Jón Gunnarsson

er á Silfrinu að skýra út veggjaldafjármögnun umferðamannvirkja.Jón er búinn að vinna stórvirki í því að vinna fólk inn á þessa aðferð.

Þá rís upp einhver kona við hliðina á honum og heimtar að veggjöldin renni í almenningssamgöngur og loftslagsmál. Bullinu eru engin takmörk sett. Það er verið að leggja á notkunargjöld til að fjármagna umferðarmannvirki en ekki almenningssamgöngur eða umhverfismál. 

Það er ekki björgulegt ef áhrifafólk skilur ekki grundvallaratriðin á bak við hugmyndina um að fjármagna stofnmannvirki með notkunargjöldum.

Jón Gunnarsson skýrði sitt mál eins vel og unnt er en sumt fólk er algerlega rökhelt og ekki er hægt að skýra svona hugmyndir  fyrir því.

 

Viðbjóðslegt

fannst mér að horfa yfir fundarsal Alþingis í fréttum yfir þinglok og gera mér ljóst að það eina sem þessi þinglýður er sammála um  er að grabba upp úr kassanum fyrir sig og flokka sína.

Þetta fólk, sem er kosið til að gæta hagsmuna almennings og meðferð skattfjár hans, gerir þvert öfugt í þessu þrönga sérhagsmunamáli sínu.

Stjórnmálaflokkar eru frjáls félagasamtök og eiga auðvitað að fjármagna sig sjálfir eins og önnur slík.  Nú nægir mér ekki að Óli Björn verði sendur til að skrifa í Moggann um skattalækkunarhugsjónir Sjálfstæðisflokksins og grunnatriði Sjálfstæðisstefnunnar þegar reyndin er svona allt önnur. 

Ég trúi ekki lengur að hugur fylgi máli hjá þingmönnum flokksins í afstöðunni til grundvallarhugsjóna Sjálfstæðisstefnunnar.

Þess vegna finnst mér viðbjóðslegt yfir að líta yfir þingsalinn nú í fréttum jafn vel þó að verstu fyllibytturnar væru fjarverandi. 

 

Pistill frá Benedikt

Halldórssyni barst mér í bréfi sem athugasemd við skrifi mínu um Georg Soros. Mér finnst þetta skarplega athugað hjá Benedikt:

"

Á leiksviði væri sagan um mann sem átti allt og gat keypt allt sem hægt er að kaupa fyrir peninga. En það var ekki nóg. Honum leiddist. Hann leitaði að hobbýi sem gæti fyllt upp í svartholið sem fór stækkandi innra með honum. Hann fékk hugmynd. Hann ákvað að leggja niður öll þjóðríki í heimi og gera heiminn að opnu leiksvæði án landamæra. Það er ekki bara dýrasta hobbý eldriborgara í sögunni heldur líka það ólýðræðislegasta.

Hann jós peningum yfir mannkynið í gegnum félög sín sem starfa í flestum löndum. Formúlan er einföld. Allt skal vera opið upp á gátt svo hann geti haft sína hentisemi. Þeir sem voru í veginum voru ofsóttir og smánaðir. Það virkaði betur í byrjun baráttunnar en þegar meirihluti fólks eru nasistar og rasistar dregur úr virkninni.

Það komu bakslag í seglin og ekki víst að takmark auðmannsins verði að veruleika, þ.e. heimur án landamæra vegna mótspyrnu svokallaðra kjósenda og gulu vestanna.

Í orði og lævísum áróðri eiga allir að treysta öllum og engin siður er betri en ósiðir annarra. Erindrekar gamla mannsins berjast fyrir því að fólk frá framandi menningu sé flutt inn í stórum stíl inn i löndin til að stuðla að eyðingu þjóðríkjanna að því er virðist. Ávallt í nafni kærleika og jafnvel Sameinaðu þjóðanna. 

