Halldór Jónsson

2.9.2017 | 10:01

Stórfurða Styrmis

birtist í skrifum hans í Mogga í dag.

Þar lætur hann lærða vini sína komast að þeirri niðurstöðu fyrir sig og með sér, að nútíma þjóðir eigi að fara að borga fyrrum nýlendum sínum bætur fyrir skaða sem þær ollu þeim á árum áður. Á þann hátt væntanlega eigi Grikkir að fá stríðsskaðabætur frá Þjóðverjum og fleiri líklega. Væntanlega skulda Þjóðverjar þá Rússum og Íslendingum fyrir havarí sem þeir ollu við sama tækifæri. Bandaríkjamenn skuldi Afríku vegna þrælahaldsins á sléttunum miklu, við skuldum Evrópubúum vegna ránsferða Egils Skalla og fleira illþýðis héðan og hver veit hver á að borga fyrir Djengis Kahn eða Rómverja?

Varla má skilja tillögur ritstjórans öðruvísi en að það sé skylda þessara fyrrum nýlendukúgara að opna allar gáttir fyrir hælisleitendum frá þessum ríkjum og sjá þeim fyrir betra lífi. Skulda ég Danakóngi eitthvað vegna þess að Torfi í Klofa drap Lénharð fógeta fyrir honum? Hvernig á ég að verðleggja tjónið sem hann forfaðir minn varð fyrir vegna einokunarverslunar Danakóngs á sínum tíma? Hversvegna ber núlifandi Breti skaðabótaábyrgð til Spánverja vegna þeirra umsvifa Nelsons á HMS Victory að skjóta göt á spánska flotann? Ég get ekki alls ekki tengt fortíð við nútíð eða óhjákvæmilega framtíð með þeim hætti sem ritstjórinn gerir því varla sér hann fyrir sér að allt þetta verði staðgreitt af núverandi sjóðum?

Nútímamenn geta ómögulega skuldað núlifandi fólki í fjarlægum löndum nokkuð vegna misgjörða forfeðranna.Bæði er slíkt óútreiknanlegt og ekki nokkur rökræn tenging milli Gizurar Jarls frænda míns og Sturlu Sighvatssonar við það að ég verði að fara að gera upp við afkomendur Sturlu nettóið á Flugumýrarbrennu og Örlygsstaðabardaga? Hvað þá að Trump eigi að fara að borga fyrir Sitting Bull, Merkel fyrir Hitler og þannig má áfram telja.

Hugmyndir ritstjórans um skuldir nútímans við fortíðina eru að mínu mati aðeins stórfurða Styrmis um óraunhæfu.

Flokkur: Stjórnmál og samfélag | Facebook

Athugasemdir

Hún er undarleg þessi árátta manna eins og Styrmis að gera sér upp samviskubit vegna gerða annarra. Það er ekki til nein sameiginleg samviska ekki frekar en rétt verðmat á atburði löngu liðins tíma. Við getum aðeins reynt að gera betur án þess að hafa nokkra fullvissu um að það takist.

Ragnhildur Kolka, 2.9.2017 kl. 11:30

Sæll Halldór.

Sektarkennd heillar þjóðar
og að ala á henni í heil 70 ár
skilar Þjóðverjum landi í rúst
og víst er um það að í þúsund ár hefur
enginn einn unnið löndum sínum annað eins tjón
en einmitt Angela Merkel.

Hjálpum þessu fólki til að hjálpa sér sjálft
í heimalandi sínu en göngum ekki eins og
verstu gapuxar í gildru sektarkenndarinnar
sem kaupahéðnar og lukkuriddarar hafa
engt fyrir okkur.

Húsari. (IP-tala skráð) 2.9.2017 kl. 12:37

Á söguöld vorum við Íslendingar iðnir við að vega mann og annan. Oft voru þessi víg jöfnuð með fébótum og var það eitt helsta starf stjórnmálamanna og lögfræðinga þess tíma að meta verðgildi þeirra sem vegnir voru.

í tveimur heimsstyrjöldum voru tugir milljóna Evrópubúa drepnir. Auk allra þeirra milljóna sem Þjóðverjar drápu í Holocaust, í Rússlandi, hernumdu löndunum og víðar, þá má ekki heldur gleyma þeim tugum eða hundruðum þúsunda saklauss fólks sem fórst og örkumlaðist í nauðsynjalausum loftárásum Bandamanna á Þýskaland í stríðslok, svo að ég ekki tali um Hiroshima og Nagasaki. Ekki gleyma heldur þeim 12-15 milljónum Þjóðverja sem urðu að hrökklast burt úr heimahögum sínum, allslausir og flestir alsaklausir.

Okkar lögfróðu forfeður hefðu haft nóg að gera við að verðleggja allar þessar landareignir og mannslíf.

Eftir síðari heimsstyrjöldina ákváðu nokkrir góðir menn frá báðum stríðsaðilum hins vegar að strika yfir alla reikninga, sættast og reyna að hjálpa hver öðrum og vinna saman. Þetta var nú m.a. upphafið að Marshallhjálpinni og Evrópubandalaginu. Hver þróun þess hefur orðið er nú önnur saga.

Sagan á að kenna okkur að það vinnst ekkert með því að koma fram með alls konar kröfur á hendur afkomendum þeirra sem framið höfðu einhver illvirki fyrir tugum eða hundruðum ára. Það liðna verður ekki aftur tekið.

Hörður Þormar (IP-tala skráð) 2.9.2017 kl. 14:43