Valdimar H. Jóhannesson

ritar umhugsunaverða grein í Mbl. í dag:

"Mannréttindaskrifstofa Íslands hefur verið í auglýsingaherferð til þess að fá almenning til að fagna fjölbreytileikanum. Ein auglýsingin hvetur til að hvers kyns trúfrelsi sé virt og »vera ekkert að efast um vinnumóralinn« þó »að fólk geti bara lagst niður í tíma og ótíma og farið að biðja...« eins og það er orðað.

Hvaða nauður rekur MÍ til að eyða almannafé í yfirlætislegar auglýsingar með ég-er-betri-en-þú-viðmóti? Er ástæða til þess að fagna fjölbreytileikanum vegna aukinna umsvifa íslams? Auglýsingin á augljóslega við einmitt það. Ekkert annað þekkt hugmynda- eða trúarkerfi ástundar tilbeiðslu með því að leggjast niður í tíma og ótíma og taka umhverfi sitt í gíslingu.

Ein af helstu grunnstoðum MÍ er mannréttindayfirlýsing Sameinuðu þjóðanna árið 1948 sem Ísland á aðild að eins og vel flest lönd innan SÞ. Undanskilin eru 56 ríki innan OIC, Samvinnustofnunar íslamskra ríkja. Þau hafa neitað að skrifa undir mannréttindayfirlýsinguna en undirrituðu í þess stað árið 1990 »Kaíróyfirlýsinguna um mannréttindi innan íslams«.

Með þessu undirstrikuðu múslímsku ríkin óánægju sína með mannréttindayfirlýsingu SÞ og að þau gætu ekki átt aðild að henni. Þau mótmæla inngangsorðum hennar sem segja m.a.: »...viðurkenning þess að allir séu jafnbornir til virðingar og óafsalanlegra réttinda er undirstaða frelsis, réttlætis og friðar í heiminum, ...«

Og þeir mótmæltu fyrstu grein: »Allir eru bornir frjálsir og jafnir öðrum að virðingu og réttindum.«

Ofangreindar staðhæfingar eru í algjörri mótsögn við grundvallarreglur íslams, sem fellst ekki á, að almennt séu menn bornir til virðingar, hvað þá að mannkyni öllu sé ætlað að njóta óafsalanlegra réttinda. Þeir sem ekki eru múslímar hafi ekki slík réttindi, hvað þá að þau geti verið undirstaða frelsis, réttlætis og friðar í heiminum!

Í íslam er Allah grundvöllur allra mannréttinda. Þau eru öll háð skilyrðislausri hlýðni á lögum Allah eins og þau koma fram í sharía-lögum, Kóraninum og hadíðum. Þessi skilningur fór ekkert framhjá leiðtogum múslíma hjá SÞ 1948, en þá gátu þeir ekki látið til sín taka. Þeir töldu mannréttindasáttmála SÞ byggjast á kristnum og gyðinglegum gildum sem múslímar myndu aldrei fallast á.

Fræðimenn íslams segja yfirlýsingarnar alls ólíkar en þeir segja frið aðeins geta ríkt meðal múslíma en ekki við þá sem ekki eru múslímar. »Hinir trúlausu« geta aðeins öðlast frið í samskiptum við múslíma með því að taka íslamstrú eða með uppgjöf og hlýðni (fá stöðu dhimma, þriðja flokks borgararéttindi í samfélagi undir stjórn múslíma).

Múslímar sem streða á vegum Allah við að koma heiminum undir íslam eru að sinna helgri, trúarlegri skyldu (jihad). Þar af leiðandi eru það ekki þeir sem eru árásaraðilarnir heldur hinir trúlausu sem hindra þá í jihad. Sá sem vill halda í sið sinn eða trú er sekur um glæp með því að meðtaka ekki hina sönnu trú, íslam, og er réttlaus.

Þarft er að rifja upp fáein atriði í sharía-lögum sem Kaíróyfirlýsingin byggist á: Konur hafa ekki sömu réttindi eins og karlar. Múslímar hafa meiri réttindi en aðrir. Dauðasök er að ganga af trúnni. Vitnisburður manns, sem ekki er múslími, er ógildur fyrir sharía-dómstóli. Höggva skal hendur af þjófum, grýta ótrúar konur og aflífa samkynhneigða. Kona, sem er nauðgað, er sek nema hún geti leitt fram fjóra múslímska menn sem vitna um verknaðinn. Öll lög verða að byggjast á Kóraninum, hadíðum og sirah (opinberri ævisögu Múhameðs). Allar efasemdir um íslam eru dauðasök. Múhameð er hin fullkomna fyrirmynd sem öllum múslímum ber að fylgja. Saga hans er vægast sagt ófögur.