Það er því mikilvægt að aðkomufólkið kunni ekki húsreglurnar svo hægt sé að kenna húsráðendum um þegar fyrirsjáanlegur ágreiningur kemur upp. Í leikritinu eru hvítir karlar sekir eins og syndin og hafa alltaf rangt fyrir sér, nema þeir sem hafa iðrast og gangið í lið með fólkinu sem vill leggja niður landamæri þjóðríkjanna og eru svo ofboðslega "gagnrýnir" á vestræna menningu, að undir öðrum kringumstæðum væri það kallað hatur og ofstæki. 

Auðmaðurinn jós semsagt peningum yfir réttláta jafnt sem rangláta en aðallega yfir ginkeypta. Vinstra hugsjónafólk með uppblásið egó var ódýrt. Það hafði orðið mikið verðfall á leiðinlegum spakmælum þess og óumbeðinni kennslu í siðfræði 101.

Sá gamli var klókur og nældi sér í rithöfunda, femínista, póstmódernista, marxista, blaðamenn, listamenn og fólk sem langaði að meika það - fyrir slikk. Uppreiknað var fólkið ódýrara en plantekruþrælar frá Afríku á sínum tíma. Hann keypti einn en fékk halarófu í kaupbæti - 10 félagsverur fyrir einn foringja.

Meðfærilegar strengjabrúður hans um allan heim töluðu tungum - hans, eftir leikriti sem hann og starfsmenn hans skrifuðu. Brúðurnar héldu að þær væru frumlegar og alveg einstakar. En fólk er farið að sjá í gegnum þær enda eru þær allar nákvæmlega eins."

Svo mörg voru þau orðin í Pistli frá Benedikt þessum hver sem hann nú er. 

 

Georg Soros

vinnur gegn Bandaríkjunum og Vesturlöndum. Hann er að fjármagna Caravaninn sem er að reyna innrás. Hann er sjálfur flóttamaður frá Ungverjalandi.

Hann vill að við Íslendingar tökum við milljónum Afríkubúa eða annarsstaðar frá sbr. útkomið rit. 

Af hverju líða Bandaríkin búsetu Georgs Sorosar í landinu?

Þingskandall

er meðferðin við fyrirspurn Þorsteins Sæmundssonar vegna hrunsmála fjölskyldnanna.

Þingglópar á borð við Björn Leví Gunnarsson Pírata sem drekkja þinginu með fábjánalegu fyrirspurnaflóði um lítilsverða hluti tefja fyrir afgreiðslu svona grundvallarspurninga.

"Ég hef verið kurt­eis hingað til en nú krefst ég þess að þess­ari van­v­irðingu við þing og þjóð verði hætt og að ég fái svar við þess­um rétt­mætu spurn­ing­um mín­um,“ sagði Þor­steinn Sæ­munds­son, þingmaður Miðflokks­ins, und­ir dag­skrárliðnum störf þings­ins.

Hann sagðist hafa að minnsta kosti fjór­um sinn­um komið í pontu og óskað eft­ir svari við fyr­ir­spurn sinni frá 26. fe­brú­ar um hverj­ir keyptu 3.600 íbúðir af Íbúðalána­sjóði og greiddu fyr­ir það 57 millj­arða króna. Hvaða ein­stak­ling­ar, hvaða fyr­ir­tæki og hverj­ir áttu fyr­ir­tæk­in.

Þor­steinn sagðist ekki hafa orðið þess var að fé­lags­málaráðherra hafi óskað eft­ir fresti til að svara fyr­ir­spurn­inni. Hann sagði ástandið vera þannig að ráðherra og hans fólk að sé greini­lega að „reyna að kreista út úr Per­sónu­vernd þókn­an­lega af­stöðu til þess­ar­ar fyr­ir­spurn­ar“. Bætti hann við að Per­sónu­vernd sé þegar búin að lýsa yfir hlut­leysi sínu og að það megi birta upp­lýs­ing­arn­ar.

