Villigötur

eru til umræðu í fortystugrein Mogga í dag . Þar segir m.a.:(bloggari stjórnar feitletrunum)

"Við Íslendingar búum ekki við umferðarteppur á borð við þær sem nágrannar okkar gera. Hins vegar er umferðarþunginn mikill á íslenskum villigötum. Það sýndi umræðan um byssueign lögreglu eftir að yfirvöld ákváðu endurnýjun þar, þegar það var sérlega hagfellt. Þá urðu þeir að vonum fyrstir út á villigöturnar sem þangað rata best. Og í þetta sinn önuðu of margir á eftir. Fullyrt var að endurnýjun á vopnunum fæli í sér breytingu á því að almennir lögreglumenn bæru ekki vopn við störf sín. Engu breytti þótt strax yrði ljóst að um vanþekkingu og misskilning væri að ræða.

 

Villigöturnar eru ekki hannaðar fyrir mikla umferð. Þær stífluðust því fljótt og komust þeir sem þangað höfðu álpast hvorki lönd né strönd. Þeir vita því ekki enn, að íslenska lögreglan hefur átt skotvopn í sínum geymslum í 80 ár. Og lengst af í mun meira magni en nú, og er þá endurnýjunin nú talin með. Eftir Gúttóslaginn var hverjum lögreglumanni úthlutað einni skammbyssu. (Ekki til að bera í daglegum störfum sínum, heldur til að geta gripið til, með sérstöku leyfi, steðjaði mikil vá að.) Um leið fékk lögreglan 5 handvélbyssur, en allt lögregluliðið var þá ekki nema 27 menn. Árið 1941 fékk lögregluliðið 25 hríðskotabyssur til viðbótar (og 100 marghleypur að auki). Þá voru lögreglumenn aðeins 60 talsins. Þessi byssueign breytti engu um það að íslenskir lögreglumenn voru jafnan óvopnaðir, ólíkt kollegum sínum á hinum Norðurlöndunum.

Mjög fá lögreglulið hafa þann háttinn á. Breska lögreglan er einnig óvopnuð í daglegum störfum sínum. Ekki þarf þó lengi að fara um miðborg Lundúna til að sjá þungvopnaða lögreglumenn nærri Downingstræti 10, í kringum bandaríska sendiráðið, sendiráð Ísraels, Sádi-Arabíu og fleiri slík. Og í fjölmörgum lögreglubifreiðum eru geymd vopn í lokuðum hirslum og þarf sérstakan háska til að þau megi nálgast og leyfi yfirmanna á lögreglustöðvum. Það er vissulega huggun hinni heimskulegu umræðu gegn að lögreglan á villigötunum verður örugglega óvopnuð áfram. Enda bíta nútímavopn ekki á heimsku, eins og þeir þingmenn þekkja sem best eru að sér í tölvuleikjunum. "

Þetta er eins og formáli fyrir grein Árna Árnasonar um sama mál sem er á sömu opnu í  blaðinu. þar fimbulfambar formaður Samfylkingarinnar um akkúrat sömu atriðin og kemst að kolrangri niðurstöðu að sjálfsögðu í þessum máli sem öðrum.

..."Grundvallarbreytingin sem nú er boðuð er að hríðskotabyssur sem norski herinn - ekki norska lögreglan - hefur hingað til notað, verði almennt aðgengilegar fyrir íslenska lögreglu. Sérstakt áhyggjuefni er ef brotamenn geta gengið að því sem vísu að í lögreglubílum séu skotvopn. Það mun hafa áhrif á viðbúnað þeirra og nálgun þeirra gagnvart brotaþolum og löggæslunni. Hvernig munu brotamenn bregðast við aðvífandi lögreglubifreið ef þeir vita að í henni eru skotvopn og lögreglumenn hefur beina heimild til að nota þau? Munu þeir þá vígbúast frekar? Beita lögregluna eða brotaþola meira ofbeldi?

 

Samhengi vopnaburðar lögreglu og afbrota hefur verið gríðarlega mikið rannsakað og rökrætt í öllum löndum. Hér á landi höfum við rökrætt hvort lögreglan eigi að hafa rafbyssur og ekki komist að niðurstöðu enn. Það er algerlega óhugsandi að grundvallarbreyting á aðgangi lögreglumanna að sjálfvirkum hervopnum í daglegum störfum sé ákveðin af fáeinum yfirmönnum í lögreglunni, án lýðræðislegrar umræðu og umboðs. Það er tími til kominn að ríkisstjórnin standi undir lágmarkskröfum sem gera verður til ábyrgra stjórnvalda."

Getur maður fengið verk í höfuðið að lesa svona samsetning?  Hver er tilgangurinn með svona skrifum?  Getur hann verið annar en rammpólitískur? Er þetta rökfræðileg greining í ljósi framan sagðs? 

Villgötur eru vandrataðar.