Evrópudómstóllinn og Hæstiréttur

eru langt frá því að vera sammála þegar kemur að breytingum á láns-og vaxtakjörum. Svo sleppt sé alveg spurningum um lögmæti gengistryggðra lána og vöxtum af þeim.

'I máli C-618/10 komst Evrópudómstóllinn (Court of Justice of the European Union) að því að "A national court cannot revise the content of an unfair term in a contract concluded between a seller or supplier and a consumer").

"Where it finds that a term is unfair, the national court is required solely to set that term aside".

Hvað þá ef ákvæði er nú ólöglegt eins og gengisviðmiðun íslensks skuldabréfs sem verðtrygging skv. lögum nr 38/2001?. Gilda þau bara ef hentar? Hæstiréttur dæmir 4:3 að slík lán séu lögleg ef textinn er nógu loðinn í fyrirsögninni þó að íþyngi neytandanum. Hann dæmir vaxtalög Árna Páls og Steingríms lögleg þótt þau íþyngi greiðendum og til hafi staðið hjá höfundum að gera svo afturvirkt.

Ég bið afsökunar á minnkandi trú minni á íslenskt réttarfar. Ég get bara ekki varist því að efast þess lengur sem ég horfi á þetta allt. Það er eins og allt séríslenskt sé í lagi hvað sem líður EES og þeim samningum öllum. Þessir samningar virðast bara notaðir af stjórnvöldum eins og þeim hentar hverju sinni.

Evrópudómstóllinn getur verið ósammála Hæstarétti án þess að það sé sérstakt tiltökumál eða teljist til tíðinda.

Meginmáli virðist skpta að verja útlendu bankana,vogunarsjóðina, kerfið og báknið kjurt.

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 00:02]

Halldór. Á hvaða heimsspeki byggir European Court of Justice lög sín og túlkanir þeirra?

Á Þjóðríkinu? - eða á útrýmingu þess? Hvort heldur þú?

Allur lagarammi ECJ byggir á þeim tilgangi einum að ekkert sé löglegt nema að það leiði til meiri samruna. Og að allt sé "ólöglegt" ef það hindrar meiri og æ meiri samruna Evrópu. Heimsspekin sem þessi ECJ-dómstóll byggir á hefur ekkert með frjálsa markaði né markaðsfrelsi að gera. Þvert á móti. Hann drepur markaðsöfl.

Til að skilja þá heimsspeki sem ECJ byggir á, þarftu að lesa stjórnarskrá gömlu Sovétríkjanna fyrst. Þá fyrst muntu skilja hvaðan heilabú ECJ er komið og af hverju allt "sér-íslenskt" er þrátt fyrir allt betra en allt "sér-evrópskt" frá ECJ. 

Auðvitað er hæstiréttur þjóðríkisins ekki sammála hæstarétti hinna nýju sovétríkja Evrópu. Við hverju bjóstu?

Hæstiréttur Íslands er ekki í vasa stjórnmálamanna. Það er hann ekki. En það er ECJ hins vegar. 

Kveðja

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 23.6.2012 kl. 00:36]

Góðar athugasemdir Halldór. Við verðum að fara að ræða þessi mál í opnu umhverfi! Takk

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 00:52]

Leyfi mér að benda á að þetta hér (Moggabloggið) er "opið umhverfi". Hér hafa allir aðgang, öfugt við hið lokaða umhverfi Facebook & Co.

Hér með gef ég í nafni Halldórs bloggvinar mín orðið alveg frjálst.

Kveðjur

[Anna Benkovic Mikaelsdóttir, 23.6.2012 kl. 01:15]

Halldór, vil benda þér á þessa umræðu... http://www.timarim.is/2012/06/evropa-upplifir-islenskan-veruleika/

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 02:04]

Hér er vert að benda á það að ECJ-dómstóllinn styður aðeins þau "réttindi" borgarana og fyrirtækja sem fremja, hvetja og vinna að ákveðnum málstað sem njörvaður er niður í alla sáttmála Evrópusambandsins; "Une certaine idée de l'Europe" eða "hinni sérstöku hugmynd um Evrópu(sambandið)". Þetta ER sjálfur dómstólinn, lög hans og túlkanir. Þau eru Dottin niður til Jarðar sem framandi geimvera og illfygli mikið. "Réttindin" eru af ECJ-dómstólnum aðeins leyfð ef þau stuðla að "meiri sameiningu" (integration). Lengra nær hinn heimspekilegi rammi dómstólsins ekki. 