Jón Þór Þor­valds­son. mbl.is/​Eggert

Fleiri þing­menn Miðflokks­ins stigu í pontu á eft­ir Þor­steini og tóku und­ir orð hans. „Á bak við þetta eru 3.600 íbúðir og 3.600 fjöl­skyld­ur sem misstu heim­ili sín,“ sagði Jón Þór Þor­valds­son og benti á að sam­kvæmt regl­um eigi svarið að ber­ast inn­an 15 daga. Birg­ir Þór­ar­ins­son bætti við: „Það er ekki hægt að álykta annað en hér sé verið að fela eitt­hvað.“

Sig­urður Ingi Jó­hanns­son, sam­göngu- og sveit­ar­stjórn­ar­ráðherra, sagði rétt­ast að tek­in yrði afstaða vegna máls­ins í for­sæt­is­nefnd. Birg­ir Þór­ar­ins­son, þingmaður Miðflokks­ins, sagði þá að búið að væri að taka málið upp í nefnd­inni og þess vegna hafi verið leitað aðstoðar for­seta í mál­inu. „Þetta mál er ekki eins­dæmi þegar kem­ur að upp­lýs­inga­öfl­un.“

Ekki er að efa að hér á bak við leynist ljót saga sem þarf að upplýsa. Hyglun, Þöggun, Klíkuskapur, Subbuskapur.

Hér er þingskandall á ferð um ólíðandi afgreiðsluleysi.

 

• 2 blogg um frétt­ina

 

Þörf skrif um Íslandspóst

eftir formann Póstmannafélagsins Jón Inga Cæsarson og veitir ekki af þegar falsfréttir um fyrirtækið birtast ítrekað á fjölmiðlum  og valda trúnaðarbreti við almenning og Alþingi :

"Póstmannafélag Íslands, verður 100 ára á næsta ári. Í enn lengri tíma hafa póstmenn þjónað landsmönnum af einurð og fórnfýsi. Í dag eru póstmenn staddir á sérkennilegum stað.

Margir ráðamenn landsins leggja sig fram um að tala niður póstinn og samkeppnisaðilar Íslandspósts leggja sig fram um að tala niður þjónustuna og matreiða samsæriskenningar. Auðvitað hefur þessi umræða áhrif á póstmenn og það er ekki uppörvandi þegar ráðamenn tala með þeim hætti sem sést hefur að undanförnu.

Oftar en ekki virðist sú umræða mótast af lítilli þekkingu á póstþjónustu heimsins og skuldbindingum sem þjóðríkið hefur undirgengist. Póstmenn eru láglaunastétt, helmingur þeirra er með laun um 350-380 þúsund. Stéttin hefur gengið í gegnum sáraukafulla hagræðingu undanfarin misseri og starfsöryggið er lítið. Það er slæmt og ekki bætir úr það niðurrifstal sem dynur á póstmönnum frá ráða- og hagsmunagæslumönnum.

Póstþjónusta heimsins er bundin í lög og reglur, líka á Íslandi þó stundum sé umræðan með þeim hætti að svo sé ekki.

Fyrirtækið Íslandspóstur, áður helmingur af Póst- og símamálastofnun varð OHF 1997. Síðan þá hefur fyrirtækinu ætlað að vera sjálfbjarga. Það er erfitt þegar greiða þarf með pakkasendingum og bréfamagn hefur hrunið um helming. Þrátt fyrir að næstum öll lönd Evrópu leggi póstfyrirtækjum til fjármagn fyrir dreifingu á óarðbærum svæðum hefur Ísland ekki stigið það skref. T.d. greiðir Noregur póstinum þar í landi milljarða fyrir veitta þjónustu í dreifbýli.

