Gylfi Þ.Gíslason

er einn af þeim örfáu virkilegu yfirburða kennurum sem ég kynntist um ævina.Það er víst hundrað ára tíð hans í dag.

Hann kom inn í 3. bekk C til okkar í MR 1953. Stássklæddur,sléttgreiddur með þverslaufu. Höfðinglegur.

Allar bækur af borðunum var það fyrsta sem hann sagði. Hér vorum við greinilega komnir í aðra veröld upp úr busíunni og staglinu sem við vorum vanir. Hann hóf fyrirlestur um gæðahugtak efnahagslífsins. Opnaði okkur nýjar víddir og skýrði hugtök hagfræðinnar.Fór mikinn um gólfið og ræddi við okkur hvern og einn um einstaka atriði.Það var þérað í hástigi og virðuleikinn var í forgrunni.

Á stundaskránni stóð Bókfærsla. Hún kom af sjálfu sér og með fyrirlestrunum. En almennur skilningur, kurteisi og formfesta, spurningar og svör var það sem hann kenndi okkur.Yfirbragðið breyttist samstundis og við vorum allt í einu eins og fullorðnir menn.

Við Gylfi urðum vinir ævilangt og það var alltaf stórkostlegt að hitta hann. Hnyttni hans og gamansemi var svo leiftrandi að maður gleymdi stund og stað. Listamanninum kynntist ég kannski ekki lengi nema það sem ég heyrði utanfrá. Stjórnmálamanninum var ég hugsanlega ekki alltaf sammála. En maðurinn sjálfur var stórkostlegur hvar sem á hann var litið. 

Gylfi Þ. Gíslason er mér ógleymanlegur.

 

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 8.2.2017 kl. 05:31]

Sæll! Svefninn sækir ekki að mér og þá er að leita í bloggið. Þú ert auðvitað kominn á þann aldur Halldór minn að finnast gamlir dagar svo góðir og hugfanginn minnistu samferða manna þinna og lærdómsfeðra.Þótt mér hafi alltaf fundist blessaður kallinn fullur af vandlætingu og leiddist hann þá sjaldan að ég sá hann og heyrði sem stjórnmálamann,sannfærðist ég um að í manninum bjó dulin fegurð. Jamm, lagið  sem hann samdi "Ég leitaði blárra blóma",við texta Tómasar Guðmundss,er vitni um það.Dóttursonur minn sem var gítarnemandi í Grieg-akademiunni í Bergen fékk það hlutverk að leika þar fyrir frú Vigdísi fyrrverandi forseta fyrir nokkrum árum. Ég frétti það auðvitað og spurði hvaða íslenska lag valdi drengurinn? Ég leitaði blárra blóma og það líkaði mér vel. 

[Halldór Jónsson, 8.2.2017 kl. 07:46]

Já, í Gylfa bjuggu auðvitað fleiri en einn maður, mig minnir að hann hafi sjálfur sagt svo. Og þá greindi stundum á. En summan var góð.