Stjórnarskrá Evrópusambandsins fyrirskipar einnig ákveðið "samélags- og efnahagslegt módel" eða líferni fyrir alla þegna sambandsins, alveg eins og stjórnarskrá Sovétríkjanna gerði; hún fyrirskipaði að kommúnismi væri hið eina leyfilega og löglega samélags- og efnahaglega lífsform fyrir alla borgara og fyrirtæki innan landamæra sovétsambandsins. Út frá stjórnarskránni þeirri ættu allir að skoða æðstu dómstóla gömlu Sovétríkjanna.

Menn ættu því alls ekki að bera saman dómstóla frjáls þjóðríkis okkar hér á Íslandi og hins vegar hinna nýju sovétríkja Evrópusambandsins.

Stjórnarskrá Íslands, sem Hæstiréttur vinnur innan, fyrirskipar ekki að allt líf í íslenska þjóðríkinu eigi að lifast samkvæmt ákveðnum pólitískum skoðunum og hegðun. Svoleiðis gerist bara í einræðisríkjum á borð við Evrópusambandið.

[Halldór Jónsson, 23.6.2012 kl. 10:24]

Gunnar minn, ertu búinn að leyma því að Ísland er í EES og með því á að vera ekki erfiðara að lifa á Íslandi í sérhönnuðum fangabúðum íslenskra stjórnmálamanna sem hér voru við lýði og voru endurreistar af núverandi stjórn, heldur en í fangabúðum evuríkisins. Við höfum tekið allt regluverkið meira og minna hrátt og teki ð upp okkur til bölvunar eins og raforkukerfið tvöfalda og JAr-inn í flugmálum sem er búinn að drepa einkaflugið opg Schengen en leyfum stjórnmálamönnum okkar(fangavörðunum )að fótumtroða fjármagnsfrelsið með gjaldeyrishöftunum. Við eiguma að geta áfrýjað dómum héðan til evrópudómstóls ef okkar fangaverðir eru að dæma okkur í óhag í grundvallaratriðum eins og dómurinn sem ég var að tala um.

Takk fyrir Anna, þetta er rétt, ég kíki á þetta.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 23.6.2012 kl. 11:11]

Nefnt mál, case 618/10, snýst um allt annað í grundvallaratriðum en lánsform sem kallast gengisbinding. Málið snerist um aukavexti ef greiðsla hafði ekki farið fram. Að þá var heimild í samningum til huge vaxta (og allt lánið gjaldfellt líka skilst mér)

þetta er barasta allt annað í grundvallaratriðum heldur en það lagatæknilega formsatriði sem gengisbinding snerist um. Til að auðvelda skilning á þessu geta menn haft til hliðsjónar að alveg sömu skilmálar og gengisbinding er til staðar og á mörgum erlendum lánum. Innlendur dómsstóll getur alveg haft til hliðsjónar dírektíf 93/13 til að meta hvort um ósanngjarna skilmála sé að ræða samkv. dírektífinu. Ekkert slíkt er til staðar í íslandsdæminu. Íslandsdæmið snýst ekkert um dírektíf 93/19 enda eru atvik eins og eru til staðar í því dæmi beinlínis undanskilin í nefndu dírektífi.

þessi umræða, eins og margar umræður á Íslandi, er á algjörum villigötum.

Auk þess er ennfremur óljóst hvernig nákvæmlega skuli fara með atvik í máli 618. Evópudómsstóll dæmdi aðeins að spænski dómsstóllinn mætti ekki sjálfur og af eigin frumkvæði leiðrétta hna ósanngjörnu skilmála á þann hátt er hann gerði. Vextir per se voru ekkert ,,felldir niður". Málið var þannig að það voru afar háir vextir ef afborganir féllu niður. Spænski dómsstóllinn mat það ósanngjarnt og hafði í huga dírektif 93/13 þeim dómi viðvíkjandi. Síðan lækkaði hann vextina aðeins í eitthvað viðmið sem eg kann ekki að nefna. Evrópudómstóll komst að því að spænski dómsstóllinn hefði ekki mátt gera það að eigin frumkvæði og án aðkomu lántakans sem gat ekki komið sínum málsaðstæðum að.