En enn og aftur þarf þá að minna ráðamenn þessa lands á hverjar skuldbindingar þjóðríkisins eru samkvæmt alþjóðasamningum. Alþjóða póstsambandið og ESB – EES setja reglur sem ber að fara eftir. Samkvæmt þeim reglum ber ríkið ábyrgð á grunnpóstþjónustu á Íslandi. Íslandspóstur og félagsmenn Póstmannafélags Íslands eru í reynd verktakar hjá ríkinu. Fyrir þá verktöku hefur ríkið ekkert greitt og Íslandpósti gert að greiða alþjónustuna með sjálfsaflafé.

Flest ríki Evrópu hafa löngu snúið af þeirri braut og þar greiða sjóðir þjóðríkjanna fyrir alþjónustuna samkvæmt reglum sem settar eru. Fréttir í fjölmiðlum hafa dregið fram þá staðreynd að alþjóðasamningar gera það að verkum að innibyggt tap Íslandspósts á ári er um hálfur milljarður vegna Kínapakka. Verktakinn Íslandspóstur ohf. að fullu í eigu ríkisins á að fá greitt fyrir veitta þjónustu við þjóðríkið þrátt fyrir að svo sé. Þaðan hefur ekki komið króna.

En alþingismenn sem talað hafa niður fyrirtækið hafa því miður lítið haft fyrir að kynna sér málin. Það er hreinlega óþægilegt að lesa skilningsleysi á eðli póstþjónustunnar og hvernig hún þjónar. Hremmingar Íslandspóst bitna síðan á félagsmönnum Póstmannafélags Íslands, það er erfitt að sækja kjarabætur til fyrirtækis sem berst í bökkum, sérstaklega þegar það fær ekki greitt fyrir lögbundna þjónustu.

Burðargjöld standa ekki undir alþjónustunni og munu ekki gera það í framtíðinni. Þessum málum verður að koma í lag, það er lögbundið hlutverk Alþingis að tryggja póstþjónustu á landsvísu á sambærilegum kjörum. Endurtek, Íslandspóstur er verktaki og á að fá greitt fyrir þjónustuna á eðlilega hátt.

Það væri lítill snjómokstur ef verktakar þyrftu sjálfir að greiða fyrir verkið. Það er góðlátleg ábending formanns Póstmannafélags Íslands til alþingismanna, að þeir kynni sér lög og reglur um póstþjónustu samkvæmt alþjóða skuldbindingum. Þá kannski kemst umræðan á rétt ról og gripið verður til úrræða sem virka, það er tímasóun að tala vitleysu út í loftið í stað þess að koma að málum með festu og einurð. Íslendingar þurfa faglega og góða póstþjónustu og því er kominn tími athafna og lausna og sleppa niðurrifstali og sleggjudómum. "

 

Stefán E. Stefánsson  á Morgunblaðinu skrifar:

[e-mail]

Hart er nú deilt um bágan fjárhag Íslandspósts og því miður virðist þar birtast hversu eitrað ástand getur myndast þegar ríkisfyrirtæki blanda sér í samkeppnisrekstur. Úr þeirri stöðu þarf að greiða og heppilegast væri ef eðlileg skref yrðu stigin í þá átt að afnema að fullu þann einkarétt sem fyrirtækið hefur á sínum herðum í tengslum við bréfsendingar. Eitt af því sem fram hefur komið í umræðu um stöðu Póstsins er það gríðarmikla magn bögglasendinga sem nú berast til landsins að utan. Það á ekki síst við um sendingar frá Kína.

Forsvarsmenn Póstsins segja þessa holskeflu valda stórum hluta þess taps sem fyrirtækið burðast nú með. Það kemur til af þeirri staðreynd að samkvæmt samningum Alþjóðapóstsambandsins ber samningsríkjum að greiða niður sendingar sem berast frá þróunarríkjum. Kína fellur í þann flokk þótt um annað mesta efnahagsveldi jarðarkringlunnar sé að ræða. Nýlega hótaði Donald Trump því að segja upp þessum ólánssamningi og vísaði til þess að það væri andstætt bandarískum hagsmunum að viðhalda niðurgreiðslukerfi á sendingum frá Kína.

