Hvað getur Birgitta?

sem Katrín Jakobsdóttir getur ekki? Hvaða sannfæringakraft hefur hún sem Katrínu skorti svo mjög að hún skilaði af sér stjórnarmyndunarumboðinu? 

Er hún Katrín of raunsæ? Hefur hún Katrín einhverjar þær upplýsingar sem Birgitta hefur ekki? Skortir Katrínu trú á stærðfræðihæfileika Smára McCarthy? Skortir Katrínu sannfæringu fyrir nauðsyn myntráðsins og tafarlauss gengisfalls hjá Benedikt Jóhannessyni flokkseiganda Viðreisnar?

Hvað er Katrín Jakobsdóttir að hugsa um áframhald stefnu Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur um skóla án aðgreiningar? Hugnast henni óbreytt ástand í skólamálum  í samstarfi við nöfnu sína Gunnarsdóttur? Hvaða afstöðu hefur hún til tillagna oddaflokksins Samfylkingarinnar, um 300 milljarða gjaldtöku af sjávarútveginum til útgreiðslu fyrirfram vaxtabóta?

Er einhver stífla í stjórnarmyndun og yfirburða forystuhæfileikum Birgittu Jónsdóttur sem Katrín Jakobsdóttir er ekki að skilja?

 

Athugasemdir

[Guðbjörg Snót Jónsdóttir (IP-tala skráð) 12.12.2016 kl. 13:20]

 Það skil ég varla. Birgitta er bara svo alltof góð með sjálfa sig og telur sig geta allt, sem aðrir geta ekki. Við höfum enga þörf á svoleiðis fólki. Það eru líka áreiðanlega fleiri en Bjarni, sem ekki hafa trú á Pírötum yfirleitt, og þegar fréttist af yfirgangi Birgittu gagnvart félögum sínum, þá vilja sjálfsagt fæstir tala við hana um ríkisstjórnarsamstarf. Katrín hefur heldur ekki svo mikla trú á fimmflokkastarfi, hefur hún sjálf sagt, að hún gangi til þessa leiks heils hugar, því að ef hún gerði það, þá væri hún ósamkvæm sjálfri sér, sem þykir nú ekki kostur í pólitík - fjarri því. Varðandi Samfylkinguna vil ég svo bæta þessu við frá því síðast: Sannlega segi ég, að ef Logi Már er svo mjög áfram um að taka þátt í ríkisstjórnarsamstarfi, og heldur virkilega flokkinn hæfan í ríkisstjórn, eins og málin standa í dag hjá flokknum hans, þá er það öruggt mál, að hann er að skrifa Samfylkinguna út úr stjórnmálasögunni þar með. Ekki spurning. - Varðandi Viðreisn, þá held ég fast í þá skoðun mína, að Benedikt sé ekki reiðubúinn til að tala við einn eða neinn, hvað þá samþykkja nokkurn skapaðan hlut, eða gera neinar málamiðlanir, fyrr en hann hefur sjálfur fengið umboðið, þar sem hann virðist enn vera við sama heygarðshornið hvað hrokann snertir. Bíðum bara og sjáum til, hvað verður, þegar hann fær að spreyta sig. Þá getum við fyrst eygt einhverja ríkisstjórnarnefnu, hversu lengi sem hún situr svo. Það á eftir að koma í ljós, þótt ég sé næsta viss um, að kosningar verði aftur að vori. Það kæmi þá vel á vonda að hafa verið að stefna til þessarra tilgangslausu og allsendis ótímabæru kosninga nú í haust. Það ætti að kenna þeim einhverja lexíu, hvort sem þeir læra svo eitthvað af því. Það er svo annað mál. En spyrjum að leikslokum í þessu ríkisstjórnarspili.

[Ómar Ragnarsson, 12.12.2016 kl. 14:47]

Í fjölmörg skipti hefur þurft fleiri en eina tilraun til að mynda ríkisstjórnir eftir ákveðnu mynstri. 

Ástæðan var yfirleitt sú að aðilarnir þurftu tíma til að bakka nóg í þeim málum, þar sem þurfti að gefa eftir til þess að gera málamiðlanir á milli ólíkra sjónarmiða eða að ákveða endanlega hvað og hve mikið þyrfti að teygja sig í átt til samningsaðilans í mismunandi málum. 

Það þurfti þrjú umboð, Benedikt Gröndal, Lúðvík Jósepsson og Ólafur Jóhannesson til að mynda vinstri stjórn 1978, Fyrst Benedikt Gröndal, síðan Lúðvík Jósepsson og loks Ólafur Jóhannesson. 

Geir Hallgrímsson féll á tíma við að mynda stjórn með Sjöllum 1974 en Ólafur Jóhannesson kláraði dæmið. 

Fleiri dæmi mætti telja. 

[Halldór Jónsson, 12.12.2016 kl. 15:58]

Þetta var góð upprifjun Ómar. Það er svo sem ekkert að brenna þó þetta gangi svona rólega. Mér finnst menn ver að tala sig frá því sem þeir vilja í rauninni alls ekki en þurfa að búa til ástæður fyrir því að gera annað en það sem þeir segjast vera að gera.

Er kannski Sigurður Ingi í sporum Óla Jóh?

[Elle_, 12.12.2016 kl. 19:57]

Nei Katrín er ekki raunsæ. Hvorug þeirra er það. Og þegar ég skrifa þetta er líka stjórnarsamtalið þeirra alveg farið út um þúfur, guði sé lof.

[Elle_, 12.12.2016 kl. 20:04]

Styrmis Gunnarsson skrifaði: Segja má að sú niðurstaða mundi sýna að flokkar á miðju og vinstri kanti væru gagnslausir, þegar kæmi að landstjórninni.