þ.a.l. er óljóst hvernig nákvæmlega verður farið með umrætt mál í framhaldinu. það sem alveg örugglega gerist þó ekki er að vextir verða ekkert ,,felldir niður" eins og tíska er að vera með hér uppi.

Svona liggur þetta í stuttu máli.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 23.6.2012 kl. 11:34]

Og ps. í stuttu máli, íslandsdæmið snýst um ákveðna útfærslu á erlendu láni. Ósköp venjuleg lán og sambærileg lánsform alveg heimil og til staðar ens og komið hefur nú skýrt fram á síðustu vikum. Við eru að tala um 2-3 orð og lagatæknilegt forsatriði. Erlend lán eru ekkert bönnuð sem vonlegt er.

Í máli 618 snúst atvik um að lánseljandi hafði inní samningum, lítt áberandi, ákvæði um ofurvexti ef brestur yrði á afborgunum. Að setja svo háa vexti inní samninginn var talið ósanngjarnt og dírektíf 93/13 nefnt til sögunnar.

það er auðvitað himinn, haf og heilu fjallasalirnir þarna á milli þessara mála. það er ekkert líkt með þeim. Íslandsdæmið fellur ekkert undir dírektíf 93/13 um ósanngjarna skilmála í samningum.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 15:52]

Halldór: 

Ég er ekki að leggja mat á þetta sérstakta mál. Ég er hins vegar að reyna að útskýra fyrir þér á hvaða tilvistargrundvelli sjálfur ECJ dómstóllinn byggir tilveru sína, störf og úrskuðri. Hann er byggður á "Une certaine idée de l'Europe". Hann er ekki eins og engilsaxneskir dómstólar sem byggja á hugsuninni í Magna Carta frá 1215. ECJ er alveg öfugt fyrirbæri í sögunni í samlíkingu við MC. 

- og það þýðir í praxís að hann mun alltaf dæma þessari "samruna hugmynd um Evrópu" í hag og vaða yfir öll stjórnarskrárbundin réttindi þegnanna í öllum aðildarríkjunum. Réttindi borgarana á lagasvæði dómstólsins eru bara til í raunverjulekanum ef þau gagnast, fremja og styðja við þessa "hugmynd um sameinaða Evrópu". Ef þau stangast hins vegar á við "hugmyndina um sameinaða Evrópu" þá eru réttindi borgarana ekki til (non existing) í augum dómstólsins. Þetta er kjarninn. Þetta er nýtt sovét.

Við eigum að segja okkur úr EES og lifa undir þeim lögum sem aðeins við sjálf setjum fyrir okkur og bara fyrir okkur sjálf.

Út með EES

Kveðjur 

[Halldór Jónsson, 23.6.2012 kl. 16:34]

'omar Bjarki, þú býrð greinilega yfir lögvísi eftir athugunair. Ég er ekki sammála um túlkunina og samanburðinumvið Ísland. Okkar dómstólar geta ekki haft önnur viðmið til lengri tíma en Evrópudómstóllin efitr að við gengum í EES,

Gunnar,

ég held að ég velti þinni skoðun alvarlega fyrir mér. En ég man líka Framóknartímana og höftin og bönnin,sem þá voru hér rekin. Valdataka Steingríms 2009 sýndi okku hinsvegar hversu auðveldlega fasisminn og kommúnisminn getur hertekið heila þjóð eins og okkur.Við erum svo hræðilega heimsk og illa uplýst, trúgjörn og saklaus.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 16:36]

Þetta lagalega helvíti og hið dómstólalega yfirgrip ECJ-dómstólsins byrjaði og kom sem þruma úr heiðskýru með Van Gend en Loos máinu 1963. Það var prófsteinninn á lögsögu réttarins, skv 12. grein Rómarsáttmálans. En hún er fyrst og fremst "totalitarian" í eðli sínu.

Síðan þetta gerðist hafa komið endalausir nýjir sáttmálar sem innsigla enn fastar og dýrpa hið "totalitarian aspect" Evrópusambandsins að öllu leyti. 

• Single European Act sáttmálinn 
• Maastricht sáttmálinn
• Amsterdam sáttmálinn
• Nice sáttmálinn
• Og svo helvítis Lissabon stjórnarskrá sambandsins yfir 27 ríkjum.

