Þeim hefur mistekist

að leysa vandamál þjóðarinnar.

Hvert einasta stórmál ríkisstjórnarinnar hefur farið í vaskinn og klúðrast. Nema óþörf skattlagningin á sjávarútveginn sem mátti ná fram á mun einfaldari hátt og beinni fyrir allan almenning. Svo eru fitl við sértækar skattahækkanir á ferðaþjónustu, bílaleigur og álagning sykurskatts. Og kaldhæðnin er auðvitað sú að vísitalan veldur 0,25 % hækkun á öllum verðtryggðum lánum heimilanna með neftóbakshækkuninni einni og sér auk margra prósenta sem á lánin leggjast vegna annarra gjaldahækkana.

Svo segir í Reykjavíkurbréfi Morgunblaðsins sem enginn veit auðvitað hver skrifar.

"Öllum er ljóst, nema kannski Jóhönnu Sigurðardóttur, að ríkisstjórnin er þegar runnin á rassinn í umsóknarmálinu. Öllum, nema Jóhönnu og hugsanlega Valgerði Bjarnadóttur, er líka orðið ljóst að enginn, hvorki þær né aðrir, nær að kollvarpa stjórnarskrá landsins, í bullandi ágreiningi og fyrir atbeina hugsanlegs naums meirihluta á Alþingi á síðustu vikum kjörtímabils. Og það án þess að efnisleg skoðun þingsins eigi sér stað, og gegn ráðleggingum allra þeirra sérfræðinga sem að málinu koma.....

....Sjálfsagt þykir einhverjum súrt að nánast hvert einasta »stórmál« ríkisstjórnarinnar hafi farið út um þúfur. En sá sami verður að treysta á að fréttastofa hennar geti túlkað ógöngurnar þannig að við það verði unað.

Hún gæti þannig bent á að það hafi þó tekist að gefa hákarlasjóðum heimsins tvo stærstu banka þjóðarinnar án heimildar og án þess að spyrja hana álits á því. Það er óneitanlega stórkarlalegt verk, þótt það verði seint kallað afrek¨.

Þarna er á mannamáli skýrt frá orsökum þess fimbulfambs sem þjóðin er leidd um af um þessar mundir. Það er verið að eyða tíma frá henni með deilum um ómerkileg mál eins og tillögur stjórnlagaráðs sem engin samstaða er um hvorki fræðilega né efnislega í stað þess að snúa sér að vandamálum bankanna og snjóhengjunnar, atvinnufjárfestinga og kreppu heimilanna. Það er horft uppá það að erlendir hákarlasjóðir eru að blóðmjólka íslensk heimili án þess að norræna velferðarstjórnin sem gaf þessum hrægammasjóðum bankana hreyfi hönd né fót.

Það er blaðrað um allt nema það sem aðkallandi er. Og það á Alþingi sem kvartar yfir augljósum skorti á því að almenningur sýni því virðingu?
Aðeins peningasjónarmið örfárra þingmanna heldur ríkisstjórninni á lífi

Ríkisstjórninni hefur mistekist og hún er til einskis gagns nema fyrir eiginhagsmunaplóga.