Stefanía Jónasdóttir

 

 frá Sauðárkróki er skelegg og einbeitt í málflutningi að vanda í MBl. Í dag. Hún segir m.a.

…“Búið að selja olíubirgðastöðina í Hvalfirði, sem er ekki bara minjar, heldur gætum við sjálf þurft að nýta hana, – en nei, seld til Svía, er þetta hægt? „…

Þetta fór fram hjá mér. Ég hélt að þessi stöð væri á vegum NATO og þjónaði öryggishlutverki. Svo segir Stefanía að þá sé búið að selja hana til hlutlausrar  þjóðar? Ég verð að segja að mér finnst þetta ekki gott út frá hreinu öryggisjónarmiði.

Svo lítur Stefanía yfir sviðið og finnst nóg um það sem hún sér:

……..“Alls staðar flóir út úr yfirfullum mannvitsbikurum. Hér ríkir óstjórn. Alþingismenn eru uppteknir við að rífast, tuða og ofurviðkvæmni og geðshræring kvenna er til trafala í stjórnmálum. Ó, okkur sárnar svo þetta og hitt. En svona álíka og RÚV endurtekur þingið sig dag eftir dag, en á meðan nýta sér aðstæður hinir gráðugu og framkvæma hitt og þetta með eigur þjóðarinnar, sem væru þær þeirra einkaeign. Þeir misnota frelsið…“

‚eg er tilbúinn að viðurkenna að mér fundust lyktir byssumálsins vera mjög  í ætt við það sem Stefanía segir um geðshræringar. Eins og Georg Lárusson sagði þá virðist  Íslendingum um megn að ræða öryggismál af einhverri  yfirvegun og rökvísi.

 Ef maður horfir á hina alvarlegu stöðu í þjóðmálunum í dag , þar sem að einhverju leyti pólitísk verkföll eru að hvolfast yfir þjóðina af fullum þunga, þá koma slík orð í hugann. . Nýlega sérleiðréttar ljósmæður fara framarlega í þeim flokki sem heimtar sömu leiðréttingar og læknar fengu.  Ríkisstjórnin stendur frammi fyrir þeirri prófraun sem fleiri stjórnir hafa fengið. Hvort ríkisvaldið hafi í rauninni styrk gegn Alþingi Götunnar? Eða hvort úrslitin séu þegar ráðin?  

En Alþingi Götunnar virðist vera  stjórnað úr þeim  skúmaskotum sem enginn þekkir en marga grunar að til séu..

 

….“. Stjórnvöld halda þjóðinni upptekinni með leik, menningu og hjálpi mér, allir fyrirlestrarnir, þar er endalaust blaðrað og verið að finna upp hjólið og lítið kemur út úr því, nema að láta ljós sitt skína. Hvað greiðir þjóðin mörg þinglaun og hvað fara margir milljarðar í að reka alla stjórnmálaflokkana sem koma manni á þing? …“

Ég  er mjög sammála Stefaníu um að það beri að afnema alla styrki til stjórnmálaflokka. Það er siðleysi að svona klúbbar skuli geta skammtað sér aðgengi að eyri ekkjunnar með þessum hætti. Ef stjórnmálaflokkar geti ekki barist af eigin afli  þá eiga þeir ekkert erindi meða að fita forystumenn sína á skattfé almennings eins og nýleg dæmi sanna.

Hvað varðar opinbera umræðu þá er hugsanlega sannleiksvottur fólginn í orðum Stefaníu. Hugsanlega er ekki allt málskrúðið viljandi afvegaleiðing. Hinsvegar er ruglandin oft svo mikil að fólk dofnar og hefur ekki við að trúa.

 

 

….“Að auki er unnið markvisst að því að rífa niður siði okkar og menningu í þágu fjölmenningar. Það er látið eins og við séum milljón manna þjóð og engin sé hætta á að við verðum í minnihluta í eigin landi.  Allt er falt hjá okkur og það veit umheimurinn, svona álíka og vitað er hversu auðvelt er að komast hér á sósíalinn. „

                                                                                      

Hér kemur Stefanía að hlut sem er mörgu fólki áleitinn. Hver hefur ákveðið það  að á Íslandi skuli ríkja fjölmenning?  Hefur ekki hingað til verið sagt að innflytjendur skuli læra Íslensku og verða Íslendingar? Taka upp íslenska siði og menningu? Eða eiga þeir að halda sínum síðum og trúariðkun þvert á það sem Ljósvetningagoðinn sá fyrir þúsund árum?

Á þeim forsendum einum vil ég taka á móti flóttamönnum og framandi lýð að þeim sé gert að semja sig að okkar siðum . Að þeim sé heimilt að hafa hér sjaríalög og sérsiði sína samþykki ég aldrei fyrir mig og þess vegna  hlýtur fjölmenning að takmarkast við að þetta fólk bjóði okkur upp á eitthvað í þekkingu, lífsháttum  eða iðnaði sem við annars fáum ekki.  Að velja ekki innflytjendur með tilliti til okkar þarfa heldur taka fólk bara eftir ítölu, er fráleitt.  Ghettó að sænskri fyrirmynd , hvað þá prédikanir um íslamskt ríki  er ekki það sem verða skal hér.  Að ö‘ðrum kosti munu rísa hér upp alvöru öfgahópar hverra aðgerðir geta orðið ófyrirséðar.

Stefanía Jónasdóttir á þakkir skildar fyrir einbeittan málflutning og hreinskilninú sem oft áður.