Svo snemma sem árið 1991 hafði yfirríkisvaldi ESB og síðasta orði ESB yfir öllum gengismálum ALLRA landa ESB verið laumað inn í Maastricht sáttmálann. Ekki bara myntbandalagslöndunum, heldur einnig öllum löndum ESB.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 16:54]

Það góða við að vera fullvalda og sjálfstætt ríki Halldór, er það að á 4 ára fresti er kosin hér ný ríkisstjón til valda. Ég get alveg lifað undir komma-ríkissjórn sem ég er algerlega ósammala að flestu leyti af því að ég veit að það koma nýjar kosningar eftir í hæsta lagi 4 ár.

Max_pain fyrir mig er því — og ef svo ber undir — aðeins 4 ár.

Ef Ísland gengur hins vegar í Evrópusambandið, þá verður aldrei kosið aftur. Aldrei. Þá deyr Ísland og lýðræði okkar með því. Það er þessa vegna sem ég get hreinlega ekki lifað undir svona þjóðsvikastjórn eins og þeirri sem situr ofan á Íslandi núna. Hún er ekki bara stórhættuleg öllu Íslandi heldur öllum Íslendingum og afkomendum þeirra um alla elifið. Þetta er þjóðsvikastjórn.  

Komið því allir kommar Íslands og sýnið mér gullin ykkar. Ég skal horfa á þau og skoða þau, en bara í mesta lagi í 4 ár. Að fjórum árum liðnum tek ég hins vegar gullin mín fram og sýni ykkur hvar Davíð keypti ölið. Þetta er kallað lýðræði. Þið kommar Íslands eruð að reyna að eyðileggja þetta allt. Þið eruð því fullkomnir aumingjar.

[Ómar Bjarki Kristjánsson, 23.6.2012 kl. 17:42]

Allt laga og reglugerðaverk EU, sem Ísland innleiðir 80% af miðað við ef þeir væru fullir aðilar að Sambandinu (EES er aukaaðild að Sambandinu) - hefur verið til mikill hagsbóta fyrir allan almenning. Óumdeilt.

þetta með neytendavernd í sambandi við lánasamninga eða mótöku vöru og ósanngjarnaskilmála því viðvíkjandi - þá getur fólk auðveltað sé skilning á því með að hugsa sér að tilskipanir þar að lútandi eru hugsaðar til að afnema ósanngjarna skilmála í samningum. þessvegna er þessi áhersla í sumum dómum sem hafa fallið að ósanngjarni skilmálinn ,,falli niður".

Tilskipunin var EKKI hugsuð til að gefa ákveðnum neytendum miklu betri stöðu heldur en tíðkast almennt á markaði. Enda mundi ekki vera neitt vit eða réttlæti í því. Ef farið væri eftir því sem sumir vilja halda fram hérna uppi og túlka ýmsa dómsúrskurði - þá þýddið það að ákveðnir aðilar fengju miklu mun betri stöðu en almennt tíðkast á markaði! Þetta gengur engan veginn upp þessi lógík sem í tísku er nún á Íslandi. Meðal annars miklu betir stöðu heldur enn aðilar að nákvæmlega eins lánum í grunninn og snúa að erlendum lánum.

[Gunnar Rögnvaldsson, 23.6.2012 kl. 18:19]

EES-samningurinn er ekki "næstum því" jafngildi ESB-aðilar eða neinna 80 prósenta ígildis. Það er einbert þvaður og illur áróður.

 

Tollabandalag og viðskiptastefna ESB gagnvart þriðja landi, fiskveiðimálin, þrír fasar myntbandalagsins og evran eru aðeins nokkur af þeim málum sem liggja alveg utan EES-samninginn.

 

Frá byrjun ársins 2000 og til loka ársins 2009 voru alls 3.119 ný ákvæði, lög- og réttarfarslegar viðbætur settar inn í EES-samninginn. Á sama tíma samþykkti og meðtók ESB 34.733 ný ákvæði, laga- og réttarfarslegar viðbætur og breytingar.

Einungis 8,9 prósent af nýjum ESB-lögum og reglum var sem sagt bætt inn í EES-samninginn. Hann er því minna en 10 prósent af fullri ESB aðild.