Enn hefur ekkert orðið af því hjá Trump en eftir hverju er að bíða hjá ráðamönnum hér á landi? Þeir ættu að taka á sig rögg og segja upp þessum samningi. Liggur það ekki í augum uppi? "

Þarna snýr Stefán staðreyndum á haus :

 

"...þegar ríkisfyrirtæki blanda sér í samkeppnisrekstur."

Þessu var bara öfugt farið. Allskyns fyrirtæki hafa blandað sér í ríkisreksturinn.

Afleiðingin hefur orðið afturför á mörgum  sviðum póstþjónustu og áróðurslega hefur Íslandspóstur átt formælendur fáa.

Pósturinn á að vera einn armur ríkisins eins og Löggæslan og Heilbrigðiskerfið.

Einkafyrirtæki eiga að geta fengið að starfa við hlið Íslandspósts samkvæmt útboðum til sparnaðar fyrir skattgreiðendur.

En það er óþarfi að birta falsfréttir um Íslandspóst til að gera fyrirtækinu erfiðara fyrir.

Trumpísk Falsfrétt?

í Mogga:

"Theresa May, forsætisráðherra Bretlands, stóð í gærkvöldi af sér vantraust í eigin flokki sem stefnt var henni til höfuðs.

Greiddu 117 þingmenn atkvæði með vantrausti en 200 á móti.

Uppreisnarmenn í þingliði Íhaldsflokksins knúðu atkvæðagreiðsluna fram vegna andstöðu við samninginn um brottför Bretlands úr Evrópusambandinu (ESB) sem May hefur barist fyrir með oddi og egg að fá samþykktan í þinginu. May þurfti 160 atkvæði til að halda velli sem flokksleiðtogi. Hún mun hafa sagt þingmönnum í gær, að hún myndi ekki sækjast eftir því að leiða flokkinn í næstu þingkosningum.

Varnarmálaráðherrann Tobias Ellwood sagði í gærkvöldi að May stæði sterkar að kjöri loknu. Líkti hann hópnum sem knúði atkvæðagreiðsluna fram við hægrihreyfinguna Tea Party í Bandaríkjunum. Þeir ætluðu að ræna Brexit-ferlinu en voru gómaðir. „Hópurinn endurspeglar ekki afstöðu flokksins sem ég gekk til liðs við,“ sagði Ellwood. Hópurinn sem stofnaði til atkvæðagreiðslunnar þykir standa verr nú en áður. Eftir atkvæðagreiðsluna létu nokkrir þingmenn í ljós vonir um að reynt yrði að sætta fylkingar og ljúka þingmeðferð Brexit-samning"

 

Vann ekki Theresa May stórsigur með nær helmingi fleiri atkvæðum en þeim sem á móti voru?

Með hverjum er samúð Morgunblaðsins?

ESB?

3. Orkupakkanum?

Farandfólkinu?

Er þetta ekki Trumpísk falsfrétt?

Þorvaldur og Göbbels

eiga það sameiginlegt að trúa því að sé lygin endurtekin nógu oft þá verði hún að sannleika.

Þorvaldur er því enn á ferðinni í Fréttablaði þeirra Jóns Ásgeirs og Baugsliðanna, að 67 % þjóðarinnar hafi samþykkt stjórnardrög  Þorvaldar og hans manna frá stjórnlaga ráði.

Hið rétta er að innanríkisráðuneytið auglýsti svo um niðurstöður atkvæðagreiðslu um uppkastið:

skýrslna yfirkjörstjórna varð niðurstaðan eftirfarandi:

Kjósendur á kjörskrá	236.911
Gild atkvæði	114.570
Ógild atkvæði	1.499
þar af auðir	661
þar af aðrir ógildir	838

 Gild atkvæði skiptust þannig eftir því hvernig kjósendur svöruðu einstökum spurningum:

1. Vilt þú að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?

Já, ég vil að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       73.509

Nei, ég vil ekki að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá.

