Framtíð Frakklands

er eitthvað sem menn mættu velta fyrir sér.

Þetta forna stórveldi hefur marga fjöruna sopið. Á tímum Lúðvíks fjórtánda reis veldið hátt. Líklega hefur enginn meður í veraldarsögunni farið með meira vald en sólkóngurinn Lúðvík Quatorze  á bestu dögum sínna 72 ára á valdastóli til 1715. Hann fékkst við margvíslega örðugleika einkanlega á seinnihluta valdatíma síns. Til dæmis dóu 2 milljónir Frakka í mikilli sótt eftir aldamótin og hungursneyð varð eftir uppskerubresti. En karlinn seiglaðist áfram með því að deila og drottna og sigraði að mestu í sínum síðustu styrjöldum. 

Það tók kratana og Napóleon hundrað ár að kála ríkinu sem féll fyrir sameinuðu afli óvina Frakklands. Má segja að landið hafi aldrei síðan náð að rísa upp til fulls afls þrátt fyrir ýmsa leiðtoga með stórveldisdrauma á borð við DeGaulle.

En hinsvegar er það staðreynd að nútíma stjórnsýsla og réttur er frá Frökkum kominn og á Napóleon sjálfur mikinn þátt í þeim sem ekki tengjast stríðsrekstri hans. Erkióvinir Frakka eru Englendingar sem aldrei líta með fullu trausti yfir Ermasund. En kannski er komið sameiningarafl í báðum ríkjunum sem getur styrkt vináttuna á ókomnum árum. En það er islamiséringin sem gengur all vel í báðum ríkjunum. Bresk-frönsk samvinna undir merkjum Islam.

Það er nokkuð sama hvaða stórmenni eftirtímans er spurt um þennan mann Lúðvík fjórtánda að svarið er að hann var sá mikli konungur. Franskir lágmenningarkratar áttu eftir að tortíma líkamsleifum hans í byltingu þeirra og lágmenningarsnobbi síðar á öldinni. Napóleon bjargaði þeim frá sjálfum sér með því að gerast keisari þeirra, setja þá í úníform og fara í ránsferðir til annarra landa. Skein stjarna Frakka þá aftur skært um stund þegar Þýskaland varð skattland og öll Evrópa skalf austan Ermasunds.

Lúðvík fjórtándi þurfti að berjast fyrir völdum á Spáni. En Ferdínand og Ísabella höfðu lokið "reconquesta" fyrir 1500 þar sem Márarnir og Gyðingarnir sem áttu ríki á Spáni urðu annaðhvort að gerast kristnir eða flýja land.

Spánn varð því í gegnum kóngablóð þáttur af franska heimsveldinu lengi á eftir. En þetta er gríðarlega löng ogg flókin saga sem nær í gegnum landnám Mára á Spáni, KarlaMagnús og kappa hans, krossferðirnar og inrás Mongólanna, allt þar til þess að þau Ferdínand og Ísabella ljúka "reconquesta" eða endurheimtunum  og senda Columbus til Ameríku.

En nú er öldin önnur. Músllímar frá fornum nýlendum Frakka hafa streymt til Frakklands á umliðnum árhundruðum. Eins og tíðkast meðal fáfróðra lægri stétta samfélaga þá er viðkoma slíks fólks mun meiri en þeirra betur settu. Þeir hafa fengið að halda sínum trúarbrögðum og venjum þar í miklu mæli til ess að núna sést með framreikningi að múslímar munu ná yfirhöndinni í Frakklandi á þessari öld. Frakkland verður líklega íslamskt ríki innan fárra áratuga.

Hvernig fer sambýlið við þá kristnu og Gyðinga er ekki vitað. En mörg dæmi eru um að slíkt hafi getað gengið með peningum og velsæld. En venjulega harðnar á dalnum með lækkandi gengi sem gerir þá fólk trúaðra um leið og Spánski Rannsóknarrétturinn fær aftur vængi.

Sama þróun á sér stað í Bretlandi. þar munu múslímar líka ná yfirhöndinni áður en öldin er liðin. Þar er ekki sama hefð í samskiptumog er hugsanlega fyrir hendi á Spáni og S-Frakklandi. Útkoman gæti orðið þar allt önnur.  

Sama á við um Svíþjóð þar sem kratar stefna ótrauðir að því að gera Svíþjóð að fjölmenningarríki sem ekki sér fyrir endann á hvernig muni líta út. 

Margir nútímamen láta sér í léttu rúmi liggja hvaða trúarbrögð almúginn viðhefur meðan þeir fá að hafa sinn bísness og persónufrelsi í friði. Mörg dæmi eru sambýli þar sem ein trúarbrögð umlíða hin meðskattlagningu.

