Theódóra

úr Bjartri Framtíð kemur svo í þáttinn. Hún er líka upptekin af því að finna uppnýjar tegundir af lánum handa unga fólkinu sem er bullandi upptekið af blómstrandi mannlífinu.

Ef Tedda færi niður í Laugardalshöll með það fyrir augum að gera eitthvað fyrir ungt fólk, þá færi hún á standinn hja Stólpi-Gámar og skoðaði gámahús sem er íbúðarhæft og hægt að stækka og minnka eftir þörfum hvers og eins. 

Eina sem Tedda þarf að gera er að láta bæjarfélagið sem hún stjórnar skaffa hverfi þar sem má setja niður svona hús án þess að borga 10 milljónir fyrirfram fyrir lóðina. Þá getur unga fólkið flutt inn fyrir örfáar milljónir. Jafnvel fengið leigt hjá Lífeyrissjóðnum sínum sem myndi fjármagna Stólpa til að byggja hundruð svona húsa á verðum sem eru óþekkt núna á íbúðamarkaði. Hvort vill ástfangið ungt fólk frekar búa fyrstu árin sín saman í svona bráðabirgðahúsnæði eða eiga hvergi innhlaup vegna þess hvað allt er dýrt, leiga eða kaup? Eiga peninga afgangs til blómstrandi mannlífs í stað endalauss skuldastrits í þágu bankanna, verðtryggingar og vaxtaokursins?

 

Theódóra hlýtur að hafa bjarta framtíðarsýn á húsnæðismál unga fólksins.

Athugasemdir

[Jónatan Karlsson, 6.3.2016 kl. 14:12]

Sæll Halldór.

Þú ert sannarlega venju samkvæmt hugmyndaríkur og skemmtilegur.

Þessi hugmynd um notagildi þessa fallegu gáma er góð, þó auðvitað enn betri í heilu þorpi innan girðingar á Litla-Hrauni – og þar með öll íþyngjandi afplánunar vandamál úr sögunni.

Í fyrra pistli um ástæður velgengni Donalds Trump rifjaðir þú skemmtilega upp aðkomu Hreins Loftssonar að annari byggingar starfsemi – Þ.e.a.s. byggingu brúar milli stjórnmála og fjármála.

Hvað framtíðarhorfur D.T. varðar, þá álít ég að hann eigi helst við að etja sömu andstæðingana tvíeflda og bræðurnir Kennedy á sínum tíma og verði því stöðvaður með öllum ráðum, dauður eða lifandi – eins og kallinn sagði.