Enn hagræðir Þorvaldur

sannleikanum. Hann sakar fráfarandi stjórnarflokka um að hafa fjögur sæti umfram fylgi sitt vegna misvægis atkvæða.

Hið rétta er að reikna þau atkvæði sem ekki nýttust til að koma mönnum á þing með auðum og ógildum.

Þau atkvæði sem nýttust til að kjósa menn á þing eru 178.737.

Af þeim fengu S,V,P og A   82.086 atkv. eða 45.93 %

Af þeim fengu D og B fengu 76.781 atkv. eða 42.96 %.

D og B fengu  46 % þingmanna eða  29 þingmenn.

S,V,P,A fengu  27 þingmenn í stað 28 heila þingmenn sem þeir hefðu átt að fá ef atkvæði vægju jafnt.(þeir áttu langt inn í næsta.)

Þeir hefðu því átt að fá einum heilum þingmanni meira en ekki fjóra eins og prófessor doktor Þorvaldur heldur fram.

Aðrir talnaturnar hans og tölur um meirihluta kjósenda í ógildu kosningunum hér um árið í stað hundraðshluta kjósenda á kjörskrá eru byggðir á venjulegum orðaleikjum hans. En mikill minnihluti samþykkti það sem Þorvaldur telur þjóðarsamþykki.

En við Þorvaldur erum áfram samherjar í baráttunni fyrir jöfnun atkvæðisréttar en það er önnur saga. 

Athugasemdir

[Ómar Ragnarsson, 3.11.2016 kl. 09:52]

Samkvæmt þessum skilningi þínum hefur "mikill minnihluti" Bandaríkjamanna ráðið því hverju sinni hverjir hafa verið forsetar landsins. Sömuleiðis að minnihluti Íslendinga hafi samþykkt fullveldisstjórnarskrána 1918 og að aflétta vínbanni á fjórða áratugnum. 

[Gunnar Rögnvaldsson, 3.11.2016 kl. 12:29]

Ómar Ragnarsson.

Hvarflar aldrei að þér að þú sért orðinn radikaliseraður og militant þegar að stjórnarskrármálum kemur? Það var á sínum tíma ákveðið að ekki bara mannfjöldi einn og sér ráði vægi atkvæða. Að þjóðir sem eiga land (þjóðríki) til að búa í vilji og geti vel sameinast um fleiri mál en bara eitt. Til dæmis um það að það verði að koma í veg fyrir að ríkidæmið á bak við hvert kjördæmi sem sogar til sín mannfjöldann eigi ekki eitt og sér að ráða öllu um heilt land. Ráði ekki öllu um allt í því landi. Þessu var komið fyrir í bandarísku stjórnarskránni og þeirri íslensku. En nú hefur þú herkvatt sjálfan þig, eins og áður, inn í botnlanga einstefnugötu sem þú kemst ekki lengur úr úr. Mér finnst þú ekki hæfur til að leggja hendur á stjórnarskrá okkar.

Kveðjur

[Jón Valur Jensson, 3.11.2016 kl. 19:28]

Gott hjá þér, Gunnar (og þér vitaskuld, Halldór).

Benda ber Ómari á, að haustið 1918 lá stór hluti þjóðarinnar veikur vegna drepsóttar eða forðaðist mannfundi þar sem auðvelt var að smitast. Þar að auki voru konur þá nýkomnar með kosningarétt, en voru ekki síður ópólitískar en yngsta fólkið nú.

Og þjóðaratkvæði um stjórnarskrá verður ekki líkt við kosningu um vínbannslög.

Ómar ætti að bera saman við þjóðaratkvæðagreiðsluna í maí 1944 um lýðveldisstjórnarskrána. Þá greiddu 98,4% kosningabærra atkvæði. Í atkvæðagreiðslunni um gervi-stjórnarskrárdrög hins ólögmæta "stjórnlagaráðs" Ómars og Þorvaldar 20. okt. 2012 greiddu aðeins 48,96% kosningabærra atkvæði. 

Lýðveldisstjórnarskránni greiddu 95.0% kjósenda já-atkvæði (= alls 93,48% kosningabærra sögðu JÁ). Einungis 1,5% sögðu nei, en 2,8% skiluðu auðu, og 0,7% atkvæða voru ógild. (Kosningaskýrslur, Hagst. Ísl. 1988, I. bd., bls. 484 og 488.)

Ólíkar þessu voru undirtektir kjósenda við tillögur "stjórnlagaráðs", og vilja þess um eina þeirra var hreinlega hafnað. Spurt var m.a. í áðurnefndri ráðgefandi (ekki bindandi) þjóðaratkvæðagreiðslu 2012, hvort menn vildu, "að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?" Já sögðu aðeins 64,2% (= alls einungis 31,43% kosningabærra sögðu JÁ).

Hvenær ætlar Ómari að lærast það, að farið var með fram með þeim hrapallega ranga hætti um þessa tilraun til breyttrar stjórnarskrár, að þjóðin var ekki í neinni einingu, heldur sundruð um málið. Og Alþingi ber ekki nein skylda til að fara eftir þessum tillögum nefndarinnar ("ráðið" var bara nefnd, skipuð af 30 af 63 þingmönnum, og hafði sjálft ekkert umboð frá þjóðinni til sinna misráðnu athafna).

[Halldór Egill Guðnason, 3.11.2016 kl. 21:06]

Margir illa særðir samfylkingar hafa bent á það undanfarið að 70% þjóðarinnar, eða kjósenda eftir því hvað hentar, hafi ekki kosið Sjálfstæðisflokkkinn í síðustu kosningum. Þeir nefna að sjálfsögðu ekki þá staðreynd að 95% þjóðarinnar, eða kjósenda eftir því sem hentar, kaus ekki Samfylkinguna sálugu. Þetta er kallað "the Gylfason Syndrome". 

 Góðar atundir, með kveðju að sunnan.

[Halldór Jónsson, 4.11.2016 kl. 07:24]

Jón Valur, takk fyrir að rifja þetta upp:

"hvort menn vildu, "að tillögur stjórnlagaráðs verði lagðar til grundvallar frumvarpi að nýrri stjórnarskrá?" Já sögðu aðeins 64,2% (= alls einungis 31,43% kosningabærra sögðu JÁ)."

Þetta skrifar prófessor dr.Þorvaldur nærri vikulega að sé meirihluti kjósenda ef ekki þjóðarinnar líka  sem hafi samþykkt tillögur stjórnlagaaráðs í þjóðaratkvæðageriðslu.

Finnst einhverjum að 31 % kjósenda séu til þess réttbormir að dæma á milli tveggja stjórnarskráa, þeirra gömlu upp á fára blaðsíður  eða meira en hundrað blaðsíðna sannaðs gallagrips úr penna Þorvaldar og fylgismanna hans?.

Nafni minn að sunnan, það er akkúrat þetta sem þú segir.