Staðgreiðslu af lífeyrissjóðsgjöldum

má draga af öllum inngreiðslum í sjóðina  sem greidd eru í landinu.

Lífeyrissjóðafurstarnir,  sem ég ekki kaus,  hafa ekki sýnt eigendunum lífeyrisins, mér,  það, að þeir séu sérlega flinkir við að passa það sem þeim er trúað fyrir. Þeir eru hinsvegar ekki í vandræðum með að  lækka lífeyririnn þegar spekúleringar þeirra hafa klikkað og skella þá skuldinni bara á einhverja aðra en sjálfa sig eins og til dæmis Lehman Brothers og Jón Ásgeir.

Þegar þeir hinsvegar  tapa þá  eru þeir að tapa peningum ríkisins líka, þar sem ríkið fær aldrei staðgreiðsluna af því sem þeir töpuðu. Í atvinnurekstri er það fangelsissök að stela skattskuldum eins og að skila ekki staðgreiðslu eða virðisaukaskatti. Hversvegna gildir annað um tap hjá lífeyrissjóðunum? Í Kópavogi voru menn sem engu stálu hinsvegar ákærðir fyrir að reyna að passa uppá að tapa ekki peningum lífeyrissjóðsins. Og eir sitja með málið yfir sér núna í tvö ár án þess að neitt sé gert. Er ekki allt eins, liðið Steingríms?

Hversu mikil vissa er fyrir því að Framtakssjóður græði á sínum fjárhættuspilaæfingum? Af hverju keypti Warren Buffet ekki N1 ef það var svona sniðugt?

Ef við færum þessa leið eru vandamál ríkissjóðs leyst og bið getum borgað bæði lögreglunni og spítölunum, jafnvel byggt nýju vitleysuna sem einhver ætlaði víst að borga með símapeningunum, og átt afgang.

Má ekki spyrja Pétur Blöndal að því, hvort ekki hægt sé að draga staðgreiðsluna af öllum iðgjöldunum í stað aðeins séreignariðgjöldunum?