       36.302

2. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði náttúruauðlindir sem ekki eru í einkaeigu lýstar þjóðareign?

Já    84.760

Nei   17.470

3. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um þjóðkirkju á Íslandi?

Já    58.455

Nei   43.914

4. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði persónukjör í kosningum til Alþingis heimilað í meira mæli en nú er?         

Já     78.451

Nei    21.660 

5. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að atkvæði kjósenda alls staðar að af landinu vegi jafnt?

Já     66.653

Nei    33.590

6. Vilt þú að í nýrri stjórnarskrá verði ákvæði um að tiltekið hlutfall kosningarbærra manna geti krafist þess að mál fari í þjóðaratkvæðagreiðslu?

Já     72.633

Nei    26.440

Auglýst með vísan til 2. mgr. 10. gr. laga um framkvæmd þjóðaratkvæðagreiðslna nr. 91/2010.

Innanríkisráðuneytinu 30. október 2012"

Gild atkvæði voru því

111.682 eða 47.14% af heild.

Þeir sem samþykktu voru

34.65 %

en ekki

67 % þjóðarinnar

sem Þorvaldur lýgur nú enn einu sinni upp á prenti að þjóðin hafi gert.

Þeir sem nenntu að lesa uppkastið komust fljótt að því að það stóðst engar kröfur, var fullt af mótsögnum og hroðvirkni sem ekki hefði fengið framhaldseinkunn í Gaggó Vest. 

Einhver nýr þriðjungur þjóðarinnar sem vill nýja stjórnarskrá sem komi í stað þeirrar sem þjóðin samþykkti nær einróma 1944 virðist auk þess vera harla léttvægur í samanburði.Plaggið ekki samið af fræðilegri þekkingu í alþjóðlegum samanburði eins og hin núverandi heldur af meginstofni af vinstrisinnaðri háskólaelítu eins og Þorvaldi sem löng reynsla er síðan komin af hvernig gefst.

Hvað þá að þjóðin virðist ekki telja að hana skorti nýja stjórnarskrá  sýnir algert áhugaleysið fyrir kosningunum sem voru svo dæmdar ólögmætar af Hæstarétti til viðbótar.

Þessi skrif Þorvaldar eru  því jafn fráleit og skrif Óla Antons Bieltveds um vilja Íslendinga til að ganga í Evrópusambandið og taka upp Evru í Morgunblaðinu í dag og oft áður.

Það er gæfa Íslendinga að taka álíka lítið mark á hvorum skríbenti Evrópusambandsins  sem er, Þorvaldi Gylfasyni  eða Óla Anton Bieltved.

Jafnvel gamli Göbbels gagnast ekki til að gera prófessor doktor Þorvald Gylfason  Evrópukrata í gjaldgengan í  gjöf á nýrri stjórnarskrá fyrir Ísland sem eigi að lækna öll þess mein.

Stórfrétt

í læknisfræði skv. frétt í Morgunblaðinu:

"Íslenskur læknir í Svíþjóð, Hildur Helgadóttir, yfirlæknir í krabbameinslækningum á Karolinska sjúkrahúsinu, var fengin til að vera í beinni útsendingu Sænska sjónvarpsins SVT frá afhendingu Nóbelsverðlaunanna í Stokkhólmi í fyrrakvöld.

Í útsendingunni lýsti Hildur ónæmishvetjandi meðferðum sem veittar eru krabbameinssjúklingum á Karolinska og rannsóknum hennar á því sviði en þær byggjast á uppgötvunum vísindamannanna tveggja, sem deila með sér Nóbelsverðlaununum í læknisfræði í ár.

Byltingarkenndar uppgötvanir James P. Allison frá Bandaríkjunum og Tasuku Honju frá Japan fengu Nóbelsverðlaunin í læknisfræði 2018 fyrir byltingarkenndar uppgötvanir við meðferð krabbameina, þar sem ónæmiskerfið er virkjað á þann hátt að það ræðst gegn krabbameinsfrumum. Ótrúlega góður árangur hefur náðst með þessum ónæmismeðferðum. Lífshorfur eða lifun margra krabbameinssjúklinga sem svara þessari meðferð, hefur lengst, jafnvel um fjölda mörg ár, og gætu þeir mögulega náð fullum bata.

