Hræðsluáróður

er talsvert í gangi meðal Sjálfstæðismanna. Það er bent á félagshyggjustefið í Framsóknarflokknum sem er þar vissulega skrifað skýrum stöfum. Þetta nota menn til að sannfæra sig um að Framsókn muni hlaupa til að mynda stjórn eftir góða kosningu með ríkisstjórnarflokkunum. Framsókn sé vinstri flokkur sem er trútt sannindum feðganna Hermanns og Steingríms að allt sé betra en íhaldið. En eigum við að dvelja í fortíðinni  svo staðfastlega að við sjáum ekki framtíðina?

Virði maður Samfylkinguna fyrir sér og það fólk sem þar fer fyrir, þá er sá flokkur í þeirri stöðu að hann mun eiga erfitt með að gefa eftir í ESB málum. En Framsókn hefur þegar sagt svo mikið um þau, að það yrði erfitt að finna sameiginlegan flöt á þeim málum meðal meirihluta þingmannsefna flokksins að gefa eftir í því máli.

Horfi maður á Vinstri Græna þá er erfitt að sjá nokkuð stefnumál sem þeim er fast í hendi. Þetta virðist orðinn harðsvíraður og heldur hugsjónfátækur valdabrasksflokkur. Það er varla hægt að benda á eitt einasta mál sem flokkurinn hefur staðið staðfastglega vörð um. Þegar þessi flokkur kemur með kosningaloforð  núna eftir síðasta kjörtímabil, þá finnst manni  maður heyra andvörp viðmælenda. Er eitthvað að marka ykkar loforð yfirleitt? Hversvegna eiga menn að kjósa ykkur frekar en aðra? Bara af vana eða af því að hinir séu svo vondir, þið séuð svo góðir og göfugri?

Öll litlu brotin 10 með sérþarfirnar? Nennir nokkur að standa í svipuðum samningum og síðasta stjórn var sífellt að gera við þór Saari og þannig fólk? Þá þekki ég illa þá Framsóknarmenn ef þeir sætta sig við þann hátt mála.

Ef að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur eru sannfærðir um að þjóðin þurfi að finna leið upp úr öldudal kreppunnar þá hljóta þeir að hafa þá ábyrgðartilfinnngu að hugleiða hvað leiðir séu að því marki og hvernig því markviði verði náð. En slíkt er óframkvæmanlegt með sífelldum hrossakaupum tæps meirihluta þar sem nánast hver villkattaþingmaður  hefur gíslatökustöðu fyrir sérþarfir sínar.

Því verður því ekki trúað að nokkur Sjálfstæðismaður muni undan skorast að axla ábyrgð jafnvel þó að kosningaárangurinn verði vonbrigði eða ekki. Það er líf þjóðarinnar sem um er að tefla en ekki tilfinnngar einstaklinga. Það er ekkert rúm fyrir fýlu.

Þess vegna megum við ekki láta hræðsluáróður byrgja okkur sýn.  

 

 

 

Athugasemdir

[Samstaða þjóðar, 7.4.2013 kl. 22:07]

Ekki get ég annað en tekið undir orð þín, Halldór. Eftir að fólk hefur búið við ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur í rúm fjögur ár, kemur ekki til álita að lóðsa Samfylkingu eða VG aftur að ríkisspenanum. Það eru engir aðrir kostar fyrir hendi en að Sjálfstæðisflokkur og Framsóknarflokkur myndi meiri-hluta á Alþingi.

 

Ég fullyrði, að það verður allt vitlaust í hvorum flokknum sem er, ef forustumenn annars hvors fara að semja um ríkisstjórn við Samfylkingu eða VG. Þetta sjá sjálfsagt allir landsmenn og láta ekki hræðslu-áróður byrgja sér sýn. Forusta Sjálfstæðisflokks ætti að taka mið af þessu og setjast undir árar með Framsókn og róa þjóðinni burt frá þeim ömurleika sem núverandi ríkisstjórn hefur kallað yfir Ísland.

