Von fyrir Ísland

eru þau tíðindi að 70 % launþega séu innan hins nýja bandalags sem framhalds af SALEK hópnum sem undirritaði stofnskjöl sín í gær.

Þau 30 % launþega sem utan standa mega ekki fá tækifæri til að kollvarpa stofnun þessara samtaka. Stjórnvöld verða að beita öllu afli til þess að Íslendingar geti komið böndum á kjaramálin og komið þannig stjórn á sjálfa sig til þess að hér geti ríkt stöðugleiki svipað og í nágrannalöndum okkar. Annars dragast lífskjör þjóðarinnar aftur úr.

Verðbólgan er óvinur launafólks og almennings númer eitt. Hófstilling í taxtahækkunum í anda Ludwigs Erhardt´s er grunnurinn undir allri lífskjarasókn eins og dæmi Þjóðverja sannar. Kjarabætur vegna eftirspurnar eru annars eðlis en vopnuð rán. Í Svíþjóð eru víst bara þrír aðilar sem semja við vinnuveitendur um taxta. Í Noregi mun svipað fyrirkomulag gilda.  

Ég hrópa ferfalt húrra fyrir því góða fólki sem þarna hefur komið að verki.Þarna hefur Ísland eignast von.