Hrafnaþingið

í kvöld á ÍNN gafst gersamlega upp þegar Yngvi Hrafn vildi ræða innflytjendamál í framhaldi af fyrirhugaðri landamæraopnun Obama.

Hvorki Jón Kristinn eða Ragnheiður Ríkharðsdóttir gátu fengið sig til þess að að gera greinarmun á inflytjendum..  Þau létu hlustendum eftir að finna sér skoðanir á innflytjendamálum sem þau afgreiddu sem eitt hugtak án þess að leggja eitt eða neitt til greiningar þess.

Vandinn í innflytjendamálum er þó líklega sá sem flestir vita en þora ekki að segja upphátt. Hingað koma útlendingar sem falla að íslensku þjóðfélagi, Kristið hvítt fólk. Þetta fólk vill vinna og jafnvel setjast hér að. Skarar fram úr í vinnu og dugnaði.

Svo kemur hingað fólk af öðrum kynstofnum og úr allt öðrum menningarheimum. Þeir eru gjarnan múslímar fremur en kristnir, þeir hafa framandlegt útlit og klæðaburð. Þetta fólk hefur til viðbótar gerólíka lífssýn okkar fólki. Kemur með óuppgerð mál frá heimalandi sínu.  Það vill hafa sín eigin lög og siði að heiman.

Þó að slíkur innflytjandi segist vilja vinna er það hægara sagt en gert. Það vill þetta fólk enginn til sín. Það verður fljótlega atvinnulaust. Það verður byrði því það fær ekki vinnu á íslenskum vinnustöðum. Venjulegur Íslendingur er fremur fordómafullur og vill ekki skapa sér vandamál með því að hafa þetta fólk nálægt sér á vinnstað ef hægt er að komast hjá því þar sem þetta fólk vill ekki falla inn í samfélagið.

Fæstir íslenskra vinnustaða geta látið sér lynda að vinnutíminn víki fyrir bænahaldi eða sérþörfum. Það þarf að breyta um mataræði á vinnustaðnum. Það hefur ekki sömu helgidaga og Íslendingar. Það lærir ekki málið og talar jafnvel takmarkaða ensku. Það aðlagast ekki íslenskri menningu, sögu, siðum eða heimssýn.Les ekki blöð eða skiptir sér af innanlandsmálum.

Að vita af því að forneskjusiðir séu viðhafðir í fjölskyldum vinnufélaganna og að þeir kúgi konur sínar og börn er ekki látið afskiptalaust af vinnufélögum.  Það eitt gerir þessu fólki ólíft á venjulegum vinnustað.  Þetta fólk hrekst því úr vinnu verður langtíma atvinnulaust.Hvort sem það kom sem kvótaflóttamenn eða hælisleitendur skiptir ekki máli. Gestrisni Íslendinga er takmörkuð svo sem segir í Hávamálum.

Hverju sem fólk vill trúa öðru þá er óflokkað innflytjendamál ekki að ganga upp í íslensku samfélagi. Og mun ekki ganga upp þó að stórlega sé hert á inflytjendastraumnum af ráðamönnum eða Rauði Krossinn fari í eitthvað átak. Það verður nákvæmlega sama þróun hérlendis eins og er á Norðurlöndum, Hollandi, Frakklandi, Bretlandi eða hvar sem er ef við höldum áfram á þessari braut sem nú er fetuð.Langlundargeðið brestur hjá almenningi.

Hrafnaþingið horfðist því miður ekki í augun við spurningu Yngva Hrafns. 

Athugasemdir

[Ingibjörg Magnúsdóttir, 14.11.2014 kl. 22:49]

Þú, og aðrir sem blogga/fjalla um innflytjendamál, hafa minnst vit á því sem þið eruð að segja. Einstaklingar sem sitja í fílabeinsturni Alþingis eða á eftirlaunum í eldhúsunum ykkar hafa ekki hundsvit á nýbúum hér á landi; hvernig þeir eru, hvernig þeir koma fram, gengur að aðlagastg íslensku samfélagi, eða gengur að læra íslensku.

Ég sjálf hef verið nýbúi við Miðjarðarhaf og að sama skapi starfa ég þannig í dag, að ég á töluverð samskipti við nýbýa hér á landi.

Og, það hafa komið upp atvik, þar sem Íslendingar hefur hegðað sér þannig gagnvart nýbúa, að það varðar við lög.

Samkvæmt lögum megum við ekki mismuna fólki m.v. trúmál,kynferði, svo eitthvað sé nefnt.

Ég segi bara ykkur til gagns: gangið hægt um gleðinnar dyr í alhæfingum ykkar um nýbúa: siði þeirra, trúmál og tungumál.