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

 

 

[Gunnar Rögnvaldsson, 7.4.2013 kl. 23:27]

Don't count on it, Halldór minn kæri

Hver vill gera Det Konservative Folkeparti úr Sjálfstæðisflokknum? Að minnsta kosti ekki ég. Gætið að hverju er óskað eftir. Sá flokkur er að langtíma-núlli orðinn nú. Hann er annúlleraður og hengdur í axlaböndum svo kallaðrar "ábyrgðar". Brottskitin glæra. Gólfmotta. 

Alvöru stjórnmál eru í eðli sínu sköpuð þannig Halldór að í alvöru ríki eins og til dæmis í Bandaríkjunum, þar kjósa hugsjóna-fastheldnir menn frekar að koma landi sínu í þrot, en að fara út í það ógerning að henda sjálfum hugsjónum- og grunngildum lífsskoðana sinna á öskuhaugana, valdanna vegna.

Kaninn trúir á the entrepreneurial spirit. Að hægt sé að byggja upp aftur. Að gírkassinn hafi fleiri en einn gír. Þess vegna vilja þeir ekki gefa afkall á sjálfum gírkassanum sem er grunnurinn fyrir tilvist the entrepreneurial spirit. Aldrei að láta taka úr sér eldinn sem knýr kassann í áframgír. Aldrei.

Eins-konar samsæri gegn kjósendum valdanna vegna, er ekki góð uppskrift að neinu nema illu. Það höfum við séð í 4 ár. 

Menn ættu alls ekki að hengja sig í ábyrgð í axlaböndum

Átakastjórnmál þýða átök. Svo einfalt er það. Járn í járn.

Kveðjur 

PS; Weimarettur brenna hratt. Leyfum þeim að brenna.

[Halldór Jónsson, 8.4.2013 kl. 05:56]

Loftur

Ég átti að vera á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins en var því miður of upptekinn við annað til að taka þátt í afgreiðslu mála. Þarafleiðandi get ég verið misánægður með niðurstöður og einstaka orðalag. En það breytir ekki því að ég styð minn flokk og veit sem er að málamiðlanir verður alltaf að gera sé maðr ekki í hreinm meirihluta. En þú veist hvernig hreinir en tæpir meirihlutar virka . Þeir eru óstarfhæfir vegna mannlegrar náttúru. Þessvegna er ekkert hægt að gera nema af styrk. Sigmundur Davíð getur ekkert einn frekar en aðriri stjórnmálamenn.

Gunnar,

nú brestgur mig þekkingu á dönskum stjórnmalum til að rökræða þetta. En ég segi, að við Sjálfstæðismenn viljum ekki og megum ekki annað en reyna að koma fram umbótum með okkar afli. En ég tek undir það að ég yrði alveg kolbrjálaður ef forysta flokksin ætlaði að fara að kyssa á rassinn á núverandi valdaflokkum. Þeir eru paríar í mínum augum.

[Gunnar Rögnvaldsson, 8.4.2013 kl. 07:07]

Númer eitt, Halldór, er að;

enda ESB-Víetnam-stríðið á hendur þjóðinni; það stríð er kirkjugarður bæði ríkisstjórna og flokka.

Kalla á þá styrjaldarumsókn til baka umsvifalaust. 

Kalla pappírsdrengina heim og hætta - ALVEG!

Svo þarf að hætta að kyngja ælu.

Svo þarf að hætta í ísköldum-hagsmunamat

Svo þarf aflúsun að fara fram sem ekki fór fram. 

Svo þarf að slá því föstu með Þórshamri að ÍSLAND er EKKI til sölu.

Þetta veimil-tíst um að "Íslandi sé best borgið" hitt eða þetta, er ekki hægt að bjóða kjósendum flokksins lengur uppá. 

Ferðataska forystunnar er úr blýi. Hún er að sökkva forystunni og öllum flokknum.

Hann þarf á aflúsun að halda. Hann er ekki einu sinni fær um að standa í lappirnar í stjórnaandtöðu. Það höfum við séð.

Þetta er algert disaster 

Danski Íhaldsflokkurinn; munið þið hvernig fór fyrri honum? Hann mælist nú með 4,9 prósent atkvæða eftir að Poul Schlüter í 24 prósentum atkvæða hóf útsölu á erfðasilfri flokksins 1) Föðurlandinu 2) kónginum 3) og Guði. Allt er farið.

