Mogginn í dag

flytur margan boðskapinn.

Afrek stjórnarformanns Fjármálaeftirlitsins á viðskiptasviðinu vekja athygli mína. Ég velti fyrir mér hvort ekki aðrir viðskiptajöfrar komi ekki til greina í þau embætti á vegum íslenska ríkisins  sem krefjast sannaðrar  fjármálareynslu. Það koma mörg nöfn í hugann þó nöfn Jóns Ásgeirs, Pálma í Fons, Björgólfanna og margra fleiri  hljóti að koma snemma til álita. Reynsla þessara mann gæti orðið  gagnleg fyrir hann Humpfrey. 

Enn ein grein um ágæti þess fyrir Íslendinga að ganga í ESB birtist eftir Einar Benediktsson ambassador. Hann er raunar búinn að skrifa margar afbragðs greinar í Morgunblaðið sem allar enda samt á niðurstöðu í ætt við Cato hinn gamla, sem vildi  jafnan láta berja á Karþagó.  Fyrir mitt leyti er ég búinn að heyra þennan boðskap Einars nokkuð greinilega og veit því jafnan við hverju er að búast.  Hann má þó eiga það að hann vefur niðurstöðuna stundum fimlega inn í önnur mál sem hann fjallar um af mikilli þekkingu að því að ég best fæ séð.

Síðan skrifar sá óþreytandi Eðalkrati og Samylkingarmaður Björgvin Guðmundsson um  það hvað þjóðin skuldi okkur gamlingjunum.

Ég er ekkert viss um að þjóðin skuldi okkur ellibelgjunum eitt eða neitt. Við eigum sjálfir að reyna að losa þjóðina við okkur og létta þessum leiða kostnaði af unga fólkinu sem á nóg með sig eða allavega að reyna að draga úr honum en ekki bara að auka framlög til okkar.   Eitt sem til greina kemur að mínu mati er að íslenska ríkið útvegi íbúðablokkir á Flórídu þar sem gamlingjar geta verið lungann úr árinu og lifað á verðlagsmismuninum hér og þar. Þar er dagsfæðið lægra en hér þykir ótrúlegt og bensínið þriðjungur af okkar verði. Og brennivínið ódýrara en sykurskattaður landi.

Nú eða gera þeim kleyft að búa um borð í skemmtiferðaskipunum þar sem framfærslan er mun ódýrari en hérlendis. Mér finnst að Björgvin og Ssamfylkingin ætti að snúa sér að slíkum grunndvallar rannsóknum á kostnaði vegna öldrunar.

Svo mega mannkynsfrelsarar alveg velta því fyrir sér hvort tölur um upplagsfjölda Fréttblaðsins séu réttar og hvort það blað  móti ekki skoðanir mun fleiri en minningargreina þjakað Morgunblaðið gerir í smæð sinni?