Sóknarfæri

á Alþingi er gríðarlegt núna sagði einn Sjálfstæðismaður við mig.

Steingrímur og Jóhanna eru uppvís að því að hafa veitt erlendum vogunarsjóðum skotleyfi á íslensk heimili í gegnum bankana sem þeir afhentu þeim, sérstaklega Íslandsbanka og Arajóns banka.  Þessir bankar hengja nú hvert heimilið og fyrirtækið af öðru í skuldasnörur með allskyns skuldbreytingum og töfrabrögðum sem fæstir skilja og reikna má með með mörgum mismunandi útkomum eins og Guðlaugur Þór hefur verið að benda á.

Þessi Sjálfstæðismaður sagðist ekki skilja í því að þingmenn Sjálfstæðisflokksins létu sig ekki þessi mál varða og legðu fram vantraust á Steingrím J. Sigfússon fyrir að bera sem fjármálaráðherra ábyrgð á þessum aðförum gegn fólkinu,  sem átti að vera innan við skjaldborgina frægu en lenti svo  utan hennar með bankana innaní eftir því sem sýnist.  Éina skýringuna taldi hann vera þá, að þeir hyggðu fæstir á endurkjör eftir Icesave sneypuförina. Enda þeir ófáir sem ekki gleyma þeim sem þar greiddu atkvæði gegn þjóðinni sagði maðurinn enn.

Hann sagði að sér virtist Steingrímur uppteknari við að reikna sín eigin eftirlaun eftir kerfinu sem hann samdi  sjálfur en kenndi  Davíð um,  heldur en að endurreikna lán einstaklinga og fyrirtækja í landinu.  Steingrímur notaði bankana sem skálkaskjól fyrir svikunum á loforðunum þegar hann kom til valda. Steingrímur réði auðvitað því sem hann ráða vildi í bönkunum með Seðlabankann í vasanaum  og gæti stöðvað svívirðuna ef hann vildi. Hann bara vildi það ekki.

Þessum Sjálfstæðismanni finnst  tómlæti það sem þingmenn flokksins sýna þessum staðreyndum vera með ólíkindum.  Ef þetta væri ekki sóknarfæri í pólitíkinni á Alþingi þá vissi hann ekki hvernig þau litu út.

Ég klóraði mér í höfðinu eftir þessa dembu. Kannski er eitthvað til í þessu með sóknarfærið?

Athugasemdir

[Vilhjálmur Stefánsson, 25.5.2011 kl. 17:06]

En hvað ég skil þennan flokksbróðir vel.