Flokkurinn sá er að vísu ekki sambærilegur við "catch-all" Sjálfstæðisflokkinn á hægrivæng stjórnmála.

Og nú er verið skera undan xD. Og það virðist bara ganga létt með þá aðgerð.

Flokkurinn verður mörg ár að jafna sig. Ef hann þá nær sér. 

Þvílíkur andskotans aumingjaskapur, stjórn- og agaleysi.

Senda þarf SHOCK, AWE & TERRORIST niður í Valhöll. 

[Samstaða þjóðar, 8.4.2013 kl. 09:33]

 

Halldór, málamiðlanir er athyglisvert fyrirbæri í stjórnmálum. Þetta hugtak er gjarnan notað af þeim sem sigla undir fölsku flaggi, eru í minnihluta varðandi ákveðið málefni og vilja sveigja meirihlutann af leið.

 

Þessir málamiðlarar byrja að tala um nauðsyn málamiðlana straks á frumstigi málsins. Reyna að fá félaga sína til að milda orðalag og að heldst sé sagt sem minnst um afstöðu flokksins.

 

Þegar kemur að kosningabaráttu, gera málamiðlarar lítið með þær veiku samþykktir sem flokkurinn gerði og sýna jafnvel sína raunverulegu skoðun með því að halda uppi þver öfugum málflutningi við það sem flokkurinn hafði samþykkt.

 

Margir telja að málamiðlarar séu of áberandi í starfi Sjálfstæðisflokks. Gunnar nefnir dæmi sem styðja þessa skoðun og notar sterkari lýsingar en ég geri. Við höfum heyrt tal um »ískalt hagsmunamat« og að »Íslandi sé bezt borgið«. Þetta er vissulega tungutak málmiðlara, en hvað býr að baki?

 

Hvers vegna taka forustumenn flokksins ekki skýrt til orða og berjast af djörfung fyrir þeim málefnum sem Landsfundir hafa ákveðið að sé stefnan? Er það vegna þess að þeir eru inn við beinið einskis nýtir málmiðlarar, eða hafa þeir einfaldlega aðrar skoðanir en þorri flokksmanna og nota aðferðir málamiðlara til að fela afstöðu sína?

 

Loftur Altice Þorsteinsson.

 

 

[Helga Kristjánsdóttir, 8.4.2013 kl. 13:36]

Við notum stundum hugtakið ,tvístígandi, hver einasta manneskja lendir í að vera það. Hversu líklegt er ekki að stjórnmálamaður standi í þeim sporum og hafi ekki langan tíma til að kanna erfiða hluti sem upp á koma.Ég get ýmyndað mér að eftir því sem flokkurinn er stærri,finnist fleiri úrtölumenn,sem oft eru nátengdir þeim hæstráðandi,með aðgangi að eyra hans. Já ég ætla ekki lengur að skauta á ískalda svellinu,þjóðin þarfnast þess að sólin bræði það upp. Forystumenn Sjálfstæðisflokksins fá mitt atkvæði að þessu sinni.

[Jónatan Karlsson, 8.4.2013 kl. 18:44]

Sjálfstæðismenn verða að velja til forystu fólk sem í það minnsta nýtur virðingar og trausts eigin flokksmanna. Auðvitað eru þetta allt saman ágætis fólk og margt til lista lagt, en tölur skoðanakannana tala sínu máli og Bjarni, Illugi og Guðlaugur ásamt öllu Icesave fólkinu, ættu auðvitað að axla ábyrgð og láta hagsmuni flokksins ráða för. Öðru máli gegnir um fall eða öllu heldur hrap Hönnu Birnu. Ofur varfærni eða öllu heldur ótti hennar við að svara kalli stuðningsmanna hennar um að bjóða sig fram til forystu, þegar krafta hennar var óskað, opinberaði óvænta (kvenlega?) veikleika í fari hennar, sem fellur augljóslega ekki í kram þeirra flokksmanna, sem eftir eru.