Sprengisandur

sem er nafn á spjallþætti ritstjóra Fréttablaðsins sem enn heldur velli á Bylgjunni sem er útvarp í eigu sömu gömlu Baugsaðila og þetta málgagn Samfylkingarinnar er. Þátturinn breyttist lítt þó stjórnarskipti hafi orðið í landinu. Talendur úr fyrri ríkissjórm að stjórnandanum meðtöldum hamast þar yfirleitt á völdum fulltrúum núverandi stjórnaflokka og reyna að kjafta þá í hel með yfirgangi og frammíköllum.

Þeim kumpánum ritstjóranum og gamla ráðherranum varð þó ekki kápan úr því venjulega klæðinu með hann Ásmund Einarsson, sem gaf hvergi eftir með að reka til baka rangfærslur gamla ráherrans og ritstjórans sem beindust að því að reyna að sanna að öllu hefði aftur farið frá fyrri ríkisstjórn.Fóru þeir litla frægðarför i greipar bóndans.

Síðan koma þau Þórdís Lóa Þórhallsdóttir, Elsa Friðfinnsdóttir og Benedikt Jóhannesson á pall.Benedikt Jóhannesson talaði allgott mál fyrir hönd síns gamla skóla MR sem mér líkaði sem gamall nemandi þar. Af öllu talinu um styttingu náms til stúdentsprófs stendur upp úr fyrir mér að fimmta bekk í þeim skóla sem öðrum hafi verið og sé ofaukið og í honum læri menn ekki neitt sem þeir geti ekki annaðhvort lært með sjötta bekk eða bara ekki lært það sem óþarfa. Að því leyti skil ég ekki styttinguna nema sem sparnaðarleið.

Elsa fann aðvitað fátt jákvætt í starfsfumhverfi sínu við skúringar í Sjúkrahúsinu á Akureyri og kvartaði yfir yfirvinnu og lágu kaupi og Benedikt fáraðist yfir þeirri staðreynd að læknar geti selt sig erlendis.(Af hverju erum við þá að mennta lækna ókeypis?) Þórdís Lóa, sem fékk Pizzahut afhent úr risagjaldþroti hennar sjálfrar og Pálma í Fons árið 2011 dásamaði pizzabakstur í ESB-landinu Finnlandi í hlutfalli við Ísland. 

Þarna kemur saman einvalalið sem allt hamast á óánægju með allt og alla sem tengjast núverandi ríkisstjórn og allri andstöðu við inngöngu í ESB. Benedikt segist ætla að halda fund og hnykkja á um lausn læknadeilunnar í næstu viku úr því að hans gamli flokkur getur það ekki. Og ritstjórinn iðar af eftrvæntingu yfir mótmælaaðgerðum á Austurvelli í kjölfar skuldaniðurfærslunnar.  Elsa hvetur til mótmæla mótmælanna vegna og Benedikt kennir hroka valdamannanna um það að menn mótmæli.Mér fannst að þau ætluðu bæði að mæta. 

(Það er óneitanlega skemmtileg tilviljun að mótmæli eigi að koma beint ofan í þá ráðstöfun að dreifa bankasilfrinu yfir þingheim  í stað þess að greiða upp skuldir ríkissjóðs eins og formaður Heimdallar benti á á ÍNN. Hvernig væri að skoða með innflutning á indverskum læknum sem tala ensku og yrðu glaðir að vinna hérlendis undir handleiðslu íslenskra lækna sem þá gætu fengið hærra kaup og létt á vinnuálaginu?) 

Síðan fær Benedikt að sjálfsögðu tækifæri að endurtaka þjóðlygarnar um það að fólkinu hafi verið lofað að fá að greiða atkvæði um framhald aðildarviðræðnanna við ESB. Hann finnur því allt til foráttu að slíta tilgangslausum viðræðum við "vinaþjóðir okkar".(Þó að Bjarni hafi aldrei annað sagt en að aðildarviðræðum skyldi hætt og yrðu ekki hafnar á ný nema að undangenginni þjóðartkvæðagreiðslu þá tyggur Samfylkingin sömu lygarnar aftur og aftur).

Ritstjórinn úrskurðar um andlát fjórflokksins og spyr hvort fylgið við flokkanna sé ekki örugglega minnkandi og þessvegna sé nauðsynlegt að mótmæla á Áusturvelli á morgun. Elsa tekur undir nauðsyn mótmæla í stað þess að kjósa. Þórdís finnst hræðilegt að stoppa aðildarviðræðurnar og ótrúlega skammsýnt. Það koma tímar sem við getum komið Íslandi þangað inn seinna. Finnland sé með evru, engin verðtrygging, lágir vextir og mjög litlar launahækkanir og það sé hægt að gera áætlanir um pizzur 5 ár fram í tímann en ekki hér. Ótrúlega gaman sé að reka fyrirtæki í ESB. (Samt sé gott að geta breytt hratt á Íslandi(hvort sem hún er að vísa til áranna og gjaldþrotsins með Pálma í Fons eða ekki).

Henni finnst glórulaust að loka á aðildarviðræður. Ekkert mál að fara eftir reglugerðum og stöðlum. Það sé bara hugarástand. Benedikt bendir á að við séum 70 % í ESB og þeirra reglum og saknar þá auðvitað atkvædisréttar og raddar Íslands við borðið eins og hann segir. Það sé nú munur að hafa allt eins og í 28 öðrum löndum að reka fyrirtæki.Launing og krónan þurfi bara að breytast til þess að alt sé gott.  Elsa virðir sjónarmaið stjórnarflokkana en vill ekki loka einhverjum möguleikum með því að slíta viðræðum.

( Það er eins og fólkið hafi ekki heyrt af því að ESB er hætt viðræðunum sjálft þanniog að við erum ekki að slíta neinu sem ekki er á dagskrá þar á bæ).

Elsa heyrist mér segja búsáhaldabyltinguna hafi lofað að færa okkur stjórnmálaumræðu. Benedikt finnst hart að kurteisasti ráðherrann Bjarni Ben standi ekki við þau loforð sem hann hafi gefið um atkvæðagreiðslu um framhald aðildarviðræðna.Honum finnst að það hefðu verið svik við þjóðina að hann myndi ekki mæta í Sprengisand og fara þess ís stað á scrabble-mót þar sem hann hafði 13. sætið að verja af 18 keppendum. Þórdís Lóa segir Íslendinga vera handboltaþjóð og eigi að halda sig við það en ekki íshokkí eða scrabble.

Sigurjón talar um skoðanakönun síns blaðs um að Jón Gnarr njóti mest fylgis til að verða Forseti Íslands. Benedikt skammast yfir að óvenjulegasti stjórnmálamaður landsins skuli mæta lítilsvirðingu í sambandi við þá umræðu. Jón Gnarr hafi að vísu gert  klikkaða hluti en marga góða. Sigurjón hlær áberandi að þessu. 

Eftir þennan lestur er maður ámóta nær og eftir lestur á leiðurum Fréttalaðsins. Maður fær á tilfininguna að allt þjóðlífið sé orðið úti á sandinum ásamt öllum fjárrekstri Baugsliðanna (svo samlíking við Reynistaðabræður sé notuð).  En þeir hjá Baugi og Samfylkingunni eigetta og þeir megetta alle eins og Ingvihrafn á ÍNN.

Á Sprengisandi liggja blásin beinin ein og biða þess að ríkisstjórnin verði barin frá á Austurvelli eftir að mótmælendur hafa kokgleypt flugu Framsóknarflokksins um skuldaniðurfellinguna á morgun.