Yfirgangurinn í Frakklandi til múslímaríkis frá kristnu ríki eins og við þekkjum það nuna þarf ekkert endilega að verða ofbeldiskenndur. Íslenskir kvótagreifumm verður til dæmis nokk sama hvað sungið er meðan þeir hafa sitt á þurru ef tala má í léttum dúr um forréttindi aðalsins. En Frakkar munu auðveldar en Íslendingar geta skilið hvað kvótakerfið er og hvernig á að stýra því. Loðvík 14. hefði skikkað aðalinn til að búa hjá sér í Versölum þar sem hann gat haft auga með þeim. Hvernig verður hin íslenska leið eftir því sem tímar líða? 

Sjálfsagt kemur þessi þróun mannfjöldans til Íslands fyrr en síðar þar sem kratisminn nær til þriðjungs þjóðarinnar sem vill fjölmenningu og innflutning fólks án takmarkana, þriðjungur hefur enga skoðun en þriðjungur er í andstöðu og getur ekkeert aðgert.

Þeir Íslendingar sem tilheyra síðastnefnda þriðjungnum gera rétt í því að fylgjast vel með þróun mála í Frakklandi því þar verða fyrst tíðindi af hinni komandi breyttu heimsmynd.

Framtíð Frakklands er framtíð heimsins.

 

 

Athugasemdir

[Gunnar Rögnvaldsson, 26.2.2015 kl. 20:21]

Þakka þér kærlega Halldór.

Og svo er það Le cancer américain sem er að hrjá Frakka. Eða með öðrum orðum: krabbamein engilsaxneskra áhrifa innan í hinu þýsk/franska rúgbrauði Lotharinga í París.

Furðulegt er að það sem fyrir aðeins nokkrum áratugum síðan átti að heita friðar-kontór Brusselveldisins í miðjum brunarústum Þriðja ríkisins, skuli nú þenja sig á Norður-Atlantshafi, þar sem NATO á heima. Gera þar tilkall til allra hluta.

Í já-herferð frönsku ríkisstjórnarinnar vegna Maastrichtsáttmálans í Frakklandi á sínum tíma, var af stjórnvöldum máluð upp sú mynd af heiminum á áróðursplaköt ríkisstjórnarinnar, að bandarískur kúreki og japanskur glímukappi sátu einbeittir klofvega ofan á veröldinni; og þar sem textinn við skrímslamynd frönsku ríkisstjórnarinnar var sá, að aðeins "Evrópa" (franskra sósíalista og teknókrata) gæti forðað sál Frakka og heiminum öllum úr klóm þessara barbara; þ.e. úr klóm Bandaríkja Norður-Ameríku og heimsviðskipta Japana.

Þessi birtingarmynd veruleikans í Frakklandi krafðist rökrétt þess, að sálum Frakka yrði þá og þar með loksins fundið skjól í faðmi brunarústa Þriðja ríkisins. Að þar væru þær betur komnar en í faðmi fremsta frelsisbera veraldar, Bandaríkjum Norður-Ameríku; sem frá lokum ragnaraka meginlands Evrópu yfir heiminum, hafa varðað götu Japana til heimsviðskipta með staðfastri viðurvist og varðstöðu Kyrrahafsflota þjóðríkis Bandaríkjamanna í samfellt 70 ár.

Þeir hægri-sinnuðu stjórnmálaflokkar á Íslandi sem í og með eru að fikta með eldspýtnaverk friðar-kontórs Brusselveldisins í miðjum brunarústum Þriðja ríkisins, þurfa virkilega á skrúbb-þjónustu að halda og alvarlegri aflúsun. Takið ykkur á og komið ykkur að verkinu. Notið heilafrumurnar á meðan þær eru sæmilega virkar. Annars tökum við merkimiðann af ykkur og þá kostið þið ekkert, því þið standið þá fyrir ekki neitt.

Tips: Skyldir þú nú Halldór minn vilja að textinn þinn í bloggfærslum sé að normal stærð, þá get ég bent þér á að ef þú ert að paste (líma) hann inn í blog-editorinn með því (á Windows) að gera CTRL+V (paste) þá getur þú (á Windows) í staðinn notað SHIFT+CTRL+V og þá mun textinn þinn koma sem óformateraður texti inn í editorinn og lúta útlitsbreytum bloggs þíns (your blog style-sheet).

Skyldir þú hins vegar vera á Mac OS X þá gildir; SHIFT+ALT+EPLI+V (Paste and Match Style). Eplatakkinn er cmd-lykillinn í lyklaborðinu beggja megin við slánna.

En viljir þú hafa textann svona stóran, þá er það bara ok.

Kærar kveðjur

[Halldór Egill Guðnason, 26.2.2015 kl. 23:50]

Prýdileg lesning nafni. Vardandi leturstaerdina, thá verd ég nú bara ad segja ad ég er alveg sáttur vid hana. Okkur, sem komnir erum vel nordur fyrir fimmtugt, veitir ekki af ad hafa thetta vel laesilegt úr thokkalegri fjarlaegd. Baedi getur sjónin hafa ridlast til og eins eru sumir thannig vaxnir ordid, ad their komast einfaldlega ekki naer skjánum en sem nemur 70-90 sentímetrum og thá er gott ad hafa letrid einnig vel vid vöxt.

Gódar stundir, med kvedju ad sunnan.