Þjóðarleiðtogi

birtist okkur í ræðustól Alþingis sem bauðst til að leiða þjóðina sameinaða undir erlent vald til að stjórna efnahagslífi Íslands.

Jóhanna Sgurðardóttir var ömurleg að þurfa að heyra og sjá, og ekki í fyrsta sinn, í ræðustól Alþingis sem forsætisráðherra. Forsætisráðherra sem að leiða á þjóðina og blása henni kjark í brjóst kemur í ræðustól til að ráðast að fullveldi þjóðarinnar og flytur níðingsræðu um gjaldmiðil hennar. Æðsti yfirmaður efnahagsmála íslensku þjóðarinnar ræðst á sjálfan gjaldmiðilinn og býður sína forystu til að eyðieggja hann.

Hvar er ég eiginlega staddur? Hvað hef ég til unnið að hafa slíkan forsætisráðherra yfir mér.

Jóhann Sgurðardóttir er dæmi þess hvernig frekjudallar geta komist áfram með orðavaðli og innantómu bulli. Grikkir kynntust svona manngerð í Kleóni sútara fyrir margt lengu og greiddu sitt gjald fyrir.

Vantar mig ekki frekar þjóðarleiðstoga heldur en þjóðníðing?

Athugasemdir

[Jón Ríkharðsson, 18.3.2012 kl. 16:46]

Við höfum ekkert til saka unnið Halldór minn, svona er að búa í lýðræðisríki, lýðræðið er ekki alltaf réttlátt þótt það sé skásta fyrirkomulagið.

Því miður kusu samlandar okkar þessa vitleysinga og við sitjum uppi með þetta lið, án þess að hafa nokkuð til þess unnið.

En sökum þess að Sjálfstæðisflokkurinn hefur ríkt lengi og byggt stoðir samfélagsins vel upp, þá getum við þolað vinstri stjórn eitt kjörtímabil, en ég efast um að við getum skrimt tvö.