Hvar er traustið?

hrópaði Steingrímur í evangelíi sínu  á Landsfundi VG.  Traustið  hefði líklega skolast burt í flaumnum úr skolprörinu frá Hádegismóum og rætnum skrifum bloggara að manni skildist.  Fólk yrði að hafa trú á honum og hans leiðsögn ef vel ætti að vera. Og allur þingheimur klappaði og kaus hann formann með 78 % atvkæða. Spurning hvort hann ætti ekki að taka upp heiti gríska kollega síns sem nafnbót og heita héreftir Steingrímur J. Evangelos. Því nauðsynlegt er að menn trúi evangelí spámannanna eigi að vera gagn að.

Það er nokkuð sama hvar maður kemur og hittir fólk úr atvinnulífinu á landi og spyr frétta. Þetta fólk hefur einhvernveginn ekki traust á framtíðinni.  Stefna fyrirtækjanna í verslun og iðnaði  virðist frekar vera  að reyna að halda sjó við fallandi eftirspurn og vaxandi kaupslaka almennings. Sá sem keypti bensín í síðusta mánuði  fyrir þrjúþúsund hann kaupir fyrir tvöþúsund núna. Það minnkar í körfunni. Það virðist  allt vera  að dragast saman og landið sést ekki rísa. Iðnaðarmenn tala um flutning úr landi þar sem verkefnin minnki.  Bankarnir hans eru sagðir stútfullir af peningum. En þá virðist gruna að ástandið hangi á einhverjum bláþræði og minnsti andblær geti orðið að áhlaupi innistæðueigenda. Lánaviljinn er sagður mjög takmarkaður. 

Af opinberri hálfu hefur ekki sést mikil viðleitni í því að skilja á milli fjárfestingarhluta og viðskiptahluta bankanna, sem var þó talið nauðsynlegt til framtíðar. Mestur hluti  hagnaðar bankanna er sagður núna koma  af annarri starfsemi en venjulegri bankastarfsemi.  Sem er skiljanlegt því að fæstir aðspurðra segjast vilja taka lán því þeir viti ekki til hvers.  Þeir treysta ekki framtíðinni undir þessari ríkisstjórn lengur og binda ekki vonir við hana um úrbætur. Það eina sem virðist fyrirsjáanlegt er að álögur aukast, niðurskurður vex og innheimtan harðnar. Hvatningarorðin sem fólkið býst við frá ríkisstjórn sinni virðast ekki heyrast. Við þessar aðstæður kemur boð um vaxtahækkun frá Mávi Seðla. Alþingismenn virðast hinsvegar vera meira uppteknir af hverskyns smásmygli í opinberum innkaupum en umræðum um atvinnuástandið og landsflóttann. 

Kreppan myndi ekki sjást utan úr geimnum því traust er ósýnilegt eins og hver önnur lofttegund. Evrópusambandið sæjist ekki heldur af sömu ástæðum. Steingrímur sést og Jóhanna. Úr geimnum séð gæti allt virst með eðlilegum hætti.  Ríkisstjórnin Íslands virðast samt helst setja traust sitt á loftið tómt og eitthvað annað,  sem er líka ósýnilegt. Líka í Norðausturkjördæmi við Bakka.