Uppgötvanir Allison og Honjo eru á sérsviði Hildar, sem hefur þegar notað þessar meðferðir sem krabbameinslæknir sjúklinga á Karolinska í nokkur ár og stundar hún auk þess rannsóknir sem tengjast þeim. Hún segir í samtali við Morgunblaðið að þessar nýju meðferðir sem byggjast á uppgötvunum Honju og Allison feli vissulega í sér byltingu í meðferð krabbameinssjúklinga. Ekki síst eru framfarirnar miklar fyrir sjúklinga sem eru með sortuæxli en Hildur hefur unnið mikið með þeim á Karolinska. Sortuæxli ná að dreifa sér um líkamann og eru krabbamein sem hefur svarað illa lyfjameðferð. Hún segir að þar til þessar nýju meðferðir komu til sögunnar hafi læknar haft fátt til ráða fyrir sjúklinga með dreifð sortuæxli og líkur á að þeir lifðu stuttan tíma. Nýja meðferðin hefur hins vegar skilað mjög góðum árangri. ,,Það er um helmingur sjúklinga sem svarar þessari meðferð og það finnst okkur vera rosalega stórt skref miðað við ástandið eins og það var áður,“ segir Hildur.

Hún segir að Allison og Honju hafi uppgötvað og lýst svonefndum innbyggðum bremsum á ónæmiskerfinu, sérstaklega tengdum T-frumum í ónæmiskerfinu og fundu því til viðbótar ásamt öðrum aðferð til þess að setja á svokallaða hemla sem virkja svörun ónæmiskerfisins á þann hátt að það getur ráðist á krabbameinsfrumur og heft vöxt þeirra.

Spurð um meðhöndlun og lífshorfur krabbameinssjúklinga með sortuæxli sem eru komin á alvarlegt stig en gangast undir þessar nýju meðferðir segir Hildur að mikill árangur hafi náðst ef litið er á hóp sjúklinga í rannsóknum hennar og félaga hennar á Karolinska.

Áður hafi kannski tæplega fjórðungur sjúklinga verið á lífi að einu ári liðnu en eftir að þessar nýju meðferðir komu til skjalanna séu um 75 til 80% sjúklinganna enn á lífi eftir fyrsta árið. "

Þetta eru þáttur í hinn nýju lækningatilraunum á krabbameini sem nú eru orðnar að von sjúklinga um allan heim.Þessar lækningar byggja allar á þeirri aðferð að virkja ónæmiskerfi líkamans til að þekkja krabbameinsfrumur frá heilbrigðum og ráða niðurlögum þeirra sem þær gátu ekki áður.

Einn reyndur krabbameinslæknir sagði við bréfritara að hann teldi að lækning við krabbameini myndi mögulega finnast innan tuttugu ára. Allavega eru miklar rannsóknir í gangi og mikið aukin samvinna og skipti á upplýsingum milli rannasóknaaðila  getur mögulega flýtt fyrir allri þróun á þessu sviði.

Á þetta ekki við um siðgæðisverðina?

Í 71. grein stjórnarskrárinnar segir að "Allir skulu njóta friðhelgi einkalífs, heimilis og fjölskyldu. Ekki má gera líkamsrannsókn eða leit á manni, leit í húsakynnum hans eða munum, nema samkvæmt dómsúrskurði eða sérstakri lagaheimild. Það sama á við um rannsókn á skjölum og póstsendingum, símtölum og öðrum fjarskiptum, svo og hvers konar sambærilega skerðingu á einkalífi manns."

Af hverju ekki að kæra þessa einkalífsþjófa sem halda að þeir séu siðgæðisverðir?