Bitið í skjaldarrendur

á ársþingi ASÍ.

Margar beittar ræður fluttar og allar eiga það sameiginlegt að krefjast óðaverðbólgu og gengisfalls ekki seinna en í vetur. Það er líklega stiginn dans í höllu Þorsteins Víglundssonar hjá SA við þessi heróp og sitja nú líklega einhverjir með sollin fés fyrir 1.des í Seðlabanka.

Helsta réttlætingin er fyrir mikilli kröfugerð eru miklar hækkanir hjá tilteknum mönnum sem hafa skammtað sér miklar hækkanir umfram alþýðu. Margir af þeim á grundvellinum"éáettaémáetta" en aðrir í skjóli umboðssvika og  almennrar bófamennsku svo og greindarskertrar blindu á samfélagslega ábyrgð.

Það eru ekki greinilega ekki þóknanlegar kjarabætur að styrkja gengið og lækka verð á bensíni og bílum og stöðva verðbólgu.  Þjóðin hefur talað um óþolinmæði sína með því að Íslendingar streyma úr landi og Pólverjar taka þeirra stöður. Pólverjar er margir víkingar til vinnu en latir að læra tungumál. Ef til vill skýring á ferðum Íslendinga og velgengni vestan hafs og austan. 

Þá er að bíða eftir næsta leik. Fyrst skal semja um kjör þeirra lægst launuðu um eitthvað nógu lítið eftir vellukkað verkfall. Síðan fyrir næsta hóp um heldur meira eftir enn betra verkfall. Svo við þar næstu um enn meira eftir enn betra verkfall. Svo hækka þeir sem reiðin beinist núna að á þingi ASÍ sig sjálfa um þrefalt það, án nokkurs verkfalls með vorinu. Það virðist nefnilega ekki vera hægt að taka þá útfyrir sviga og fórna þeim, þó þeir skipti fremur tugum en hundruðum sem ASÍ beinir nú sjónum að sem réttlætingu aðgerða. 

Auðvitað hefði verið best að semja aðeins við alla í einu fyrir opnum tjöldum í einu verkfalli. En það er ekki til siðs svo að við kunnum þetta allt utanað. Nú er hægt að spá um hagvöxtinn fram í tímann sem aldrei fyrr og gengi krónunnar að ári liðnu. Nú get ég sagði kerlingin.

Nú bítum við í skjaldarrendur og hefjum kjarabaráttuna sem aldrei fyrr.