Össur umboðsmaður

 

Evrópusambandsins Skarphéðinsson skrifar  um væntanlega „Gulldrengjastjórn“ þeirra Sigmundar og Bjarna á Pressunni. Þeir lýstu því nefnilega yfir að staða fjármála væri mun verri en ríkisstjórnin hefði haldið fram.

Það er ekki að undra að báðir mestu analfabetarnir í fjármálum, þeir Steingrimur og Össur, ásaka þá um að hafa ekki lesið heima.  Allt bixið lægi nefnliega fyrir í fjárlögum. 

Það er mála sannast að staðan er mun verri en þar kemur fram og fram hefur komið í fréttum.  Össur og Steingrímur hafa vandlega forðast að tala um viðskilnað sinn á ríkissjóði, En uppsafnaður rekstrarhalli þeirra nálgast 400 milljarða á þessum 4 árum. Þeir láta hinsvegar eins og þeir hafi rekið ríkissjóð hallalaust  og grobba sig af því á alþjóðasviði. En um bankahneykslin þegja þeir skiljanlega og líklega ekki hvað síst vegna þess að þeir skilja hvorki upp né niður í gjörðum sínum og Össur hefur líka ekki hunsvit á fjármálum að eigin sögn. Og um stærð snjóhengjunnar höfðu þeir hvorugur líklega nokkra hugmynd um en hún hefur vaxið mikið við síðustu rannsóknir.

Össsur reynir auðvitað að sletta skyrinu í þá sem núna dæmast til að moka flórinn eftir hann, Steingrím og Jóhönnu,  -ef hún þá var eitthvað frekar í síðustu stjórn en í hrunstjórninni. Hann skrifar:

 

„Þegar menn nefna ekki dæmi, þá eru þeir að dylgja. Alvörumenn dylgja ekki. Þeir tala umbúðalaust.

Fræðimaður við HR sagði hins vegar Stöð 2 að yfirlýsingar Sigmundar Davíðs kæmu henni á óvart.

Fyrir utan að allar helstu stærðir lægju fyrir í fjárlögum, þá væru mánaðarleg yfirlit yfir stöðu ríkisfjármála gefin út, og hagvaxtarspá á þriggja mánaða fresti. Auk þess væri kostnaðarumsögn sem fylgdi hverju einasta frumvarpi. Allt væri opið og gagnsætt. Engum ætti því að koma neitt á óvart – sem fylgdist með.

Í þessu felst kanski skýringin. Þeir gleymdu að fylgjast með.

Birgitta Jónsdóttir, höfuðkapteinn Pírata, birti sem frægt varð skömmu fyrir kosningar, lista yfir skrópagemlinga þingsins.

Meðal verstu skrópagemlinganna á Alþingi reyndust vera þeir Sigmundur Davíð og Bjarni Benediktsson. Sá fyrri sýnu verri en hinn.

Eitt er að skrópa – en allt annað að upplýsa að menn lásu ekki einu sinni heima.“

Þetta átti greinilega að  verða stórsniðugt mál hjá stóra Össuri.

Skróp Össurar voru 390 skráð á sama skalla  hjá Birgittu. Ekki er getið hversu varamenn sátu  oft fyrir hann en líklega gæti nú mætingin eitthvað breytast við það. Bjarni Ben skrópaði 455 sinnum samkvæmt skýrslu Birgittu sem er þó  aðeins 16 % verra en  hjá Össuri. Ef Össur gefur sjálfum sér 10 þá er Bjarni með 8.4 á sama skala. Sigmundur Davíð er með 524 fjarvistir eða þriðjungi meira en Össur. 

En það er ég viss um að þá starfaði þetta síðasta lánlitla Alþingi best þegar Össur var langdvölum í Brüssel við sölustörf á fullveldi Íslands  til Stefáns Fúla svo sem forfeður hans gerðu við hirð Hákonar gamla á fyrri tíð.

Athugasemdir

[Júlíus Björnsson, 20.5.2013 kl. 22:45]

Aðilar nenna ekki að lesa [heima], vegna þess að þeir elska það ekki eða megna það ekki. Lestrarhraði er líka spurning um greind og þjálfun. Tossar er þeir sem nenna ekki að lesa.