verið bönnuð víðast hvar þá hefur kerfislægi rasisminn aukist frammúr öllu valdi.
 
Það sem á að gera í þessu máli er að draga gömlu vofuna hann Davíð Oddsson fyrir dómstóla sem ábyrgðarmann fyrir þessum hatursáróðri sem og Önnu Karenu Jónsdóttur.
 
Fyrrum staða Davíðs Oddssonar sem forrsætisráðherra og seðlabankastjóra virðist verða þess valdandi að maðurinn er algjörlega friðhelgur fyrir því að brjóta meiðyrðalöggjöfina og hatursglæpalöggjöfina eins oft og honum sýnist.
 
Nú verður það að breytast."
 
Þessi maður telur sig  þess umkominn að siða annað fólk til sem hefur aðrar skoðanir en hans réttu? Og þetta er ekki eina sýnishornið af orðavalinu hjá þessari mannvitsbrekku.
 
Virðist fólki hann  vera sjálfur skýr á hugtakinu hatursáróður, hver svo sem hann er á bak við nafnið Gunnar Hjartarson?  
 
Eru svona hatursáróðursskrif almennt  talin í lagi á Facebook eða öðrum netmiðlum? 

Hlæja eða gráta?

hvort á ég að gera þegar þau tíðindi berast að bæði Smári McCarthy og Helgi Hrafn ætli ekki að bjóða sig fram fyrir Pírata aftur?

Lengi getur vont versnað er stundum sagt.Og líka að öll él birti upp um síðir.

Sem sérlegur eltihrellir Pírataflokksins veit ég bara ekki hvað hefði gerst ef Þórhildur Sunna hefði fylgt þeim eftir. Ég hefði kannski verið lagður inn með óstöðvandi geðhvörf, hvað veit maður?  Mönnum getur víst orðið hált á því að missa bölvið sitt?

Afrekasaga þessara þingmanna er orðin löng og skrautleg og verður þá ekki mikið lengri nema þeir hætti við að hætta sem gerst hefur áður.

Góður betri bestur

burtu voru reknir

illur verri verstur

voru aftur teknir

Ég verð víst að hugga mig við að Leista- Björn Leví og Malbikarinn  verða eftir og nafna mín Mogensen.

"Ég á hest sem er bæði ljótur, latur og hrekkjóttur en það er hestur sem ég þekki og það er ekkert víst að ég fái betri hest ef ég skipti. Eins er þetta með þingmennina okkar, maður veit hvað maður hefur en ekki hvað maður fær", sagði margvís bóndi eitt sinn á framboðsfundi þar sem einhver nýstirni voru í boði. 

Þannig að það ræðst kannski ekki fyrr en eftir kosningarnar  hvort ég á að hlæja eða gráta.  


Af hverju að opna öldurhús?

þegar verið er að berjast í nauðvörn við COVID?

Af hverju ekki að bíða í eina viku í viðbót með að opna öldurhúsin?


Blöndum birkifræið

sem verið er að dreifa með lúpínufræi.

Reynslan af Haukadalsheiði sýnir nákvæmlega hvað þessar tegundir geta gert saman. Lúpínan skýlir birkinu í uppvextinum og býr til áburð handa því.Birkið kemur svo upp úr lúpínubreiðunum í fyllingu tímans.

Þetta er öllum til sýnis þarna innfrá á Haukadalsheiðinni hvernig þetta sambýli hefur tekist.

Eitt og sér á birkið erfiðara uppdráttar á örfoka landi. En í sambýli við lúpínuna gerist kraftaverkið.

Hún Stína á Geysi, sú frábæra kona sem er ekkjan hans Greips Sigurðssonar vinar míns og arftaki í starfi, sem þekkir þetta betur en nokkur annar núlifandi einstaklingur, segir beint út í viðtali að þetta hefði ekki tekist svona vel á Haukadalsheiðinni án  lúpínunnar. 

Blöndum birkifræið með lúpínufræi og bætum landið.


Næsta síða »

Höfundur

Halldór Jónsson
Halldór Jónsson

verkfræðingur, flugdellukall, tennis-og badmintonspilari

-ekki góður í neinu af þessu-

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (19.3.): 4
  • Sl. sólarhring: 10
  • Sl. viku: 76
  • Frá upphafi: 3417884

Annað

  • Innlit í dag: 3
  • Innlit sl. viku: 58
  • Gestir í dag: 3
  • IP-tölur í dag: 3

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Eldri færslur

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband