Nefskattur til heilbrigðismála

er hugsanlega gjaldform sem fólk gæti sætt sig við.

Þorgerður Katrín kom á nefskatti sem rennur til RÚV sem flestir eru búnir að fá sig fullsadda á.17.800 kr. á þá sem gjaldfærir eru með 3800 fyrirtækjum. gefur 3.4 milljarða á ári. Auðvitað allt of lítið. 178.000 krónur á mann vantar.

Við vitum öll að heilbrigðiskerfi sveltur. Gætum við sætt okkur við tímabundið þjóðarátak til að rétta það við? 

Allir stjórnmálaflokkarnir til vinstri einblína á útgerðina sem eigi að skattleggja. Uppsafnaður hagnaður útgerðarinnar frá hruni nemur 174 milljörðum. Uppsafnaður gróði bankanna af okurvöxtum sínum nemur 530 milljörðum. Heyrist eitthvað um það að þarna séu peningar sem hægt sé að ná í? Létta af almenningi einhverjum byrðum?

Meira en 1000 milljarðar liggja óhafnir hjá lífeyrissjóðunum í formi frestaðra skattgjalda. Peninga sem ríkinu virðist sama um þegar það horfir á lífeyrissjóðafurstana tapa risafjárhæðum í braski í útlöndum. Segja ekki einu sinni svei þér. Bara ef þeir væru látnir skila 35 milljörðum á ári er vandi heilbrigðiskerfisin leystur.

Benedikt flokkseigandi Viðreisnar talar um að borga niður skuldir ríkisins svo vaxtagreiðslur lækki? Með hverju ætlar hann að borga? Samfylkingin ætlar að sækja 330 milljarða til útgerðarinnar? Vantaði aðeins 46 atkvæði til að detta út af þingi fyrir þessa tillögu. Píratar ætla að borga öllum borgaralaun, hælisleitendum sem öðrum. Með hvaða peningum? Enginn spyr um útfærslur hjá þeim enda eru þeir álitnir fyrir neðan þá greind sem til þarf.

Þetta lið heldur saman í alvöru stjórnarmyndunarviðræður eins og þetta séu flokkar með einhverjar stefnur eða lausnir? Er kjósendur svona vitlausir að þeir láti bjóða sér svona dilletantismus? Er ríkisstjórn Íslands bara grín? Katrín virðist hafa fengið sig fullsadda af þessum  4 dellumökurum sem eru búnir að sýna það að þeir eru til einskis nýtir allir upp til hópa.

Það er bara einn raunhæfur möguleiki eftir til að mynda stjórn. 

Stjórn sem getur gert eitthvað eins og að taka ákvarðanir um heilbrigðismál, hvort það er nefskattur eða sækja peninga sem liggja á glámbekk hjá lífeyrissjóðunum og bönkunum.

 

Athugasemdir

[Tómas Ibsen Halldórsson, 24.11.2016 kl. 11:31]

Sæll Halldór

Að skaðlausu mætti leggja Ríkisútvarpið niður og láta nefskattinn renna í heilbrigðisþjónustuna. Það mætti jafnvel tvöfalda nefskattinn tímabundið, en af gamalli reynslu er það hættuleg aðferð þar sem orðið tímabundið þýðir varanlegt hjá misvitrum stjórnmálamönnum.

Eins má sækja þessar frestuðu skattgreiðslur til lífeyrissjóðanna, þeir vita hvort sem er ekki hvað þeir eiga að gera við allt það fé sem liggur hjá þeim og eiga í erfiðleikum með að ávaxta almennilega.

Það sama á við bankana þeir liggja með allt of mikið fé sem nýtist illa. Þessa fé kæmi heilbrigðis- og menntakerfinu betur, eins mætti nota góðan part af því í að bæta vegakerfi landsins sem er að springa undan offjölgun ferðamanna.

[Kristmann Magnússon, 24.11.2016 kl. 13:19]

Margt athyglisvert í þessu hjá þér Tómas, en nú þarf fyrst og fremst að ráða fram úr bráðavanda heilbrigðiskerfisins EN leggja síðan ofuráherslu á að greiða niður skuldir ríkisins.  Þá fyrst getum við farið að nota vaxtapeningana í annað. 

[Elín Sigurðardóttir (IP-tala skráð) 24.11.2016 kl. 14:43]

Við erum með menntakerfi sem framleiðir sjúklinga í massavís.  Peningar geta alveg örugglega ekki læknað þetta óheilbrigðiskerfi.

http://www.visir.is/thrjar-milljonir-adhd-skammta-seldir-i-fyrra/article/2016161129432

[Tómas Ibsen Halldórsson, 24.11.2016 kl. 15:03]

Að mörgu leiti er þetta rétt hjá þér Elín. Það sem þarf að gera er að endurskilgreina um hvað menntakerfið á að snúast. Á það að snúast um það sð greina börn ADHD og hvað allar þessar greiningar nú heita, eða hvernig væri til að byrja með að hjálpa foreldrum að segja NEI við börn sín, setja þeim reglur og mörk sem þau þurfa að fara eftir.

Svo má nota skólakerfið í samráði við foreldra að greina þarfir barnsins, hjálpa því að skilgreina sig sjálft, hvaða námssvið hentar því og hjálpa því að þróast og þroskast á því sviði sem á við það. Það eru ekki öllum ætlað að fara í langskóla nám, sumum hentar betur annarskonar nám en bara bækur og páfagaukalærdómur.

Það þarf að skilgreina menntun upp á nýtt og sjálfsagt kostar það pening, en til þess þarf fólk sem vinnur með börnum, hefur skilning á þörfum þeirra og veit við hvað er að glíma, ekki bara einhverja "sérfræðinga" sem notast bara við einhverjar úreltar kenningar sem virka ekki.