Réttarríkin og virðing mannslífa

eru að sýna sig fyrir okkur sauðsvörtum. Mér finnst vanta á áherslur fréttamiðlanna þegar fjallað er um mannslíf. Þau eru ekki lögð að jöfnu heldur virðist sölumat frétta ráða för.

Í íslenskum fjölmiðlum er okkur boðið upp á dag eftir dag myndir af skítugu handklæði sem okkur er sagt að innan í sé Tómas Möller Grænlendingur sem að yfirgnæfandi líkum er sekur um svívirðilegt morð. Einhvern gæti langað að banka þetta  handklæði duglega að utan ef færi gæfist.

Fyrir hverja er þessi sýning. Varla fyrir aðstandendur eða reiða þjóðina. Frekar fréttakaupendur?

Tómasi er auðvitað heimilt að ljúga hverju sem er fyrir rétti til varnar sér og verður ekki gerð aukin refsing fyrir.  En af hverju er verið að hafa fyrir því að hafa lygarnar eftir honum í fréttum. Maðurinn er í nauðvörn og ætti að vera að horfast í augu við dauðarefsingu að margra mati. Slíkir  menn ljúga skiljanlega í von um að sleppa við gálgann. Er hans líf svona rosalega dýrmætt miðað við mörg önnur sem tapast daglega að kosta öllu þessu til?

Í Danmörk er Madsen milljóneri fyrir rétti og ásakaður um manndráp af gáleysi þar sem sú sem fyrir varð er  loksins fundin. Hefur lík hennar verið stykkjað niður og hent í sjóinn úr kafbát Madsens. Er þetta ekki farsi ?

Tugir barna urðu fyrir bombum í gær sem ætlaðar voru ISIS í Írak. Ekkert mál?

Til hvers er verið að veita þessum Tómasi og þessum Madsen alla þessa athygli þegar þeir eru gripnir næsta blóðugir upp að öxlum? Af hverju þora réttarríkin ekki að beita dauðarefsingum í stað þess að ala úrhrök á kostnað þolenda viðbjóðslegra morða?  Gott fólk þjáist allsstaðar vegna fjárskorts?

Eru réttarríkin á réttum leiðum?