Kerlingavæðing samfélagsins

er farin að ganga út í öfgar að mér finnst. Það er ekki sú starfsgrein til sem kerlingar tala ekki um að þær vilji starfa í jafnt og karlar.

Er þetta eðilegt?

Eiga konur að vera hermenn í fremstu víglínu? Hvað hefði Alexander mikli sagt við slíkri uppástungu? Eða Adolf Hitler? Eða Georg S. Patton? Hvað er göfugra en móðirin? Það geta ekki karlar leikið eftir.

Hvernig gefast okkar kvenkyns lögreglustjórar? Eru konur á réttum stað þegar átaka er von? Af hverju þarf að fjölga körlum í stétt yfirsetukvenna? Spyrjið til dæmis Sæma Rokk eða Stóra Björn sem hafa reynsluna?

Til hvers eru eistun? Af hverju er betra að hafa píku til allra verka frekar en pung?

Er þessi kerlingavæðing samfélagsins ekki komin út í öfgar og ónáttúru?