Í mínum störfum (en ég starfa á fleiri en einum vettvang) á ég töluverð samskipti við nýbúa. Bæði kristna og annarar trúar: min reynsla af nýbúum er mjö0g jákvæð: þeir eru að læra íslensku, þeir eru kurteisir, þeir eru eins og við í eðli sínu ... en eru kannski ekki endilega kristnir.

En til að gera langa sögu stutta þá hef ég tekið eftir að það eru margir nýbúar sem keyra strætó: persónulega finnst mér nýbúarnir mjög viðkunnalegir án þess að lasta aðra í þessu starfi.

En ég vil ítreka: sá sem situr í fílabeinsturni, hefur ekki nokkra reynslu af því að lifa í samfélagi við nýbúa þessa lands.

[Kjartan Sigurgeirsson, 14.11.2014 kl. 22:50]

Það getur verið að það grynnki á vandanum í kjölfar dóm Evrópudómstólsins um að ekki sé skylda að halda uppi innflytjendum til jafns á við innfædda, léttir sennilega mjög á félagsþjónustu í landinu ef við nýtum okkur niðurstöðu dómsins.

Það er rétt sem þú segir Halldór, talsverður hluti innflytjenda er iðinn og maður dáist að dugnaði þeirra og hröðum vinnubrögðum, sést gleggst núna þegar allir eru að skipta yfir á vetrarhjólbarða, hröð og örugg þjónusta sem virðist eingöngu byggjast á fólki sem kann ekki sérlega mörg íslensk orð, virðast vera austur Evrópu fólk að mestum hluta.  Þetta fólk fær flest allt vinnu þegar það biður um hana, enda fjöldi starfa sem Íslendingar virðast ekki hafa sérstakan áhuga á. 

[Halldór Jónsson, 15.11.2014 kl. 15:43]

Jáhá Ingibjörg

Mikil er þín reynsla vizka og mikið er ég sjálfsagt lítilsigldur í nýbúamálum.Var þó sjálfur nýbúi með Tyrkjum í V-Þýzkalandi og þekki málin sem þá voru uppi þar.

Án þess að hafa búið í einhverjum fílabeinsturni á þessum árum sá ég glöggt vandamálin sem uppi voru milli þessara óskyldu þjóða. 50 árum síðar hafa margir Tyrkir samlagast Þjóðverjum. En margir líka alls ekki.Ég sem nýbúi bjó við allt annað viðmót af hálfu þýskra en Tyrkirnir og aðrir suðurlendingar, Það var gerður mannamunur þar þá er er enn.

[Halldór Jónsson, 15.11.2014 kl. 15:45]

Kjartan, nýbúarnir á dekkjaverkstæðunum eru duglegir og samlagast allvel þó þeim gangi illa með íslenskuna mörgum hverjum.Enda flestir indó-germanar.

[Ingibjörg Magnúsdóttir, 21.11.2014 kl. 20:53]

Sæll Halldór, ætlaði að vera búin að senda þér svar við athugasemd þinni, sem þú sendir við athugasemd minni við bloggið þitt um Hrafnaþing. En búið að vera "brjálað" að gera hjá mér, en vonandi get ég skrifað þér fljótlega. Kveðja, Inga

[Ingibjörg Magnúsdóttir, 29.11.2014 kl. 01:06]

Sæll Halldór, nýbúamál eru greinilega margslungin og flókin. Hver og einn hefur sína reynslu í þessum málum. Þú segist hafa reynslu af Tyrkjum í Þýskalandi. Þá reynslu hef ég ekki.

Mín reynsla af nýbúum á Íslandi er góð. Ég hef hitt einstaklinga frá mörgum þjóðum, og flest þetta fólk er að aðlagast hér, bæði hvað varðar tungumál og annað.

Getur það verið að það sé neikvætt, þegar mikill fjöldi innflytjenda af ákveðnu þjóðarbroti flyst inn í ákveðið landsvæði eða borg?

En ég fyrir mitt leyti, geri mitt ítrasta til að nýbúi hér á landi finni að hann sé velkominn, með því að koma vel fram við viðkomandi.

Hvernig á maður annars að túlka landann sjálfan, sem fer til útlanda, kannski tvisvar á ári, finnst að of margir útlendingar séu sestir að á Íslandi, en er sjálfur að hugsa sér til hreyfings og er að íhuga það að flytjast til Spánar???????????

Eimnitt? Íslendingi líkar ekki við nýbúafjöldann, en sá hinn sami vill gerast nýbúi í öðru Evrópulandi.

Ég skil þetta ekki.