Frelsarinn

Það lætur alltaf sem svo að allir séu vondir við lítilmagnann nema það sjálft. En hvernig er það í verki?  Hvar eru afrek vinstristjórnarinnar þar sem Katrín Jakobsdóttir var ráðherra í?

Hér heyrist Björgvin Guðmundsson ekki vera par ánægður með sig. Og ekki hefur það skánað í tíð síðustu og þessarar ríkisstjórnar. Gamlingjar mega  nú rifja upp hvernig aðgerðirnar voru þá fyrir gamla fólkið?  Mast ekkert vinna öðruvísi en að missa bætur.

Bjarni Benediktsson sagði á fundi með Sjálfstæðismönnum í Kópavogi á dögunum að það væri eðlilegt að skerða bætur til lífeyrisþega vegna þess að Almannatryggingakerfið væri ekki lífeyriskerfi heldur tryggingakerfi.

Í grein sem Helgi K. Hjálmsson ritaði í Morgunblaðið 8.júlí 2010 stendur m.a.:

"Alþýðuflokkurinn gerði það að skilyrði fyrir þátttöku í nýsköpunarstjórninni, sem sat að völdum 1944-1946 að sett yrðu lög um almannatryggingar. Áður hafði Alþýðuflokkurinn komið á alþýðutryggingum 1936. En Ólafur  Thors  forsætisráðherra  samþykkti tillögu Alþýðuflokksins og í ræðu um málið sem hann flutti sagði hann að almannatryggingarnar ættu að vera fyrir alla án tillits til efnahags. Með þessum aðgerðum gengum við framar í þessum efnum en aðrar þjóðir. Hugsunin var sú að þarna væri ekki um fátækraframfærslu að ræða heldur framfærslulífeyri. Hluti af eftirlaunum.

Í kring um 1969, var komið á almennu lífeyrissjóðakerfi þar sem launþegar greiddu ákveðna prósentu af sínum launum og gulrótin var sú að atvinnurekendur skyldu greiða framlag á móti. Þegar þetta lífeyrissjóðakerfi v<r stofnað átti það að koma til viðbótar við almennatryggingakerfið, svokallaðan grunnlífeyri. Þennan grunnlífeyri áttu allir að fá án tillits til annarra lífeyrissjóðstekna....

..... Þá þegar var byrjað á því að hringla með  kerfið og skaða það........Er þar fyrst til að nefna að grunnlífeyrir var tekinn úr sambandi við almennar launahækkanir,síðan var farið að ýja að því að með tilkomu lífeyrissjóðanna og eftir því sem þeim óx fiskur um hrygg ættu þeir að taka fyrir greiðslur frá almannatryggingum, sem gengur þvert á upprunalegu hugsunina um þær og 1. júlí 2009 var svo skrefið stigið til fulls með því að tekjutengja grunnlífeyri við aðrar tekjur frá lífeyrissjóðunum en fram að þeim tíma hafði hann fengið að vera í friði gagnvart öðrum lífeyrissjóðsgreiðslum...."

Og hver skyldi nú hafa verið ráðherra í þessari ríkisstjórn sem þarna hóf skerðingarverkið? Rétt til getið, fyrsti stafurinn er Katrín Jakobsdóttir, handhafi kærleikans, viðtakandi feitra launatékka og verndari smælingjanna. 

Það sem verra er að þessi aðgerð kom þeim skilningi inn hjá ráðherrum Sjálfstæðisflokksins að grunnlífeyririnn sé fátækraframfærsla sem eigi að auðvitað að tekjutengja. Lífeyrisgreiðsla sem sé aðeins ætluð þeim sem ekkert annað hafa. Falleg hugsun en því miður bara útúrsnúningur á því sem upphaflega var til stofnað.

Og alltaf kjósa eldri borgarar þessa sömu stjórnmálamenn aftur og aftur því þeir eru svo vitlausir og trúgjarnir í stað þess að rísa upp pólitískt. En því  nenna þeir auðvitað ekki enda eiga þeir að vera sestir í helgan stein og hættir öllu veseni.En væla þó sífellt án þess að nokkur taki mark á þeim því þeir gera ekkert raunhæft í málunum.