Auglýsing MÍ býður tvo kosti. Annaðhvort vill MÍ vinna gegn mannréttindasáttmála SÞ með því að stuðla að framgangi íslams hér á landi eða hitt, sem er miklu líklegra, að þeir vita ekki hvað þeir eru að gera og vita nær ekkert um íslam. Einu má gilda hvor skýringin á við. Afleiðingin er sú sama, og boðið er upp á vandamál til framtíðar á kostnað þess almennings sem mun líða fyrir delluverkið."

Í kjölfar skoðanakannana virðast þau sömu stjórnvöld sem telja mosku Múhameðs til meiriháttar bæjarprýði miðsvæðis vinna afgerandi sigur í komandi kosningum. Sömu stjórnmálaöfl og vilja ekki flugvöll í Reykjavík.

Það er allrar athygli vert að Íslendingar skuli meðtaka það að fornleg strangtrú skuli á upplýsingaöld og úrsagna úr þjóðkirkjunni, skuli eiga að njóta forgangs í íslensku þjóðlífi. Fyrirtæki eigi ekki val um það hvað starfsmenn aðhafast á ákveðnum tímum utan reglubundinna matarhléa.

Að sama skapi er það umhugsunarvert að stjórnmálaöfl sem Borginni ráða og bera réttindi samkynhneigðra jafnmikið fyrir brjósti og núverandi Borgarstjóri , skuli greiða fyrir líflátshegningum fyrir þá sömu.  Að jafnréttissinnar kynjanna skuli greiða götu þeirra afla sem ganga í þveröfuga átt.

Valdimar veltir því skiljanlega fyrir sér hvað valdi. Vanþekking eða ásetningur.

Það er verið að velta Geir H. Haarde upp úr því hvað hann skrifaði fyrir tvítugt. Ég hef lesið þann texta og get ekki séð annað en meginhugsun Geirs frá þessum tíma um varðveislu íslensks þjóðernis höfði til mín í dag. Hefði ungi maðurinn orðað hugsun sína með öðrum hætti hefðu fleiri tekið undir það meginstef. En upphátt þora margir ekki að tjá sig vegna ótta við árásir menningarvitanna víðsýnu.

Þau öfl sem vilja hefja Islam til vegs og virðingar á Íslandi eru ekki að mínu skapi hvað sem mér er sagt oft að skammast mín fyrir minn rasisma, nasisma og fasisma. Mér stendur ekki á sama um íslenska þjóð þó styttist í því að ég hafi eitthvað um framtíðar tilvist hennar að segja.

Ekki veldur sá er varar. Því á Valdimar H. Jóhannesson á mína virðingu. 

Athugasemdir

[Valdimar H Jóhannesson, 27.1.2014 kl. 13:01]

Þakka þér Halldór fyrir stuðninginn. Það er gott að eiga góða að.

[Ómar Ragnarsson, 27.1.2014 kl. 13:26]

Ég veit ekki betur en að margfalt stærri hópur en íslamska fólkið fari út "í tíma og ótíma" oft á dag til að fá sér smók. Er ekki kominn tími til að senda þetta fólk úr landi?

[Predikarinn - Cacoethes scribendi , 27.1.2014 kl. 17:02]

Ómar, í Danmörku ráða fyrirtæki reyklausa umfram þá sem reykja og bregðist minni mitt mér ekki þá er dregið af kaupi þeirra sem fara út að reykja um samsvarandi tíma og þetta er að mig minnir innbyggt í kjarasamningum þar.

[Hrólfur Þ Hraundal, 27.1.2014 kl. 20:54]

Trú er náttúrulega bara trú, en staðreynd er staðreynd og þar með allt annar handleggur, eða fótleggur, svo gætt sé jafnræðis fyrir alla þrasara. 

Fyrsta trúin sem til varð til í þessari veröld, var trú afkvæmis á móður sína, og svo kom hitt, trúin á yfirboðarana og svo heimasmíðuð kúunnar kerfi.