Xavier Solana

skrifar dæmigerða grein fyrir kaldrifjaða evrópska kaupahéðna í Mbl. í dag.

Fyrirsögnin er að "íranska þjóðin hafi talað og rödd hennar hafur heyrst.

Hvað gerðist í Iran? Blóði drifin klíka klerkanna leyfði náðarsamlegast að klerkurinn Rowhani fengi að bjóða sig fram með ámóta handvöldum strengjabrúðum til einhvers sem þeir nefna forsetaembætti þar austur frá.  Sem er eiginlega svipaðs eðlis og hjá þeim Baldri og Konna, þar sem Konni hafði orðið á skemmtuninni og var algerlega án áhrifa frá Baldri.

Þetta kallar þessi evrópski kaupahéðinn .."opn(ar)i nýjar dyr, bæði fyrir viðræður við Íran og aðgerðir til að bæta efnahag landsins sem er í rúst eftir refsiaðgerðirnar gegn landinu.."

..". Eftir að hafa handvalið frambjóðendurna átta af nær 700 mönnum sem sóttu um að fá að bjóða sig fram (og hafnað umsóknum Akbars Hashemi Rafsanjani, umbótasinnaðs fyrrverandi forseta, og Esfandiar Mashaei, skjólstæðings Mahmouds Ahmadinejads, fráfarandi forseta) ákvað Ali Hosseini Khamenei erkiklerkur, æðsti leiðtogi landsins, að leyfa þjóðinni að tala..."

Þvílík afspyrnu undirlægja er ekki svona hugsunarháttur? Vesturlönd eru búin að koma Írönum á kné með efnahagslegum refsiaðgerðum sem bíta. Þá kemur þessi seinni tíma Chamberlain og vill friðkaup við Hitler.

..."Rowhani, sem er sjálfur klerkur, áréttaði á blaðamannafundi eftir sigurinn að hann hygðist breyta samskiptum klerkastjórnarinnar í Íran við önnur lönd. Hann lofaði opnari stjórnsýslu, hét því að bæta ímynd landsins og boðaði aukið gagnsæi í kjarnorkumálum til að endurheimta traust á alþjóðavettvangi..."

.." Þótt tilraunir til að móta nýja stefnu í utanríkismálum eigi eftir að mæta mótstöðu harðlínumanna í Íran þarf alþjóðasamfélagið að treysta írönsku þjóðinni og hlusta á skilaboðin sem hún hefur sent. Tími er kominn til að svara skilaboðum hennar, með því að opna uppbyggilegar samningaleiðir, sem byggjast á hvötum til sátta og gera alþjóðasamfélaginu kleift að leysa kjarnorkudeiluna með friðsamlegum hætti - og gera leiðtogum Írans kleift að einbeita sér að því að ná fram efnahagsbatanum og hagvextinum sem þjóð þeirra krefst...."

Hvern er Solana að reyna að blekkja? Hvað gengur honnum til sem íbúi í lýðræðisríki að mæla harðstjórninni bót? Í stað þess að leggja til harðari aðgerðir þá vill hann friðmælast við hinn raunverulega Baldur með því að klappa Konna á kollinn. 

 Eftir frammistöðu ESB í Balkanstríðinu þá sannfærðist ég um getuleysi sambandsins til allra verka sem krefjast annars en að kaupa eða selja.  Þetta er samband kaupahéðna sem er gersneytt öðru siðferði en sem eina sem  nær til peninga. 

Solana sómir sér vel sem fulltrúi þessa skrifræðisbandalags.