 

Nú skrifar hún sem formaður í V.G. í dag í Fréttó: 

" Við eigum tölur um fátækt. Meðal annars nýlegar tölur frá Unicef á Íslandi um að 9,1% barna á Íslandi líði skort, einkum þegar kemur að húsnæði. Þetta eru um 6.000 börn og þar af líða um 1.600 börn verulegan skort. Stór hluti þessara barna býr við óöruggt húsnæði, heldur ekki upp á afmælið sitt, stundar ekki tómstundastarf og þannig mætti lengi telja. Fátæktin stelur draumum og vonum þessara barna eins og 12 ára drengur á höfuð- borgarsvæðinu orðaði það

En við eigum fátækt fólk í öllum aldurshópum – þar nægir að horfa á tölur um lægstu laun, örorkubætur og ellilífeyri og bera þær saman við framfærsluviðmið velferðarráðuneytisins. Þar sést berlega að af þessum lægstu greiðslum er vandlifað. Umræðan um fátækt er nú komin aftur á flug, þökk sé nýjum útvarpsþáttum Mikaels Torfasonar. En fátækt er birtingarmynd kerfis sem ýtir undir misskiptingu. Kerfis þar sem tölurnar sýna svart á hvítu að sköttum hefur verið létt af hinum tekjuhæstu en skattbyrði hinna tekjulægri hefur þyngst á síðustu árum. Kerfis þar sem félagslegt húsnæði hefur verið sett á markað með þeim afleiðingum að venjulegt fólk, hvað þá fátækt fólk, á í vandræðum með að koma sér þaki yfir höfuðið sem samt eru skilgreind mannréttindi. Kerfis þar sem greiðsluþátttaka sjúklinga hefur aukist á undanförnum árum og áratugum og er nú hærri hér en til að mynda í Danmörku, Noregi og Svíþjóð. Kerfis þar sem fullorðnu fólki yfir 25 ára aldri er nú gert erfiðara fyrir að sækja sér menntun.

Fátækt er blettur á ríku samfélagi eins og Íslandi. Stjórnvöld ættu að hafa skýra sýn og aðgerðaáætlun um útrýmingu hennar og vera reiðubúin að sækja þá fjármuni sem þarf til að styrkja velferðarkerfið og bótakerfið – við vitum öll að þeir eru til. Ég hef óskað eftir sérstakri umræðu á vettvangi þingsins við félagsmálaráðherra og hvað hann hyggst gera í þessum efnum. Um þetta ættu allir stjórnmálaflokkar að geta sameinast."

Er ekki holur hljómur í málflutningi þessa mannkynsfrelsara sem sjálf hefur það ágætt.En snakkar við öll tækifæri um gæsku sína. Og sannaði umhyggju sína meðan hún var ráðherra í vinstri velferðarstjórninni hér um árið.

Trúum við á Frelsarann frá fátæktinni?

 

Athugasemdir

[Jón Atli Kristjánsson, 21.3.2017 kl. 14:08]

Ágæti vinur, 

Góð samantekt hjá þér að vanda um þarft efni.

Það á ekki að persónugera þessa umræðu.  Katrín var ekki ein í umræddri ríkisstjórn og verkefni hennar voru ærin. Ég held að fáum blandist hugur um að hún vill vel.

Sú stefna hefur verið mótuð, að ríkið eigi að vera einhverskonar þrautavaraleið, hvað sem líður fyrri fyrri fyrirheitum.  Að þetta sé útkoma áralangrar endurskoðunar er í besta falli umdeilanlegt, ef ekki sorglegt.  Þó hafa komið að því verki mikið sómafólk.

Mitt innlegg í þessa umræðu er að beina sjónum að framfærsluviðmiðum, sem til eru, og særð hafa verið út úr valdhöfum, með áralöngu japli og fuðri. Þessi viðmið lýsa lágmarks framfærslu.  Þau eru hið fjárhagslega &#132; áhyggjulausa ævikvöld eldriborgar og öryrkja&#132; í boði samfélagsins og sýna okkur svart á hvítu hvar við erum stödd.

Það sorglega við þessi &#132; fátækraviðmið &#132;  er að ef þú ert undir þessu viðmiði, en það eru í dag allir sem reiða sig á Tryggingarstofnun, þá kemstu í reynd aldrei þangað, eða getur bætt stöðu þína, með því að afla þér heiðarlegra launatekna.  Núverandi skerðingarávæði sjá um það. Í ljósi fjölda staðreynd verðu að breyta þessu.

Við ræðum þessa dagana mikið um mannúð og hörmulegt ástand flóttamanna. Flest er það satt og rétt, og þar fara meðbræður okkar sem eiga ekkert.  Það vantar líka mannúð og kærleika inn í fyrrgreinda umræðu. Hvernig er hægt að lifa við þá vitneskju sem við höfum, um stöðu fólks, mögulega í næsta húsi.

[Halldór Jónsson, 21.3.2017 kl. 18:25]

Já Jón minn Atli

ég efast stórlega um að mannúð stjórnmálamanna eins og Katrínar Jakobs haldi fyrir henni vöku. Þeir eru margir held ég að hugsa um eigin hag áður en kemur að öðru og einhver samúð með eldri borgurum er afgangsstærð.Það er öllum sama um þá í raun, þetta er bara varaþjónusta. Lífið er fyrir þá lifandi og þjóðfélagið.