Snjóhengjan

sem vofir yfir okkur er eitt mesta vandamálið af mörgum sem við Íslendingum blasa. Það er sama hvaða ríkisstjórn tekur við, vandamálið hverfur ekki.

1200 milljarðar af peningum geta hugsanlega viljað fara sem hraðast úr landi ef þeir fengju.Sagt er að mikið af þessu fé sé bundið í stuttum skuldabréfum ríkisins. Hitt eru innistæður í bönkunum sem hefðu því betur farið á hausinn á sínum tíma.

Sum þessara ríkisbréfa eru að komast á gjalddaga þannig að þrýstingur vex á að fá ferðaleyfi. Sagt er að eigendur þessa séu í mörgum tilvikum erlendir vogunarsjóðir sem hafi keypt þau á hrakvirði, kannski 5-10%.

Hvað getum við gert? Vill einhver lána okkur tíu milljarða dollara til 50 ára á 1 % vöxtum? Hundrað milljónir dollar í vexti á ári, 2 í afborgun gera 40 milljarða á ári.Þá getum við borgað þetta út. Huang Nubo kannski?

Gefum gengið frjálst. Dollarinn hækkar um helming eða þrisvar sinnum. Sparifé okkar rýrnar um sama. Lífskjör almenning sökkva í bili og fáir munu kaupa LandKrúser það árið. Þolir þjóðfélagið það? Getum við hreinsað skuldina út með slíkri óðaverðbólgu eins og Junkararnir gerðu á sínum tíma í Þýskalandi?

Fremjum rán. Borgum bara þeim sem geta sýnt fram á á hvað þeir keyptu bréfin. Það fái þeir borgað og ekki annað. Leggjum á "útgönguskatt" ("upptökuskatt") Lilja Mós hefur talað um þá leið. Það verða þá líklega margir fúlir úti í land og þjóð.

Eða búa við gjaldeyrishöft í minnsta kosti áratug í viðbót.Verðbólgan étur allar innistæður upp á þeim tíma. Þetta jafnar sig á þeim lengri tíma.

Svo getum við dásamað framsýnina sem fólst í gerð EES samningsins og svo framvegis. Öllum þeim yndislegu paragröffum sem við höfum hólkað ofan í okkur og flækt okkar tilverustig svo um munar. Nú brjótum við samninginn á hverjum degi og enginn segir neitt. Heldur einhver að við við getum gengið í ESB við þær aðstæður? Eða fáum við upphæðina sem vaxtalausan yfirdrátt hjá Evrópusambandinu daginn sem við göngum inn?

Hvernig væri að við færum að ræða um framtíðina í alvöru? Ekki bara um stjórnarskrármál og Landspítalabyggingar. Snjóhengjan er alvörumál.

Athugasemdir

[Samstaða þjóðar, 28.9.2012 kl. 12:25]

Halldór, það vill svo til að auðvelt er að bræða Snjóhengjuna. Vandamálið er þekkt og hefur verið leyst mörgum sínum.

 

Lausnin er fólgin í upptöku annars gjaldmiðils, hvort sem hann er innlendur eða erlendur. Þar sem hvorki ríkissjóður eða Seðlabanki hafa sjálfvirka ábyrgð á tengingu Krónunnar við aðra gjaldmiðla, fær Krónan og skuldir sem henni tengjast að fljóta á úthafi gleymskunnar.

 

Um leið og Ríkisdalur verður tekinn upp, með eða án myntráðs, er mikilvægt að gera eignakönnun. Í öllum siðuðum samfélögum hefði eignakönnun verið gerð strax eftir Hrunið, til að sjá hverjir stálu frá hverjum.

 

Eignakönnun er óhjákvæmileg ef ríkið ætlar að tryggja Krónueigendum eitthvað af Ríkisdölum fyrir Krónurnar. Þarna liggur vandamálið, því að þjófarnir stjórna ennþá samfélaginu og vilja allt fremur en afhjúpun.

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

 

 

[Halldór Jónsson, 28.9.2012 kl. 13:16]

Það væri gott að þú segðir mér hvaða gengi verður á ríkisdalnum gagnvart dollara og hvað ég á að fá marga ríkisdali fyrir þúsundkallinn minn.

[Samstaða þjóðar, 28.9.2012 kl. 13:41]

Til að auðvelda notkun á Dollar samtímis Ríkisdalnum er æskilegt að gengið sé 1:1.

Ríkið ætti að kaupa ákveðna upphæð (XXX) af Ríkisdölum, fyrir hvern landsmann og endurselja hverjum og einum landsmanni fyrir Krónur, á svipuðu gengi og er í dag. Vilji menn losna við Krónur umfram þá XXX upphæð, verða menn að leita til markaðarins eða Seðlabankans, sem ber ábyrgð á útgáfu Krónunnar.

Upphæðin XXX ræðst af mörgum hlutum, en þegar þú Halldór ert búinn að koma í gegn skiptum á gjaldmiðli landsins, skal ég sjá um að ákveða XXX. 

Lotur Altice Þorsteinsson.

[Gunnar Rögnvaldsson, 28.9.2012 kl. 14:08]

Tæknileg athugasemd:

 

Ég held að bloggkerfið (blog.is) sé frekar bliað því að á forsíðu bloggsíðu Halldórs Jónssonar föstudaginn, 28. september 2012 klukkan 14:01:55, míns, og margra annarra á blog.is, segir teljarinn —sem á að telja og segja okkur frá því að hér séu komnar athugasemdir við bloggfærslur — að engar athugasemdir séu komnar bæði hér og víða annars staðar á gjörvöllu blog.is. Það er ekki fyrr en eftir nokkra daga að teljarinn tekur við sér, sýnist mér. Ég hef fyrir nokkru bent kerfisstjórn blog.is á þetta í skeyti og ýmislegt annað tæknilegt sem betur má fara, en ekki fengið hósta né stunu til baka enn. Mig grunar að tæknilegt kerfiseftirlit á blog.is sé nokkuð andað og sé kannski að verða eins og hraðbankað símafélag þar sem enginn er á hinum enda línunnar. Þetta fer þessu ágæta bloggkerfi illa og dregur úr því lífskraftinn.

 

[Gunnar Rögnvaldsson, 28.9.2012 kl. 14:31]

Ég vona að Kastljós komist ekki í þetta. En þar sem um leynifund (samkvæmt teljara athugasemda) hér á bloggsíðu Halldórs Jónssonar er að ræða, þá erum við sæmilega örugg um að svo verði ekki.

[Halldór Jónsson, 28.9.2012 kl. 15:13]

Það er nú það Kollege Loftur. Þetta er eins og maeð saltið hans dr.Guðbrandar sem hann sagði að myndi gera alla menn betri. Það hlyti að vera hægt að finna það upp ef menn vissu til hvers ætti að nota það. Svona eitthvað XXX.

Já Gunnar,

ég er búinn að undrast þetta í nokkurn tíma en hélt að þetta vaæri bara hjá mér. En gott að þú veist að þetta er víðar. Ætli nokkuð þýði fyrir mig að rövla úr því að þeir virða þig ekki viðlits?

[Ómar Ragnarsson, 29.9.2012 kl. 11:16]

Það grátlegasta við snjóhengjuna var það að hún varð til og óx fyrir augunum á öllum talsvert fyrir hrun og að hún var sá hluti í eldivið hrunsins sem allir gátu séð hver hætta fylgdi. Ég líkti henni við Daemoklesar sverð á sínum ´tima því að ég í hópi þeirra sem vöruðu við henni og þó sérstaklega og miklu fyrr við upphaflegu fóðri hennar, sem var hin skefjalausa fíkn í þenslu á öllum sviðum sem bjó til innistæðulausa gengishækkun krónunnar með tilheyrandi neyslu- og lánafylleríi.

[Halldór Jónsson, 30.9.2012 kl. 12:58]

Takk fyrir þetta Ómar. Það er rétt að þú barðist mjög á móti framkvæmdunum á Áusturlandi sem þöndu blöðruna út. En í dag er hinsvegar óumdeilt að þær halda okkur á floti eftir hrunið. Þær voru sem sagt til miklu meiri blessunar en böls. Mér fannst of bratt í þær farið með öllum þessum innflutningi vinnaflsins. Það er eins og bankarnir ákveði alltaf vinnutempóið með vöxtunum sínum í stað þess að gefa ráðrúm til að framkvæma hægar gegn hærri vöxtum síðar. Fyrst að gera göng, svo stöðvarhús, svo stíflu svo annað , gefa sér tíu ár í stað allsherjarbrjálæðis sem sprengdi þjóðina í loft upp. Festina lente sögðu Rómverjar. Flýttu þer hægt.